Dark Blood?!

De Cycloop

Vera pov

Keelin en Helena waren weer terug. Kristan was in de herberg zonnebrillen aan het verkopen. "Oh mevrouw u heeft prachtige ogen" zei hij tegen Helena. "Dank u" zei ze. "Ogen zijn de spiegels van de ziel en deze moet u beschermen neem dit model" zei Kristan en liet een zonnebril zien. "Heel mooi maar ik heb geen bril nodig" zei ze. Kristan liep verslagen weg. "Verkopers" zei Vlad. "Ik zie het" zei ze. Ik was een tafel aan het schoonmaken. Keelin trok me mee. "Hé" zei ik. Ze trok me naar Vlad. "Kom nachtwacht probleem" zei ze. Ze liet me los en we gingen naar Vega. Lodewijk lag nogsteeds in slaap. Vlad keem naar hem. "Het komt goed met hem" zei ik tegen Vlad en pakte zijn hand. Ik gaf Vlad een knuffel. Ik had medelijde met Vlad, eindelijk zag hij zijn broertje en nu lag hij in een slaap waar hij niet uit kwam. Ik keek naar Vlad. "Wat voelde je Keelin?" vroeg Vega. "Niks dat ik het probleem net als of haar ziel weg was" zei ze. "Dat voelde ik ook bij Lodewijk" zei ik. "Hmm" zei Vega en dacht na. "Een zielezuiger?" vroeg Vlad. "Ja dat kan maar er zijn er zo veel" zei Vega. Ineens ging Vlad's telefoon. Vlad nam op. "Met Vlad" zei hij. Ik ging naast hem staan om mee te luisteren. "Vlad met mij Wilko" zei Wilko's stem. "Ah Wilko met jou heb ik nog een appeltje te schillen" zei Vlad een beetje boos. "Nu geen tijd in zag bij het huis van Magdalena een grote voetafdruk" zei Wilko fluisterend. "Waar ben je nu dan?" vroeg Vlad. "Cooper heeft me in zijn cel gestopt en..." zei Wilko maar ineens hing hij midden in zijn zin op. "Wilko zag een grote voetafdruk bij het huis van Magdalena" zei Vlad. "Hmmm" zei Vega weer. "Grote, ziel weg" zei Vega. "Ik heb mee bewijs nodig" zei Vega. "Misschien zijn ze onder hypnose" zei Vlad. "Ja dat kan maar dan heeft het wezen een pendel nodig" zei Vega. "Dan gaan we dat zoeken" zei ik. "Wacht eens" zei Vlad. Keelin en ik stopte met lopen. "Er is een nieuwe jongen in het dorp Elbrecht en toen hij een zonnebril van Kristan kocht viel er een pendel uit zijn zak" zei Vlad. "Dan moeten we Elbrecht vinden" zei Keelin. We liepen de geheime kamer uit. In de keuken liep ik bijna Helena omver. "Oh Helena weet je waar Sacha is?" vroeg ik. "Ja ze is net weggegaan met Elbrecht" zei ze. Ik keek Vlad en Keelin aan en hun knikte. We rende naar buiten. "Kan je ze voelen?" vroeg Vlad aan Keelin. Keelin voelde. "Nee" zei ze. "Vera probeer jij eens" zei ze er achter aan. Ik voelde. "Waar zitten jullie?" mompelde ik. Ik sloot mijn ogen en concentreerde me nog beter. Zo veel gevoelens. Ineens had ik ze. "Gevonden kom mee" zei ik en rende hun richting op. "Ja ik voel ze nu ook" zei Keelin. Sacha en Elbrecht zaten in een steegje op de grond. Elbrecht probeerde Sacha te hypnotiseren. "Stop" zei Vlad. "W-waarom het was net aan het lukken" zei Elbrecht teleurgesteld. Sacha zat heel stil voor zich uit te staren. Ineens lach ze in de slappe lacht. "Waar heb je die pendel vandaan van de kermis?" lachte ze. We zaten dus verkeert. We liepen terug naar de herberg. "Ik ga bij Vega zoeken" zei Keelin. "Vera en ik gaan Wilko bevrijden hij kan wel van pas komen" zei Vlad. "Oké we zien elkaar in de geheime kamer" zei Keelin. Vlad en ik knikte. Cooper's jeep was weg dus we hadden vrij spel. Wilko was met een bezem aan het proberen om de sleutels te pakken van het bureau. Vlad pakte de sleutels en ik stond bij de deur op de uit kijk. "Ik help je wel" zei Vlad. "Nou dat werd tijd" zei Wilko sarcastisch. "Ik heb het wezen gezien" zei Wilko. "Echt?" vroeg ik. "Ja hij veranderde in een mens" zei Wilko. Vlad draaide het slot van de celdeur open. We rende naar de geheime kamer. Keelin was in een boek aan het lezen. "Het is de cycloop" zei Keelin. "Het wezen neemt de zielen van mensen mee naar de onderwereld" zei Keelin. "Oké we moeten hem vinden" zei Wilko. We rende naar de keuken. Helena en Sacha waren druk bezig met, bedden opmaken? "Wat is er aan de hand?" vroeg Vlad. "Het ziekenhuis zit vol dus moeten mensen hier heen" zei Helena. "Mensen durven niet mee te slapen" zei Sacha. "We moeten hem vinden" zei Keelin. We rende naar buiten. "Opsplitsen hij moet in de beurt zijn" zei Vlad. Wilko en Keelin gingen het dorp dieper in en Vlad en ik ging naar de poort. We zagen Cooper op de grond liggen. "Die zonnebrillen" zei Vlad en dacht na. "Wat is daar mee?" vroeg ik. "Alle slachtoffers hebben z'n bril" zei Vlad. Vlad en ik keken elkaar aan. "Kristan" zeiden we tegelijk. We rende naar de herberg daar kwamen we Keelin tegen. "We weten wie de Cycloop is" zei Vlad. "Wie?" vroeg ze. "Elk slachtoffer draagt een zonnebril van die verkoper Kristan" zei ik. "Waar is Wilko?" vroeg Vlad en keek om zich heen. "Hij is nog aan het zoeken" zei Keelin. "We gaan naar Kristan" zei Vlad. "Wacht" zei Keelin. "De Cycloop mag niet naar zich zelf kijken dus.." zei ze en we liepen naar ons woonkamertje. Ze pakte een spiegeltje. "Moeten we heb uit zijn tent lokken" zei ze en keek in haar kleine spiegeltje. We liepen naar de keuken en toen zagen we ook Sacha en Helena slapen. "We moeten op schieten" zei ik. "Ik heb een plan" zei Vlad. We liepen naar boven. Vlad maakte zich onzichtbaar. Vlad legde zijn plan uit. Ik stond op de uitkijk op de gang en Keelin ging zonnebrillen kopen en Vlad ging mee maar dan onzichtbaar. Ik ging op de grond tegen de muur zitten. Ik wachten en wachten maar er gebeurde niks. Ik hoorde alleen maar stemmen in Kristan's  kamer. Eindelijk kwam Keelin naar buiten. Ik stond op. "En?" vroeg ik. "Niks ik heb 5 zonnebrillen gekocht" zei Keelin geïrriteerd. "Dan is hij de cycloop niet" zei ik. "Misschien" zei Vlad en maakte zich zichtbaar. "Vera kom we gaan Wilko zoeken" zei Vlad. Ik knikte. We rende naar beneden naar buiten en zochten Wilko. 

