Dark Blood?!

Mijn ware liefde

Vera pov

Ik zong in mij zelf mijn zelf gemaakte liedje 'Monster'. Want ja dat was is ook. Ik voelde een wind vlaag en keek achter me. Ik zag dat Vlad achter me staan. "Wat?" snouwde ik. "Ik wil je helpen. Je bent ongeveer net als ik" zei hij. "Hoe oud ben je?" vroeg hij. "Moet ik dat echt zeggen" zei ik. Hij knikte. Ik keek in zijn gele ogen. "118" zuchtte ik. "Jij?" vroeg ik. "200" zei hij. Ik lachte even. "Waarom ben je hier?" vroeg hij. "Ik wil een nieuw begin maken. Mijn ouders zijn vermoord" zei ik. "Ik wil je helpen" zei hij en stak zijn hand naar mij uit. Ik legte hem in zijn koude witte hand. "Je hand is warm" lachte hij. "De jouwe koud" lachte ik. "Vera ik.." zei Vlad maar maakte zijn zin niet af. "Zeg het" zei ik en legte mijn andere hand op zijn wang. Hij keek met zijn gele ogen in de mijne. Ik zwijmelde helemaal van binnen. Zijn lach,zijn ogen, alles is zo cutie aan hem. Ik glimlachte. "Toen ik je voor het eerst zag vond ik je al leuk" zei Vlad. "Ik jou ook" zei ik. "Weet je ik heb al 118 jaar geen vriendje gehad plus de 18 jaar voor ik demon werd" lachte ik. Vlad lachte ook. Zijn hoofd kwam naar de mijne en zijn koude lippen raakte mijn warme lippen. Een warm fijn liefdes gevoel overviel mijn lichaam. Ik voelde dat Vlad het zelfde had. Ik liet zijn lippen los en opende mijn ogen. Wilko en Keelin kwamen aan rennen. "En?" vroeg Keelin. Vlad knikte. Ineens kwam de maan te voorschijn achter de wolken. Het maan licht kwam langzaam naar beneden op mij. Ik keek omhoog en het maan licht kwam in mijn ogen. Zwarte gruize wolken kwamen uit mijn ogen en gingen rond om mij heen draaien. Keelin, Vlad en Wilko deinste achter uit. "Te laat" zei Keelin zacht. Zwart licht overal zwart licht.

Wilko pov

We renden keihard weg. "En nu?" vroeg Keelin. "Naar Vega" zei Vlad. Een soort van heksen lacht hoorde we in eens en een vloedgolf van bladeren kwam op ons af. "Neem Keelin mee naar Vega ik klim in een boom en hou Vera in het oog" zei ik. Vlad knikte en pakte Keelin. Ik klom in een boom en hielt Vera in de gaten. "Ik weet waar je bent" zei ze met een creepy stemmetje. "Hihi" egode haar stem. Ze droeg een zwarte jurk tot aan de grond en aan de onderkant gescheut aan de boven kant had ze korte mouwen gescheurt en mijn haar borstkast ook gescheurt. Haar blonde haar was het zelfde alleen zaten er zwarte haar plukken in. "Wilko" zei ze zacht en egode. "Hihi" egode het weer. Ik kreeg de rillingen. Ik keek achter me. Toen ik voor me keek vloog ze op een zwarte wolk voor me. Haar gezicht leek op een hele enge helloween gezicht. Ik schrok zo erg dat ik uit de boom viel. Ik viel op de grond. Ze lande voor me en zong haar hyponse lied. Ik was gehypnotiseert en liep met haar mee.

Keelin pov

"VEGA VEGA HELP!" riep ik toen ik in de geheime kamer was. "Wat is er?" vroeg Vega. Ik liep naar de boeken stapel en zocht naar het dunne zwarte boek met bloed rode letters. Inussen zei Vlad: "Vera ze is in het maan licht gaan staan". "Oh nee. Waar is Wilko?" vroeg Vega. "Bij Vera" zei Vlad. "Nee nee nee dit kan niet waar zijn" zei Vega. "Wat?" vroeg ik en smeet het boek op tafel. "Jullue moet het dorp ontruimen" zei Vega. "De mensen gaan ons niet geloven maar hoezo?" vroeg ik. "Vera is in een horro Demon verandert" zei Vega. "Oh oh" zei Vlad. "En nu?" vroeg ik. "Ja als eersteh moetehn jullie het dorp ontruimen" zei Vega. "Maar iedereen slaapt" zei ik. "Het moet anders is Schemermeer morgen een bloedbad/bloeddorp" zei Vega. Vlad en ik keken elkaar aan. We rende weg en pakte pannen en pollepels. We lieen naar buiten en sloegen er op. Iedereen kwam naar buiten. "Wat is er aan de hand?" vroeg Helena. "We moeten het dorp ontruimen nu meteen" zei Vlad. "Hoezo kan dat niet morgen het is midden in de nacht" zei Sasha half slapent. "Ja het moet" zei ik gestrest. "Hihi" egode een stem. "Oh nee" zei ik. "Wat was dat?" vroeg Helena. Cooper kwam naar buiten. "Wat is dat voorn lawei?" vroeg hij. "Hihi" egode de stem weer. "Jullie moeten nu weg uit het dorp!" riep ik nog gestrester. "Ik bepaal waneer en dat doen we morgen" zei Cooper. "Come little children. I'll take thee away. Intro of Land of enchantment.
Come, little children.
The time's come to play.
Here in my garden of shadows." zong een stem. "Doe je vingers in je oren" fluisterede Vlad tegen mij. Ik knikte. We liepen snel naar Vega. We waren binnen en de geheime kamer was dicht. "Vega!" riep ik. In het andere boek kwam Vega aan gelopen. "Ja?" vroeg hij. "De mensen worden gehypnotiseert" zei Vlad. Ineens horden we een horro lachje. "Oh nee het punt is aan gebroken" zei Vega. "Wat?" vroeg ik. "Vera gaat de bewoners en Wilko tegen jullie op zetten" zei Vega. "En dan word iedereen gedood?" vroeg Vlad. Vega knikte langzaam. "Wat nu we kunnen ook de geheime kamer niet in" zei ik. "Vlad doe de voordeur op slot en deze" zei Vega. Vlad knikte en rende weg. Ik hooree de voordeur in het slot gaan. Vlad kwam terug en deed deze deur ook op slot. "En nu?" vroeg ik. "De geheime kamer is dicht door Vera" legte Vega uit. "Jullie moeten wachten tot ze weg is" vulde hij verder aan. "Dat gaat nog uren duren" zei Vlad gestrest. Vega haalde zijn schouders op en zei: "Ik weet het". Ik liep heen en weer en dacht na. "Transformeer al vast" zei Vlad. Dat deden we. Ineens hoorde we glas vallen bij de voordeur. "Ze komen" zei Vlad. Het raam achter Vega brak ook en mensen kwamen er door heen. Ik pakte elfen stof en zei: "Kadoend!". De mensen werden helemaal naar de andere kant toe de blazen. We klommen uit het raam en Vlad nar Vega mee. We rende naar de poort maar daar stond Vera super creepy.