Dark Blood?!

"Ik stap uit de Nachtwacht"

Vera pov

Ik liep weer naar binnen en Vlad stond achter de bar. "Hey en hoe was je soep?" vroeg ik. "Waarom heb je er look in gedaan?" vroeg hij. "Eh heb ik niet" zei ik met een klein lachje. "Vind je dat grappig? Je hebt me bijna vermoord" zei hij. "Heb ik niet want ik heb er geen knoflook in gedaan" zei ik. "Als je zo door blijf liegen en me bijna wilt vermoorden is het nu uit tussen ons" zei hij en liep langs me weg. "Wacht wat? We hebben net 5 jaar" zei ik verward. "Je hebt het wel gehoord" zei hij en deed het rare snuifje weer. Vlad liep naar buiten. Ik was in shok. Ik rende naar buiten om Vlad te zoeken. "Ah daar ben je" zei ik boos. "Hi babe hoe is het" zei hij. "Wat een vraag zeg" zei ik. "Wat is er?" vroeg hij. "Wat is er? Je hebt net 3 minuten geleden het uit gemaakt" zei ik woest en verdrietig. Ik voelde tranen in mijn ogen. "Dat heb ik niet gezegt. Ik was 3 minuten geleden met Keelin bij Cooper" zei hij. "Ja goed bezig ontken maar" zei ik. "Hier" zei ik en schoof mijn ring af en legte hem in zijn hand en liep weg.

Het werd avond. Ik hoorde Vlad piano spelen. Keelin liep de kamer in waar de kast stond. Ik liep achter haar aan. Vlad stopte met spelen. "Vega wilt ons morgen spreken" zei hij. "Oké" zei Keelin. Wilko kwam ook binnen. "Hadden jullie het weer over mij?" vroeg hij. "Vega wilt ons morgen spreken" zei Vlad weer. "Ik heb hem niks meer te zeggen" zei Wilko en liep weg. Vlad wilde ook weg lopen. "Vlad" zei Keelin. Vlad keek haar aan. "Komt het nog goed?" vroeg ze. "Dat hangt er van af" zei hij en liep weg. Ik liep ook weg.

Wilko pov

Ik rende door het bos. Ik pakte een tak en sloeg tegen een boem om mijn woede er uit te slaan. Ik ging door met slaan tot de tak helemaak kapot was. Toen de tak helemaal kapot was sloeg in met mijn vuist heel had tegen de boom. Mijn knokkels waren open. Tranen rolde over mijn wangen.

Keelin pov

Ik stond nog steeds in de kamer voor de boekenhouder van Vega. Ik dacht aan die mooie herrinneringen. Tranen rolde over mijn wangen.

Vlad pov

Ik veegte de herberg aan maar ik had geen zin. Ik dacht aan Vera. Ik gooide de bezem op de grond en ging op een tafel zitten. Tranen rolde over mijn wangen. Het was niet meer het zelfde met Vera.

Vera pov

Ik zat buiten in het donker op een bankje in het dorp. Ik keek naar de hemel. Al die sterren. Ik keek naar de grond en tranen rolden over mijn wangen. Ik legte mijn hand op mijn ketting en ruikte hem af en gooide hem weg. Nu moest ik nog harder huilen.

