Dark Blood?!

Een koper dief?

Vera pov

We liepen de poort uit en de poort verdween. "En nu zijn we geen half Demon meer" zei Keelin tegen Vlad en Wilko. We liepen terug naar de herberg. Blijkbaar stond de tijd stil toen wij weg waren. We kwamen de herberg binnen en we gingen slapen.

De volgende ochtend waren Keelin en ik als eerst beneden. "Ik ga even door het dorp heen lopen" zei Keelin. Ik knikte en ging het ontbijt doen. Vlad kwam ook beneden. "Hey" zei ik. "Goedemorgen" zei hij en gaf me een kus. Helena kwam ook beneden. Vlad hielp me om het ontbijt op de tafel de te zetten voor de bar. Cooper kwam binnen. Cooper zag er slaperig uit. "Niet goed geslapen Coop?" vroeg Helena. "Hmm" zei hij. "Koffie" zei hij erachter aan. Helena keek mij aan en ik zette koffie voor Cooper. "Ik ben al 10 keer wakker gebelt voor inbraken" zei Cooper. "Wat is er gestolen?" vroeg ik terwijl ik Cooper's koffie voor hem zette op de bar. "Koper" zei hij. "Wie steelt er nou koper?" vroeg Helena. Cooper haalde zijn schouders op. Cooper's telefoon ging maar hij nam niet op. "Moet je niet opnemen?" vroeg Helena. "Na mijn koffie" zei Cooper. De telefoon van de herberg ging en Helena nam op. "Met Helena" zei ze. "Cooper?...Ja die is hier" zei ze. Cooper zuchten. "Zeg maar dat ze mij mogen terug bellen over 5 minuten" zei Cooper. Keelin kwam binnen rennen. "Hier zit je" zei ze tegen Cooper. "Laat me raden een inbraak?" vroeg Cooper. "Ja en ik heb de dader zien wegvluchten" zei ze. "Hoe zag de dief er uit?" vroeg Vlad. "Hé ik stel de vragen" zei Cooper. "Klein het leek op een kind" zei ze. "Een kind?" vroeg Cooper. Coopers telefoon ging. Zijn koffie was op. "Ik ga maar eens kijken" zei hij en liep weg. "Goedemorgen" zei Wilko heel vrolijk en liep de trap af. Hij ging aan de tafel zitten waar het ontbij op stond. "Lekker" zei hij. "Nee die zijn voor de gasten" zei Keelin en pakte Wilko's broodje af en legte hem terug. "Kom" zei ze en trok Wilko mee. Wilko nam stiekem het broodje toch mee. We liepen naar de geheime kamer. "Vega" zei Keelin. "Ja?" vroeg hij. "Is er een wezen die koper steelt?" vroeg Vlad. "Eh" zei Vega. "En zo klein als een kind?" vroeg Keelin. "Eh...ja dat kan" zei Vega. "Oh weer je nog die woestijn heks die over haar staart viel" zei Vlad tegen Wilko en ging bij hem zitten op de rugleuning van de bank. "Oh ja en die brul bever die op de stuk net hout beet, ik kwam niet meer bij" zei hij en lachte alleen maar. Keelin lachte sercasties. "Jongens ik heb geen woestijnheks of brul bever gezien" zei ze. Ik keek Vlad vragend aan. "Wezens die ik niet ken?" vroeg ik. Vlad knikte. "Ik weet het, het is de Goblin" zei Vega. "De goblin is dat niet een verneidig....klein......irritante....lelijk....mormel" zei Wilko en Keelin klapte het boek al open. "De Goblin. De Goblin steelt koper om armbanden te maken om wezens te vangen en te verkopen in de onderwereld" las Keelim voor. Ik druwde op Vlad's schouders en stond op mijn tenen om in het boek te kijken maar ik kon niks zien. Vlad werd denk ik een beetje gek van me dus ging hij achter me staan. "Dus we moeten de Goblin zoeken" zei Keelin. "Ja" zei Vega. "Oké kom op dam" zei Wilko en iep samen met Keelin weg. "Wacht even" zei Vlad. Keelin, Wilko en ik keken Vlad aan. "Is het vandaag geen markt?" vroeg hij en lachten.

Keelin en ik stonden achter een kraampje en we hadden heel veel koper dingen uitgestalt. Vlad stond naast ons maar dan ontzichtbaar. Wilko liep over de markt. Vlad zette een koperen beker goed. "Eh afblijven" zei Keelin. "Het stond scheef" zei hij. "Perfectsonist" zei ik. Keelin keek me aan en we barsten in lachen uit. "Wat zijn jullie aan het doen?" vroeg Cooper die ineens naast mij stond. Ik stond links van Keelin en naast Keelin stond Vlad. "Eh spullen verkopen" zei Keelin. "Hebben jullie daar een vergunning voor?" vroeg hij. "Moet dat dan?" vroeg ik. "Keelin, Vera, voor alles moet je een vergunning hebben" zei Cooper. Keelin en ik keken elkaar aan. "En waar kunnen we die halen?" vroeg ik aan Cooper en ik keek hem aan. "Bij mij maar dat is al telaat. Dus ruim maar op en binnen 5 minuten zijn jullie weg" zei hij en liep weg. "Helena is de zolder aan het opruimen en vroeg Vera en mij op wat te verkopen maar is goed. Vera en ik ruimen op en zeggen tegen Helena dat we weg moetsen van jou" zei Keelin en pakte wat koperen bekers. Cooper zuchten. "Oké ik zie het 1 keer door de vingers" zei hij en draaide zicht weer om. Keelin gaf mij een hive five. "Slim" fluisterde Vlad. "Wacht ik blijf wel in de buurt" zei Cooper en liep weer naar ons. "Hoezo?" vroeg ik. "Met al die koper straks slaat de dief toe" zei hij. Keelin en ik knikte sarcastisch. Cooper liep en beetje voor ons kraampje op 5 meter heen en weer. "En nu?" fluisterde Keelin tegen Vlad. "Laat mij maar" zei hij. Vlad liep naar de kraam van de slager. Hij pakte een paar worsten en hij liep naar Wilko. "Wat?" vroeg Wilko. "Pak aan" zei Vlad. Wilko pakte de worsten. "Hé worstendief! Cooper!" riep de slager. Wilko rende weg het drop uit en Vlad liep er achter aan.

Wilko pov

Ik klom in een boom. Cooper liep verder. Ik sprong uit de boom. "Boe" zei Vlad ik schrok. "En bedankt hè" zei ik. "Ben je nou die worsten aan het opeten?" vroeg Vlad. "Ja zonder bewijs kan Cooper me niks maken" zei ik.

Vera pov

Wilko en Vlad waren weg. Een mevrouw pakte een kopere beker en vroeg hoeveel het kosten. Keelin hielp haar. Ik zag dat er een koperen schaal weg was. Keelin had het ook door. "Tis gratis" zei Keelin en trok me mee. We rende achter de dief aan. Ik werd afgeleid door iets maar ik wist niet percies wat. Ik draaide me om en Keelin was weg. "Keelin!" riep ik. "Oh nee" dacht ik. "Keelin!" riep ik weer.