Keelin pov

Ik legde Helena op een tafel. Ineens kwam Elbrecht binnen. "Elbrecht het is hier niet veilig kom mee" zei ik en trok hem mee naar ons woonkamertje. "Zo hier kan niemand meer komen" zei ik en deed de deur op alle sloten. Ineens kwam er een grote schaduw over me heen. Ik schrok. Ik wilde mijn spiegeltje pakken maar ik was te laat. Ik keek in het oog van de Cycloop en viel op de grond.

Vera pov

We hadden Wilko gevonden. "Kom naar Keelin" zei ik. We rende terug naar de herberg. Vlad en ik liepen naar ons woonkamertje maar Keelin lach op de grond. "Ik ga op Kristan's kamer kijken" zei ik. Vlad pakte mijn bovenarm vast. "Wees voorzichtig" zei hij bezorgt. Ik knikte. Ik rende de trap op. "Kristan!" riep ik. Ik deed zijn deur open maar hij lag ook te slapen. Zijn ziel was ook weg. Ik rende naar beneden. "Kristan slaapt ook" zei ik. Ineens hoorde we zware voetstappen. "Dat moet de Cycloop zijn" zei ik. "Transformeer" zei Vlad. We transformeerde. We rende naar buiten. De cycloop was in de schuur. We zaten gebukt bij de ingang van de schuur. "Ik sloop hem" zei Wilko boos. "Kijk niet in zijn oog" zei Vlad maar Wilko rende al naar binnen. Vlad en ik rende achter hem aan. Wilko sprong op zijn rug. De cycloop gooide hem van zijn rug en keek in Wilko's ogen. Wilko's ziel was weg. Ik wilde op de cycloop afstappen maar Vlad hielt me tegen. "Vlad we moeten hem tegen houden" zei ik. Ik liep naar de cycloop. Ik pakte Demon stof. "Statuam" zei ik en gooide het naar de cycloop. Er gebeurde niks. Ik was te laat met weg kijken en keek recht in zijn oog. 

Vlad pov

Vera viel op de grond. "Nee!" riep ik. Ik voelde iets in mijn zak. Ik haalde het er uit en het was de zonnebril van Kristan met gele spiegelglazen die had ik in mijn zak gedaan. Ik liep naar de cycloop. "Hé" riep ik. De cycloop draaide zich om naar mij. Op vampiersnelheid rende ik rondje om hem heen zodat hij duizelig werd. Ik deed de zonnebril op. De cycloop keek in mijn bril en zijn eigen ziel was nu weg. Wilko en Vera werden wakker. Ik hielp Vera met opstaan. Keelin kwam in haar elfengedaante aan rennen. "Laten we hem terug sturen" zei ze. "Ad Inferos!" riep ze en de cycloop ging terug naar de onder wereld. We ginge  terug naar de herberg en iedereen was weer wakker. Lodewijk ging weer terug naar huis.