De volgende morgen stonden we alle 4 in de geheime kamer. "Ik probeer jullie dagen hier te krijgen" zei Vega. "Wat is er toch aan de hand met jullie?" vroeg hij. "Met ons? Met hun bedoel je" zei Wilko boos. "Hoe bedoel?" vroeg Vlad. "Gewoon" zei Wilko. "Trouwens dit is allemaal bij jou begonnen" zei Keelin tegen Vlad. "Bij mij?" vroeg Vlad verward. "Oh nee" zuchtte Vega zacht. "Trouwens wie wilde mij vermoorden" zei Vlad tegen mij. "Ik heb al gezegt dat ik niks het gedaan en daarom maak je het uit" zei ik woest. "Genoeg, genoeg, genoeg" zei Vega. "Het maakt me niks uit wie er is begonnen maar ik weet wel dat ik het ga bëeindigen" zei Vega. "Nee, ik ga het bëeindige" zei Wilko. "Wilko nee" zei Vega. "Sorry maar ik stap uit de Nachtwacht" zei hij en deed zijn armband af. "Wilko ik verdied het je" zei Vega. "Sorry Vega maar het vertrouwen is weg" zei Wilko en legte zijn armband op Vega's boek. "Wilko alsjeblief" zei Keelin en pakte zijn hand. "Sorry" zei Wilko en liep weg. "Ga achter hem aan" zei Vega. "We gaan dit eerst oplossen" vulde hij nog er aan. Keelin en Vlad liepen weg. Ik zuchtte en ging op de bank zitten. 4 minuten later kwam Keelin weer. "Hey" zei ik. "Hai" zei ze en liep naar de boekenkast en zocht iets. "Wat zoek je?" vroeg Vega. "Dat boek waarmee je de onderwereld mee opent" zei ze. "Hoe weet je dat het bestaat" zei Vega. "Daar hem je me eens over vertelt" zei ze. "Oh, en je hebt het nodig omdat Wilko er niet meer is" zei Vega. "Hm-mh" zei ze en knikte. "Onder in dik bruin boek" zei Vega. Keelin pakte uit een kast het boek en in het boek zat een ander boekje. Keelin liep weer weg. Na 1 minuut kwam Keelin weer terug. "Nu al terug?" vroeg ik. "Hoezo?" vroeg ze. "Je kwam 1 minuut een boek halen" zei Vega. "Nee ik heb geen boek gehaalt en nu kom ik voor Wilko's armband" zei Keelin. "Maar..... wie was hier dan net?" vroeg ik. "Wie ben je net tegen gekomen voor dat je in de kast stapte?" vroeg Vega. "Eh Sasha hoezo" zei ze. "Oh nee nu weet ik waaron jullie ruzie hebben" zei Vega. "Wat dan?" vroeg ik en stond nu naast Keelin voor Vega. "De Shifter is hier" zei Vega. "Jullie moeten Wilko terug halen" zei Vega. Keelin en ik knikte en rende weg. Bij de bus halte zat Wilko. Vlad hadden we inmiddels ook gevonden. "Wilko het is een wezen die ons manipuleert" zei Keelin. Wilko keek ons aan. "Daarom hadden we ruzie" zei Vlad. Wilko stond op em pakte zijn spullen. "Ga je nu gewoon weg? Na alles wat we hebben meegemaakt?" vroeg Keelin. Wilko draaide zich langzaam om. "Nee sukkels" lachte hij. "Ik wil mijn spullen niet achter laten" zei hij. Vlad en Keelin lachte. Ik was nog steeds boos. Ik rende weg naar het bos. Ik moest huilen. Ik kwam bij een grote eik. Daar had Vlad en ik onze namen ingekerft. Ik legte mijn hand op het hartje met onze namen er in en huilde harder. Ik liet mijn hand van de boom afglijden en renden weg. Opeens rende ik tegen iemand aan. Ik keek hem aan. "Wilko?" vroeg ik zacht. "Wat doe jij hier?" vroeg hij. "Maar jij was net in het dorp" zei ik zacht en verward en wees met mijn duim over mijn schouder. "Eh nee ik loop de hele dag hier" zei hij. Ik zag een boekje in zijn hand. "Wat is dat?" vroeg ik er gritste hem uit Wilko's hand. "Hé geef terug" zei hij probeerde het boekje terug te pakken. Ik keerde hem de rug toe en deed het boekje open. Ik hoorde ineens een raar geluid. Ik draaide me langzaam om en ineens stond een rare gele alien voor me. "Omg" dacht ik. Ik deinste naar achteren. Ik schoof het boekje in mijn broek en transfomeerde. De gele rare alien was glidderig. Ik pakte Demonestof. "vocate eos!" riep ik en gooide het stof naar boven. Er kwamen zwarte vuurwerk dingen en schoten boven de bomen en gingen af. Ik keek langzaam omlaag naar het wezen. Ik schrok. Het was weg. Ik keek om me heen en zag hem niet. Ik voelde waar hij was.

Keelin pov

We waren nog in het dorp wachten op Wilko. "Waar is Vera?" vroeg Vlad. Ik keek achter me. "Geen idee" zei ik. Wilko kwam naar buiten. "Kijk zwart vuurwerk" zei Wilko en wees omhoog. "Vera" zei ik zacht en rende weg. Vlad en Wilko kwamen achter mij aan. We waren getransfomeerd en waren op de plek van het vuurwerk. "Daar Vera" zei ik en wees naar vooren. Ze kwam an rennen. "Wat is dat voorn wezen?" vroeg ze. "De Shifter" zei ik. "De wat?" vroeg ze. "Leg ik later uit" zei ik. "Oh ja dit boekje had hij bij zich" zei ze en gaf me een boekje. "Dat boekje heeft hij gestolen" zei ik. Ze knikte. "Zullen we hem terug sturen?" vroeg Vlad. "Ja" zei ik. De Shifter liep voor ons. "Ad Inferos!" riep Keelin en de stralen uit haar ketting, Wilko's armband en uit Vlad's ring schoten naar de Shifter. Hij verdween naar de onderwereld.

Vera pov

Vlad draaide naar me toe. Ik keek hem boos aan. Keelin liep naar mij en vertelde het hele verhaal. "Dus het is helemaal niet uit" zei ik. Vlad schudden zijn hoofd. Hij pakte mijn hand en schoof mijn ring weer om mijn ringvinger en gaf mij mijn ketting. "Hoe kom je aan mijn ketting?" vroeg ik. "Toen je hm weggooide was ik onzichtbaar en keek naar je. Toen je weg liep pakte ik je ketting op en bewaarde hem" zei Vlad. Ik schudden mijn hoofd. Ik deed mijn ketting om. We waren nog steeds getransfomeerd. Vlad kwam dichter bij en kuste me. Hij liet mijn lippen los en we liepen met z'n viereren terug naar de herberg.