-Rowan

1.5K 66 13
                                    

Een schot vult de kamer en de kogel gaat dwars door zijn schouder. Meteen slaat hij tegen de grond en de ander trekt wit weg. Ik houd het wapen op en hij wilt zijn hand onder zijn shirt halen als ik alweer een schot los. De andere man valt ook neer en meteen richt ik het pistool op de deur. Ik bevries als ik de persoon zie die voor me staat.

Jack.

"Jack? Jack, wat ben ik blij jou te zien!" Ik laat het wapen zakken en aan de manier waarop Jack me aankijkt begin ik me ongemakkelijk te voelen. "Uhm, alles okay?" Vraag ik onzeker. Langzaam komt hij op me af en zijn handen spannen zich aan. Ik zet een stap achter uit en klem mijn handen om het pistool. "Rowan." Hij stopt even met lopen en schudt met zijn hoofd. "Je hebt geen goeie keuze gemaakt om het op deze manier te doen, jongen." Ik haal het wapen weer omhoog en zeg: "Jack, wat doe je hier?" Een scheve grijns en ik kijk even naar zijn handen. Hij haalt ze omhoog en meteen weet ik dat er iets mis is. Ik richt op Jack en schiet. Meteen zet ik het op een lopen en ik ren naar de kamer waar ik vandaan kwam. Het raam staat open en ik kijk nog één keer achterom. Jack heft zijn pistool en schiet.
Ik zet me af en spring het raam uit. Ik zie hoe de grond steeds dichterbij komt en ik land op mijn voeten. Mijn hele lichaam trilt en ik rol door waardoor de klap iets minder hard aankomt. Ik schud met mijn hoofd en ren de bosjes in. 
Meteen grijp ik naar mijn mobiel en bel Kevin. Ik hijg en mijn hart gaat als een razende te keer. Ik vloek even en hoor dat de telefoon opgenomen wordt. "Rowan, verdomme waar ben je?" Ik hijg nog steeds en zeg: "Kevin, kom nú naar Annabel. Neem Julia en Grace mee, maar." Ik hap even naar adem en ga verder. "Kom gewapend, het is tijd dat we Annabel nu bevrijden!" Ik hoor Kevin iets mompelen en hij zegt: "We komen eraan. blijf." Hij ademt uit. "Waar je bent." Een piep zorgt ervoor dat ik verlamd Grace haar mobiel weer in mijn zak laat glijden. Ik kijk naar het gebouw en hoor stemmen. Meteen zet ik het weer op een lopen en na een tijdje ben ik op veilige afstand. Nu wachten, op de andere.
Opeens voel ik een hand op mijn schouder en grijp naar het wapen onder mijn shirt. Ik kijk op en Kevin kijkt me vanachter zijn lange wimpers aan. Achter hem staan Julia en Grace. Ik sta op en Grace kijkt me even aan. Ze duwt Kevin aan de kant en komt dreigend voor me staan. Met grote gebaren begint ze: "What. The. Hack. Dacht jij wel niet, Rowan?! Zonder een echt plan maar even je vriendinnetje redden zonder ons op de hoogte te houden?! Rowan keer terug in de realiteit! Dit gaat niet zo 1,2,3 hoor je me!" Ik adem in en uit en zonder dat ik het doorheb begin ik terug te schreeuwen: "Godsamme Grace! Ík, dacht tenminste aan mijn vriendin. Ik wil Annabel daaruit krijgen en door maar een beetje op mannen in pakken te wachten lukte dat echt niet?!" Ik hijg en kijk in Grace haar ogen. Haar bruine ogen hebben iets weg van Annabel haar ogen en meteen val ik stil. Julia komt ertussen en zegt: "Jongens, we zijn hier nu en ruzie maken helpt echt niet! We gaan Annabel nu, daaruit halen." Ik knik en begin te lopen. Ik hoor de takjes knakken zodra ik mijn voet erop