Dark Blood?!

Nog een vampier in Schemermeer?

Vera pov

Ik liep naar beneden. Na alles want gisteren was gebeurt. Ik hoop dat ik Graaf Ragul nooit mee zag. Niemand was beneden. "Wauw ik ben de 1ste" zei ik en lachte. Ik ging de stoelen van de tafels af halen. Ineens hoorde ik gegil. Ik liep met snelle passen naar het raam. Iemand lag op de grond. Ik rende naar buiten. Het was een meisje. Ik knielde naast haar en voelde in haar pools haar hartslag. "Bijna geen hartslag" mompelde ik. Ineens stond iemand achter me. Ik schrok en draaide me om. Het was Vlad. "Jemig je liet me schrikken" zei ik. "Sorry" zei Vlad. "Ik hoorde gegil en ik zag dat jij niet in onze kamer was" zei Vlad. "Ik heb niks" zei ik. Vlad knielde ook naast het meisje. Ik keek in haar nek. Ik haalde haar bruine haar weg en zag weer 2 wonden. Ik keek Vlad droog aan. "Wat?" vroeg hij. "Zeg me niet dat Ragul weer terug is" zei ik. "Nee hoezo?" vroeg Vlad. Ik liet het meisje nek zien aan Vlad. "Ik heb niks gedaan" zei hij. Ik stond op en rende naar binnen. Vlad volgde me. "Hey" zei Keelin. Wilko kwam ook naar beneden. "Mee komen" zei ik en pakte Wilko's pols vast. "Wow wacht" zei Wilko half slaperig. We liepen naar de geheime kamer. "Vega" zei ik. Ik ging voor zijn boek staan maar Vega sliep. "Vega!" riep Vlad. Vega schrok wakker. "Hmm wat is er?" vroeg hij slaperig. "Kan het zijn dat Graaf Ragul weer hier is" zei ik. "Weet ik niet" zei Vega. "Hoezo?" vroeg Keelin. "Ik hoorde gegil en een meisje ligt buiten op de grond met 2 wonden in haar nek" legde ik uit. "Dat is hij terug" zei Wilko en pakte Vlad vast. "Fifi hij is niet terug ik voel me goed" zei Vlad. Wilko liet Vlad los. "Hmm een andere vampier dus" zei Vega en dacht na. "Ga zoeken voor sterker bewijs" zei Vega. We knikte alle 4 en liepen weg. "Ik ga naar het kerkhof" zei Wilko. "Ik het bos" zei Keelin. "Vera en ik blijven hier" zei Vlad. Keelin en Wilko liepen naar buiten. Vlad en ik bleven. We hielpen Helena. Ineens kwam er een man met 10 kinderen binnen. "Hallo" zei Helena. "Hoi ehm mag ik even de kinderen laten spelen hier?" vroeg de man. "Ja tuurlijk maar waarom zo veel?" vroeg Helena. "Kamp" zei de man. Helena knikte. Er waren 5 meisje en 5 jongens. Allemaal rond een jaar of 12. "Die jongen" zei Vlad en staarde naar een jongen met bruin haar (zie afbeelding boven de titel). "Wat is daar mee?" vroeg ik. "Ik ken hem ergens van" zei hij en staarde nogsteeds. Vlad liep naar de jongen. "Hoi ik ben Vladimir en dit is Vera en jij bent?" vroeg Vlad. "Ik ben...." zei de jongen maar Helena onderbrak hem. "Vlad, Vera willen jullie even buiten spelen met de kinderen?" vroeg Helena. "Eh ja hoor" zei ik. "Wacht ik ga ff wat pakken" zei Vlad. Ik knikte. "Kom naar buiten" zei ik. De kinderen gingen naar buiten. Ik gooide een bal weg en ze gingen er mee spelen. Vlad kwam naar me toe en hij had een groot bruin boek meegenomen. "Wat is dat?" vroeg ik. "Een fotoboek van mijn familie" zei Vlad. "Cool" zei ik. Vlad en ik liepen naar een tafeltje waar iemand zat. Vlad legde het boek op de tafel en sloeg hem open. "Kijk dit is mijn vader Roman" zei Vlad en wees naar een man op de foto. Hij had het zelfde kapsel als Vlad je zag meteen dat dat Vlad's vader was. "Laat me raden vampier?" vroeg ik. Vlad knikte. "En dit is je moeder?" vroeg ik en wees naar een vrouw met lang bruin haar. "Ja, helaas is zij geen vampier en is ze 120 jaar geleden overleden" zei Vlad. "Heftig" zei ik zacht. "En deze jongen?" vroeg ik en wees naar een jongetje. "Dat is Lodewijk, mijn broertje. Sins mijn moeder stierf hebben we hem nooit meer gezien" zei Vlad. Ik keel naar de jongen op de foto. Hij leek inderdaad op de jongen die hier speelde. "Zullen we gaan kijken of Keelin en Wilko iets gevonden hebben?" vroeg ik. Vlad knikte. "Wacht dan leg ik deze weg" zei Vlad en liep naar binnen. 1 minuut later kwam hij terug. We rende naar het bos. We liepen een half uur door het bos. "Dit heeft geen zin. Kan je ze voelen?" vroeg Vlad. Ik knikte ik hielt mijn hand omhoog. Ik voelde Keelin. Ze was bang? "En?" vroeg Vlad. "Ik voel Keelin maar..." zei ik en stopte met praten. "Hoe voel ze zich dan?" vroeg hij. "Bang" zei ik. "En Wilko?" vroeg hij. Ik sloot mijn ogen weer en voelde naar Wilko. Hij was bij Keelin en ook hij was bang. "Hij is bij Keelin en hij is ook bang" zei ik en keek naar Vlad. "Raar" zei hij. "We gaan naar ze toe" zei ik. Vlad knikte en we rende richting hun. We kwamen bij een oud huisje. "Zijn ze hier?" vroeg Vlad. Ik knikte. Ik liep naar het raam en haalde wat spinnenwebben weg en het stof van het raam. Ik keek naar binnen. Vlad keek over mijn hoofd heen. Ik bukte een beetje zodat hij beter kan kijken. Ik zag Keelin vastgebonden aan een houten paal van het huis en Wilko aan een zilveren ketting. "Transformeren?" vroeg ik. Vlad knikte. We transformeerde. Ik reikte mijn hand naar de deur klinkt. "Op slot" zei ik. Ik rammelde aan de deur. "En nu?" vroeg Vlad. "Wacht" zei ik. Ik pakte demonenstof. "Alohomora" zei ik en ik blies het stof door het sleutelgat. Klik zei het slot. Ik deed de deur klink naar beneden en de deur ging open. "Gelukt" zei ik tegen Vlad. we liepen naar binnen. Keelin en Wilko hadden een doek om hem monden. Wilko was half bewusteloos. Keelin hevig nee met haar hoofd. Ik snapte het niet. Ik liep naar binnen en Vlad volgden me. Ineens sloeg de deur dicht. Vlad en ik schrokken. "Wat was dat?" vroeg ik. "Hmmm" zei Keelin en schudden nog steeds nee. Ik stond 2 meter van Keelin verwijderd. Ik rook knoflook. Ik draaide me om naar Vlad en een net met knoflook ging over hem heen. Vlad viel op de grond. 

Ik ga proberen om morgen nog een deel te plaatsen :) nog veel lees plezier :)