Dark Blood?!

"Laat me niet alleen"

Vlad pov

Ik zag dat Vera met een klap op de grond kwam. Ze lag met haar benen uit elkaar, 1 hand op haar middel, 1 hand naast haar hoofd en met haar gezicht lag ze naar de grond en haar haar over haar gezicht. Ik wilde naar haar toe rennen maar vader hielt me tegen. "We moeten dit af maken" zei hij. Ik knikte. We maakten de spreuk af. Nemezza zat weer gevangen in haar poort. "NEE!" riep ze en sloeg met haar vuisten tegen het glas. "Laten we haar terug sturen" zei Keelin. "Ad Inferos" zei ze en we stuurde Nemezza en de poort terug. Ik rende naar Vera. Ik knielde naast haar. Ik pakte haar hand die op de grond lag en duwde op haar schouder zodat ze met haar rug op de grond lag. "Nee alsjeblieft" zei ik. Ik haalde haar haar weg en haar ogen waren wijt open. Ze was niet meer getransformeerd. Ze ademde niet meer en ik voelde haar pools niet meer ze was dood maar ik geloofde het niet, het kon gewoon niet. "Nee. Nee. NEE!" riep ik en huilde. "Vera laat me niet alleen" huilde ik. Ik legde haar hand tegen mijn wang. Ik voelde een hand op mijn schouder. Ik keek over mijn schouder en het was mijn vader. "Het spijt me zoon" zei hij, "Wat weet jij er nou van! Jij wilde dat ik wegging zodat ik haar nooit mee zou zien en nu....." zei ik maar maakte zijn zin niet af daar was ik te verdrietig voor. Keelin kwam naast me zitten. Ze deed Vera's ogen dicht. Wilko deed haar benen netje bij elkaar. Ik huilde door. "Vera alsjeblieft" fluisterde ik.

Vera pov

"Nee. Nee. Dit kan niet" zei ik. Alles was wit om mij heen. Ik draaide me om en zag mijn oma met engelenvleugels. "Oma? B-ben ik dood?" stamelde ik. "Ja mijn kind" zei ze. "Nee ik wil niet dood zijn. Ik wil naar Vlad" zei ik. Mijn oma gaf me een knuffel. Ik huilde. "Ik wil niet dood zijn oma" huilde ik. "Als je terug wilt moet ik je een vreselijke nachtmerrie geven" zei mijn oma. "Sommige mensen hebben het niet overleefd en zijn met mij meegegaan. Alleen de mensen die sterk zijn kunnen terug gaan" zei mijn oma. "Ik doe het. Ik doe alles om weer bij Vlad te komen" huilde ik. Mijn oma knikte en legde haar hand op mijn hoofd. Ik viel in slaap en zou een erge nachtmerrie krijgen. Ik werd wakker en lag in Cooper's cel? "Hoe kom ik hier?" mompelde ik. "Zo je bent wakker" zei een stem. Ik stond op en aan Cooper's bureau zat Wilko als weerwolf. "Waarom ben je getransformeerd?" vroeg ik. "We helpen de mensen weet je nog?" vroeg hij. Ik knikte. "Nou we beschermen de mensen tegen JOU!" zei hij. Wilko stond voor de cel. "Hoezo je weet dat ik niet slecht ben" zei ik. "Oh nee?" zei hij en schoof het bureau weg. Onder Cooper's bureau lagen Keelin en Vladimir ze waren dood. "M-maar hoe?" vroeg ik. "Doe alsof je van niets weet Demon" zei Wilko boos. Wilko kwam naar me toe deed de cel duur open. "Ik ga je in flarden schuren" zei hij en rende op me af. Ik gilde. Ineens stond ik in het bos. "Doe het dan!" schreeuwde iemand. Die stem kende ik, het was Vlad. "Vladimir?" vroeg ik. Ik was vast gebonden aan een boom bedacht ik me nu ineens. Vlad kwam voor me staan. "Ik heb me zo vergist in jou" zei hij. Ik keek hem vragend aan. "Ik snap nogsteeds niet waarom ik verliefd op je werd" zei ik. "Dus daarom verklaar ik je ten dood" zei hij en greep mijn nek en zoog me leeg. Ik gilde het uit en huilde.

Vlad pov

"We moeten Vera laten liggen" zei Vega. "Nee" zei ik. "Het moet mijn zoon" zei Roman. Ik huilde nogsteeds. Ik gaf Vera een kus op haar mond en legde haar handen mooi op haar buik. Haar hand met mijn ring om haar hand lag boven op. Ik stond op en we liepen weg. Wat we allemaal niet zagen was dat er blauw licht met witte glitters uit Vera's mond kwam. Het leek net of ze een liedje zong maar dat was zeker in mijn gedachten. Ik was niet helemaal bij.