zet. Ik hoor iedereen achter me en ik pak mijn telefoon. Ik tik het onbekende nummer in dat mij voornamelijk heeft gebeld en ik druk op bellen. Vrijwel meteen wordt er opgenomen en klinkt zijn stem: "Vertel het eens, Rowan?" Ik knars met mijn tanden en zeg: "Ik kom eraan. We gaan dit afhandelen." Ik neem aan dat hij knikt en hij zegt: "Oke, tot dan." Ik druk hem weg en gefrustreerd loop ik door. Het gebouw komt weer in zicht en we stappen naar de voordeur. Langzaam gaat hij open en worden we naar binnen geleid. Ik kijk de kamer rond en daar zit ze.
Ze kijkt me aan en ik kan een scheve glimlach niet onderdrukken. Ik kijk verder en mijn hart breekt.
Theo.
Ik slik moeizaam, negeer hem en richt me tot Beau. Ik zie hoe hij zich verplaatst en hij gaat voor Annabel staan. "Laten we dit snel afhandelen." Komt er kil uit zijn mond. Ik adem uit en kijk nog een keer naar Theo en Jack. Ik laat mijn blik even rusten en zie dat ze gewapend zijn. Ik zet mijn blik op emotieloos en begin: "Maak Annabel los." Beau schudt zijn hoofd en ik knars met mijn tanden. "Het geld." Ik kruis mijn armen voor mijn borst en zeg: "Eerst Annabel." In een fractie van een seconde draait Beau zich om en hij pakt Annabel bij haar haren. Ik hoor hoe ze schreeuwt en langzaam voel ik paniek omhoog komen. "Het geld." Zegt hij nogmaals. Ik grom en zeg: "Kom maar halen." Beau laat los en komt op me af. Opeens komen alle mannen in beweging. Ik hoor Kevin, Julia en Grace maar mijn blik blijft bij Beau. Ik veroer me niet en wacht tot hij in beweging komt. Hij haalt uit en raakt mijn kaak. Een pijn gaat door me heen en ik hoor Annabel. Meteen laat ik mijn tanden zien en ik geef hem een vuist in zijn gezicht. Ondertussen hoor ik een schot en zie hoe Julia een weg probeert te vinden om bij Annabel te komen, totdat er een man bij haar komt staan. Mijn moment wordt verstoord als ik een stomp in mijn maag voel. Ik klap dubbel en zie hoe Beau weer uithaalt als ik wegduik. Ik rol over de grond en eindig op één knie. Ik probeer terug te kijken naar Julia en zie haar oog in oog staan met de man, beide wapens op elkaar gericht. Ik hoor Annabel schreeuwen en Julia lost het schot. Vlak daarna, een tweede schot van de man, die meteen neervalt. Ik sta op en richt me weer op Beau. Hij komt op me af en ik schop hem tegen zijn schenen. Hij ademt zwaar en ik sla hem tegen zijn slaap. Hij begint te wankelen en dit geeft me de gelegenheid om hem een laatste trap te geven. Hij valt achterover en beland met zijn achterhoofd op de grond. Ik haal mijn wapen tevoorschijn en zie Kevin in moeilijkheden. Ik adem in en richt hem op de man tegenover hem. Ik adem uit en schiet. De man gaat neer en Kevin knikt dankbaar. Grace is ondertussen bij Julia aangekomen en langzaam zie ik het.
Ze is geraakt.

Jongens sorry, ik had beloofd gister een stukje te posten maar ik heb een klein probleempje :$. Mijn mobiel is afgepakt en ik mag eigenlijk ook niet op de laptop. Alleen zijn ze nu even weg en heb ik snel een stukje getypt. Ik hoop zo snel mogelijk weer te kunnen posten! Sorry jongens, ik kan ook niet kijken of er typfouten zijn want ze kunnen er elk moment weer zijn! Enjoy ;-)
Ciao!!

The boy that i loveWhere stories live. Discover now