Dark Blood?!

Lodewijk

Vera pov

Ik liep door het bos op patrouille. Vlad, Keelin en Wilko konden niet mee want ze moetsen wat voor Vega en Helena doen. Ik keek om me heen en verveelde me. "Vera" hoorde ik ineens. Ik draaide me om en iemand gaf me een knuffel. Ik keek omlaag en het was Lodewijk Vlad's broertje. "Wow Lodewijk wat doe jij hier?" vroeg ik. Hij keek me aan. Ik verveelde me en van papa mocht ik naar jullie" zei hij. "En wist Vlad dat?" vroeg ik. Hij haalde zijn schouders op. "Waar ben je mee bezig?" vroeg hij en keek om hem heen. "Eh patrouille lopen maar ik ben al klaar" zei ik. "Gaan we naar Vlad, Keelin en Wilko?" vroeg hij enthousiast. "Ja" zei ik. Ik liep voor uit. Lodewijk pakte mijn hand vast. Ik lachte. We liepen het dorp in het dorpplein op. Ik liet Lodewijks hand los en liep met snelle passen naar binnen. Ik voelde dat er iets niet klopte. Lodewijk volgde me. Ik liep de herberg in en ging meteen naar ons woonkamertje. "Hey" zei ik. "Hoi" zei Vlad. Vlad en Wilko waren aan het schaken en Keelin lag te slapen. Alleen er was iets met Keelin. Lodewijk stond nu achter me. "Help!" riep Keelin ineens er schoot rechtop. "Rustig het was maar een droom" zei Vlad. "Zo voelde het niet" zei ze. Ze liep de kamer uit naar de keuken. "Waar is Sacha?" vroeg ze aan Helena. "Ze is naar de winkel" zei ze. Keelin knikte. "Wat is er toch?" vroeg Vlad. "In mijn droom was iedereen aan het slapen en werden niet wakker" zei Keelin. "Ik moet even weg letten jullie op de herberg?" vroeg Helena. "Waar ga je heen?" vroeg Keelin. "Naar een vriendin ze word niet meer wakker" zei Helena. "Is het goed als ik mee ga?" vroeg Keelin. "Ja hoor". Keelin en Helena liepen de deur uit. Ik ging kijken waar Lodewijk was. Ik liep de woonkamertje in en Lodewijk lag op de grond. Ik gilde. Vlad en Wilko kwamen aan gerend. "Vera wat is er?" vroeg Wilko. Ik was al geknielt naast Lodewijk. Ik keek over mijn schouder naar de jongens. "Ik krijg hem niet meer wakker" zei ik. Wilko en Vlad knielde ook naast Lodewijk. "Lo word wakker" zei Vlad. Vlad schudde Lodewijk heen en weer. Ik voelde boven zijn hoofd. Ik schrok en opende mijn ogen. Ik trok mijn hand snel weg. "Dit klopt niet" zei ik. "Ik leg hem in de geheime kamer letten jullie op de herberg?" vroeg ik. Vlad en Wilko knikte. Ik tilde Lodewijk op en liep de gehieme kamer binnen.

Vlad pov

"We moet naar Keelin" zei Wilko. "Ik ga wel" zei ik. "Nee ik heb betere zintuigen" zei hij. "Ja maar mij betrappen ze niet" zei ik. "Rietje trekken? Wie het kortste rietje trekt blijft hier" zei hij. "Oké" zei ik. "Jij haalt ze" zei Wilko. Ik liep de keuken in. Toen ik naar de bar keek was Wilko weg. Hij was weg gerent. Ik pakte mijn telefoon en stuurde een bericht naar Vera dat ze moest komen helpen.

Keelin pov

We zaten bij Magdalena. De dokter zei dat er al 8 mensen zo sliepen en niet wakker werden. Ik was alleen bij Magdalena. Ik voelde bij Magdalena maar ik voelde niks. We gingen weer weg. Wilko was verstopt in de tuin. Ik liet de deur voor hem open en hij ging naar binnen.

Vera pov

Ik liep naar Vlad. Hij duwde meteen een dienblad in mijn handen. "Ik snap het" zei ik. Vlad knikte. Ik liep naar buiten. Een man met een hoed een bril en een koffer liep mijn kant op. Ik lette niet op en botste vol tegen hem aan. Het dienblad met glazen viel tussen mijn voeten op de grond. De glazen kletste kapot. "Oh het spijt me meneer ik lette niet op" zei ik tegen hem. Ik ging door mijn hurken op de boel op te ruimen. "Ik lette ook niet op jongedame" zei hij. Hij hielp me met opruimen. Ik glimlachte naar hem. De grote stukken glas legte ik op het dienblad en ging weer recht staan. "Nogmaals sorry" zei ik. De man liep de herberg in en ik volgde hem. Ik gooide de scherven in de prullenbak. De man die ik net tegen het lijf liep legde zijn koffer op de bar. Vlad keek hem aan. "Sapje" zei hij. Vlad liep langs me de keuken in en pakte een fles met sap. Hij opende fles en zette hem op de bar voor de man. "Met een rietje" zei hij en wees naar het bakje met de rietje. "Doe maar een zwarte" zei hij. Het waren alleen maar zwarte rietjes. Vlad pakte er 1 en deed hem in de glazen fles. "Dank u" zei hij en ging aan een tafel zitten en zette zijn koffer strak naaste zijn stoel. Vlad keek me aan. Ik haalde mijn schouders op. Ik ging nog 6 bestellingen naar buiten brengen en toen ik terug kwam stond Vlad naaste de tafel van de man. Vlad had zijn dienblad op tafel gezet en er stonden 6 flesjes op met allemaal een rietje er in. De man was met zijn zevende bezig. Toen hij op was zette hij hem op tafel en Vlad zette hem op het dienblad en liep naar de keuken. Vlad pakte een doekje op de bar schoon te maken alleen stond de man ineens aan de bar en zijn koffer lag op de bar. "Kristan is de naam" zei hij. Hij gaf Vlad een kaartje. "Ik heb een verkoper en ik verkoop zonnebrillen voor de beste en ah scherpe prijzen" zei hij en toen hij scherpe zei deed hij of hij pijn had. Ik stond ik de keuken koffie te maken en rolde met mijn ogen. "Heb je misschien interessen in een zonnebril? Ik heb er 1 met spiegelglas dan kan je je zelf in bewonderen" zei Kristan en hielt een zonnebril voor Vlad's gezicht. De bril had gele spiegelglazen. Vlad ontweek de bril. "Nee dank u" zei Vlad. Ik ging naast Vlad staan om een glas te pakken van de bar. "Ik ben geen verkoper die blijft aan dringen dat haat ik" zei hij. "Heb je geen vriendin die..." zei Kristan en wees naar de brillen. Vlad keek mij aan en ik glimlachte. "Wil jij een zonnebril? Je hebt hele mooie ogen" zei hij. "Dank u maar ik heb geen bril nodig" zei ik en glimlachte en blooste vanwege dat hij zei dat ik mooie ogen had. Vlad vond dat volgens mij niet zo leuk. "Luister Kristan wij zijn eigenlijk zo als jij" zei Vlad en keek naar mij toen hij wij zei. "Wij haten verkoper die blijven aandringen" zei Vlad. Kristan lachten. "Hier met je deze proberen" zei hij en wilde een zonnebril bij Vlad op doen maar Vlad liep gewoon weg. Ik liep ook weg.