BARAN BEY 🚬

Bölüm 9 💀

"Miray, uyan geldik..."

Saat gece yarısını çoktan geçmişti. Miray, uyku sersemi esneyerek elini ağzına götürdü. benden tarafa döndüğünde ise gözleri kısık "Nereye?"diye sorduğunda tekrar gözünü kapatmıştı.

"Eve Miray, hadi in aşağıya yoksa arabada uyur kalırsın karışmam."

Miray, yerinden hafif doğrularak emniyet kemerini çözdü sonra da itiraz etmeden kapıyı açarak yavaşça indi. Bende hemen arkasından inerek sürekli esneyen kıza baktım benimde uykumu getiriyordu.

"Esneme hareketlerini içerde yapsan."

"Dua et uykum var.."demişti Miray. Bu demek laf sokmayı es geçiyorum demek olmalıydı. İç çekerek bir kez daha konuştum "Anlaşıldı biz bu gece garajda uyuyacağız..."

"Aman Allah korusun seninle aynı havayı solumak bile eziyet bir de aynı yerde uyumak imkânsız ötesi.." Miray, söylene söylene yanıma doğru geldi.

"Ah sen ve iğnelerin her yerimde yaralar açtınız. Valla inan kendi kendime acır hale düştüm."

"Bunlar hiç!... "Diye söylene söyleyene arkamdan geliyordu. Beraber asansöre bindik. Miray, asansörde gözleri kapalı şekilde duruyordu. Ona bakarak başımı olumsuz anlamda salladım. Sonra gözlerini açarak daha gelmedik mi diyecekti ki

"Allah aşkına bana garezine mi çatı katında yaşıyorsun?.."

"Ben, müneccim olduğum için yıllar önce sırf sana gıcıklık olsun diye bu evi satın aldım. "

"Senden beklerim. "Dedi ciddi miydi bu kız. Of!.. Başımı olumsuz anlamda sallayarak"İnşallah kafana taş falan yağmaz."

"Sen, benden uzak durursan yağmaz merak etme." dediğinde gözlerimi devirdim bir gün ölümüm bu kızın elinden olacaktı. "Sen, olumsuzluklar kraliçesi falan mısın? Sürekli çevrene negatif enerji yayıyorsun da..."

"Bu durumda sende kötülükler kralı oluyorsun. Söylesene zebanilerin var mı?"

"Var olmaz mi sırf senin için kapıya iki tane dikeceğim." 

"Eminim onları senden daha çok severim. "dediğinde uykusunun açıldığından artık emindim.

"Bende beni sev diye ölüyordum Miray hanım. Bak sevmezsen falan ahtım kalır. Haberin olsun."

"Hani bana ilk gün keşke ölsen demiştin ya merak etme ben o kadar kötü değilim Baran Ağa, sen ölme emi çünkü sürün istiyorum... "

Sözlerinden dolayı küçük çaplı şok geçirdim. Bu kıza ben o gece neler yapıp neler söylemiştim. Şuan verdiği bedduadan çok onu düşünüyordum. Asansör durunca kapı açıldı ve Miray benden dışarıya çıktı. Sonra bana dönerek. "Asansörü sevdiysen orada kal ama ne olur bana anahtarı ver çünkü uykusuzluktan ölebilirim."demişti elini uzatarak. Asansörden çıkarak kapıya yöneldim.

"Aman aman sakin ölme mazallah arkanda mektup falan bırakıp bütün suçu üzerime atarsın. "

"Arada beynini kullanmayı akıl etmen ne büyük bir erdem ama merak etme yapmam çünkü en büyük hapishane kendi vicdanimizdir. Sen de var mi bilmiyorum da yine de söylemek istedim ."

"Sen, sürekli damar mi takılırsın hiç arabesk dinleyen tipinde yoktu oysa ki..."

"Sabah devam edelim mi uyumam gerekiyor." Miray söylenince hala kapı önünde duyduğumuzu o anda fark ederek İçeriye girmesi için geriye çekildim.

"Buyurun hanımefendi."

Miray, cevap vermeye tenezzül etmeden içeriye girdi. Işığı açtığım da doğruca cama doğru giderek manzaraya baktı. Benim de en sevdiğim kısım burasıydı. Sırf şu manzaraya bakarak saatlerimi geçirebilirdim.

"Harika..."dedi kısık sesle Miray. Onun arkasına geçerek ellerimi cebime koydum. Manzarası gerçekten çok güzeldi. "Fazlasıyla..."dedim. Miray, manzaraya bakmayı keserek bana döndü.

"Odamı göster. "

"Üzgünüm bir tane yatak odası var..."derken Miray, hemen cümlemi tamamladı.

"Orası da benim."

"Bir kez daha üzgün olduğumu dile getiriyor sana koltuğu gösteriyorum."

Miray, elimle işaret ettiğim koltuğa bir süre baktıktan sonra gözlerini kısarak bana baktı. Artık aklından neler geçtiyse...

"Bana evde kalmayacağını söylemiştin. "Dediğinde kaşımı kaldırıp ona bakmaya devam ettim.

"Hayır Miray, sadece işim olmadıkça eve yatmaktan başka uğramayacağımı söyledim. Hatırladın mı?.."

"Ben o koltukta yatamam."

"Benim yanımda mi yatmak istiyorsun?.."

"Asla bunu var olmayan aklına sok."diyerek Miray, eliyle başını işaret etmişti

"Nesin sen sürekli hakaret etmeye odaklı makine mi? Eğer öyleyse sıkılmaya başladım haberin olsun. "

"Ha ha hah beyimize bak alınmış. Seninde söylediğin gibi Üzgünüm çünkü sen hareket edilmek için gelmişsin dünyaya. "

"Beni eğlendirdiğini mi sanıyorsun? "

"Seni eğlendirmek için herhangi bir zahmete gireceğimi sana düşündüren şey ne?.."

"Evlilik adamı öldürür diye boşuna dememiş muhterem atalarımız." "

"Ah Kıyamam sen kendini şimdi içkiye de vurursun..."

"Canımı yaktığını falan mı sanıyorsun Miray, sakın can yakacağım diye seninki yanmasın..."

Bu sözümü uyarı niteliğinde sarf etmiştim. Miray hanım gülerek söze atıldı...Zaten altta kalsa şaşardım.

"Bana dokunduğun gün öldüm ben Baran Ağa...Sakın şunu da unutma ölü birini ne bir kez daha öldürebilirsin ne de canını yakabilirsin. Çünkü ben yaşayan bir ölüyüm katilim de sensin..."

"Ah şu kamyon arkası yazılar olmasaydı ne yapardık değil mi?.."

"Ben, ciddiyim Baran, sen benim ruhumu öldürdün. Sırf bu yüzden senden sonra zerreme kadar nefret edeceğim..."

Şu hayatta ki en güzel şey canın yansa da aşktan bir an olsun vazgeçmemektir.