The boy that i love

-Annabel

We staan voor mijn huis en mijn humeur is een beetje opgevrolijkt. Niet helemaal maar ik vergeet het tenminste een beetje. Een hele week bij Rowan! De deur gaat open omdat Rowan al blijkbaar heeft aangebeld en Daan staat in de deuropening. Hij kijkt blij en omhelst Rowan. Daarna gaat hij door naar mij en geeft me ook een knuffel.

We lopen naar binnen en mijn ouders zitten in de woonkamer. Mijn vader praat nog even met Rowan en ik loop samen met mijn moeder naar boven. Ik pak een kleine koffer en mijn moeder opent mijn kast. We laden alles in wat ik nodig heb en ik pak mijn toiletspullen. Ik kom mijn kamer weer binnen en mijn moeder houdt een pakje met... Nou ja... Je snapt me wel. Dát wat je gebruikt. bij... Nou ja als je het niet snapt pech. Iets ongemakkelijks in ieder geval.

Mijn hoofd is knalrood en ik schud heftig mijn hoofd. "Nee mam! Zo ver zijn we nog laaanger niet!" Ik rek de a uit om het dramatischer over te laten komen en mijn moeder zucht. "An, je weet maar no-." Ik onderbreek haar en zeg: "Mam ik weet waar ik aan toe ben en aan dát dus nog helemaal niet!" Weer zucht ze en legt het pakje weer weg. Ik knik dankbaar en mijn wangen gloeien nog steeds als we naar beneden gaan. Rowan trekt een wenkbrauw op en pakt mijn koffer aan. We lopen naar buiten en stappen in zijn auto. Ja, Rowan heeft een auto gekregen omdat hij 16 is geworden. En ja, hij heeft zijn rijbewijs. Hij start de motor, toetert nog een keer en hij vraagt: "Wat was je net rood!" Ik lach schamend en voel me weer rood worden. Hij begint te lachen en schud zijn hoofd. "Je raad nooit wat mijn moeder me wilde geven." Hij trekt weer een wenkbrauw op en ik ga verder. Eerst zucht ik nog eens diep en zeg: "Een pakje..." Hij knikt ter bevestiging dat hij het snapt en mijn hoofd is weer knalrood. Hij begint te lachen en ik lach zenuwachtig mee. "Wees maar niet bang hoor, er gaat niks gebeuren." Dan begin ik keihard te lachen en hij lacht mee.

We zijn bij zijn huis en stappen uit. We lopen naar de deur en zijn moeder staat in de gang met een aantal koffers. "Hey! Jullie zijn net op tijd. Ik wilde net vertrekken." We lopen naar haar toe en ze omhelst Rowan. Ze loopt naar mij toe enik sla mijn armen om haar heen. "Annabel ik ben echt blij dat je bij ons bent." Fluistert ze. Ik bloos en antwoord: "Ik zou niet anders willen." Ze geeft me een kus op mijn wang en ik omhels haar nogmaals. We zwaaien naar haar en ze stapt in haar auto.

Ik pak Rowan zijn hand en samen lopen we naar de woonkamer. We gaan op de zwarte hoekbank zitten en ik nestel me tegen hem aan. Het voelt fijn, alleen met Rowan zijn. Hij heeft zijn arm om me heen geslagen en wrijft over mijn bovenarm. Ik kijk op de klok en zie dat het half vijf is. Ik kijk hem aan en zeg: "Zullen we iets gaan eten?" Hij knikt en hij pakt zijn mobiel. "Wil je zelf iets maken of bestellen?" Ik denk even na en zeg: "Zullen we boodschappen gaan doen en dan zelf iets maken." Hij knikt en we staan op. Hij pakt zijn portemonnee en autosleutels en we lopen naar zijn auto. Hij stapt in en ik volg hem door aan de andere kant in te stappen. "Here we go."

We staan in de supermarkt en ik vraag aan Rowan wat hij wilt eten. Hij kijkt me aan en zegt: "Kan jij koken?" Ik knik lachend en zeg: "Zeg wat je wilt en ik maak het." Hij grijnst en denkt even na: "Spaghetti?" Ik knik en loop naar de pasta-afdeling. Daarna pak ik verse tomaten, basilicum, tomatenpuree en stop alles in het mandje. Hij kijkt me verbaasd aan en ik zeg: "Ik weet wat ik doe." We betalen en rijden naar huis.

Ik leg alle ingrediënten op het aanrecht en ik voel twee armen om mijn middel. Ik sta met mijn rug naar hem toe en leg mijn hoofd tegen zijn schouder en kijk omhoog. Hij geeft me een kus en ik zeg: "Ik maak het even klaar en we kunnen eten." Hij geeft me weer een kus en laat me los. Ik maak de saus en kook de spaghetti. Rowan dekt ondertussen de tafel en als ik de pan met dampende spaghetti wil neerzetten zie ik dat hij in het midden een kaars heeft aangedaan en er een prachtig kleed onder heeft gezet. Ik zet de pan neer en hij loopt naar me toe. Ik leg mijn handen in zijn nek en hij buigt zich naar me toe. Zijn lippen drukt hij even op de mijne en ik pak zijn hand. Hij schuift mijn stoel naar achteren waardoor ik er makkelijker op kan zitten en schuift hem voor mij aan. Zelf neemt hij tegenover me plaats en we beginnen aan het eten.