Vera pov

Een schokgolf maakte me wakker. Met mijn hoofd schoof ik haar achteren over de grond zo dat mijn borstkas omhoog kwam en de rest bleef liggen. Ik haalde diep adem. Ik ging snel recht op zitten. Ik keek naar rechts maar zag niemand. Ik keek naar links en zag daar iedereen lopen. Ik stond op en rende naar hun toen. Terwijl ik opstond riep ik: "Vladimir!" Ik rende op Vlad af. Vlad draaide zich om. Ik greep zijn nek en gaf hem een knuffel. Hij tilde met een stukje op en we draaide rondjes. Vlad zetten me weer neer. "Wat is er gebeurt? Ik weet wel dat ik een droom had maar....." zei ik maar ik kon mijn zin niet afmaken omdat Vlad me kuste. Vega begon te klappen en toen iedereen. 

We waren terug in de geheime kamer. Iedereen was niet meer getransformeerd. Ik stond naast de bank en de rest om de tafel. Ik durfde er niet echt bij te staan na wat ik allemaal heb gedaan. "Gideon je hebt goed gestreden, ik ben blij dat je mij mag opvolgen" zei Vlad. "Dank u heer Vladimir maar ik word voorlopig niet nu opvolger" zei hij en lachte. Vlad, Keelin en Wilko keken naar Vega. "Dat klopt. Mevrouw de President deze Nachtwacht heeft goed gestreden Vlad, Keelin en Wilko horen bij elkaar, ze mogen zelf bepalen wanneer ze stoppen met de Nachtwacht" zei Roman. "Klopt ze zijn zelfstandig genoeg" zei Juno. "Oké dan is het gebod van 77 ingetrokken. Vlad blijf zolang je wil" zei de President. "Jaaa" zei Keelin en ze deden een groepsknuffel. "En jij Vera. Jij moet gestraft worden over wat je hebt gedaan" zei de President en kwam voor me staan. "Het spijt me mevrouw maar het was Nemezza's schuld dat ze zo was" zei Vlad en ging met zijn rug voor me staan. "En Vera heeft zich opgeofferd voor Vlad waardoor Vlad niet dood ging, dat is pas ware liefde" zei Juno. Ik ging op mijn tenen staan om over Vlad's zijn schouder te kunnen kijken. Zelfs op hogen blokhakken was hij nog iets groter. "Goed dan" zei de President. "Vera hoeft niet gestraft te worden" vulde ze nog aan. Vlad draaide zich om. Ik sprong in zijn armen. Ik sloeg mijn benen om zijn middel en gaf hem een knuffel. "Goed laten we gaan dansen voor dat ik weer mijn boek in moet" zei Vega en pakte Juno's hand. "Kan je wel dansen met die bokkenpootjes?" vroeg Wilko. "Heel grappig Wilko" zei Vega. We liepen allemaal naar buiten. Vega en Juno gingen dansen. "Vrouwe Keelin?" vroeg Gideon. "Zonder vrouwe" zei ze. "Keelin?" vroeg Gideon. "Gideon" zei ze. Gideon en Keelin gingen samen dansen. "Wilko kom" zei Sacha. "Wacht. Hier je ketting die heb ik gevonden" zei hij. "Zo lief" zei ze. Sacha trok Wilko mee de dans vloer op. "Het spijt me zoon dat ik aan je twijfelde" zei Roman. "Het geeft niks vader" zei Vlad en boog plechtig. "Kom hier" zei Roman en gaf Vlad een knuffel. Roman draaide zich om naar mij. "Vera ik ben blij dat ik je schoonvader mag zijn en jij en Vlad zijn een leuk stel samen" zei Roman en gaf mijn ook een knuffel. Ik had mijn handen nog naar beneden. Ik keek verbaast ten eerste zei hij mijn naam goed en ten tweede gaf hij me een knuffel. Ik sloeg ook mijn armen om hem. "Sorry vader maar ik moet even iets doen" zei Vlad. Roman liet me los. "Vera?" vroeg hij en hielt zijn hand op. "Heer Vladimir" zei ik en boog voor hem en legde mijn hand in de zijne. We liepen naar de dans vloer. We danste samen. Vega kwam naast Roman staan. "Ware liefde" zei Vega tegen Roman. Roman knikte. Vega ging weer verder dansen. Vlad kuste me en danste de hele nacht door.