Dark Blood?!

Ons plan

Vera pov

Ik ijsbeerde heen en weer door het bos. Vlad en Sacha zaten op een boomstam. Vlad was Sacha's wond aan het genezen met een kruid die Keelin heeft laten zien. Hij weef met het blad over Sacha's arm heen. Vlad en ik waren niet getransformeerd. "Moeten jullie me niet iets vertellen?" vroeg Sacha. Vlad reageerde niet en ik staarde naar de grond en beet op mijn lip. "Vlad" zei ze en haalde haar arm weg. "Vera" zei ze daarna en keek naar me. Vlad keek naar me en ik naar hem. Ik knikte langzaam zo van we moeten het zeggen. Vlad zuchtte. "Wat je net allemaal zag gebeuren met Wilko en Cooper, Vera die een spreuk uitvoerde en ik die zo snel liep" zei Vlad en keek weer weg van Sacha. Ik ging naast Sacha zitten.

Vega pov

Ik had een vergrootglas gepakt om in het boek van Magische Voorwerpen te kijken die Vlad en Vera hadden laten liggen. "Offers voor een zondvloed, de benodigdheden de 4 elementen water, vuur, wind, aarde" las ik maar ik stopte. Ik bedacht me ineens iets. "Wilko's zijn armband is vuur, Keelin haar amulet is wind, Vladimir's zijn ring is aarde" zei ik en schudde mijn hoofd. "En ik heb hem recht naar het laatste element gestuurd" zuchtte ik.

Vera pov

Vlad en ik vertelde alles over de Nachtwacht en over hoe ik bij de Nachtwacht kwam. "Wow heavy dat jullie dat nooit eerder hebben verteld" zei Sacha. "Het is de taak van de Nachtwacht om Schemermeer te beschermen maar iemand mag er iets van weten" zei Vlad. "Dus jullie zijn gewoon een soort van superhelden" lachte Sacha. "Nee we zijn gewoon net als jullie alleen dan een klein beetje extra" lachte ik. "Oh cool, oh ik kan zo mijn mond kunnen houden zeker nu Wilko en Keelin betoverd zijn en tante" zei ze. "Dank je" zei ze. "Ik had je nooit hier in moeten meeslepen, ik had je gewoon moeten terugsturen naar je vriendin in de stad. Ik had alles alleen moeten doen met Vera" zei Vlad. "Maar dat is niet gebeurt" zei Sacha. Sacha stootten Vlad aan. "Dus wat gaan we doen aan die verschrikkelijke opera trut?" vroeg Sacha en keek eerst naar Vlad en toen naar mij. "Jullie denken toch niet dat ik zomaar mijn tante laat betoveren" zei Sacha. "Ja eh" zei Vlad. "Ik ben jullie enige optie" zei ze en lachte. "Vlad we moeten het doen" zei ik. Vlad dacht na. "Oké ik heb wel een plan" zei Vlad. Ik voelde iets vreemds. Net als toen Cooper en Wilko in de herberg kwamen. Ik stond langzaam op. Vlad wilde net zijn plan uit leggen maar ik gebaarde dat hij stil moest zijn. "Vera wat is er?" vroeg Sacha. "Sst stil" zei ik. Ik liep langzaam naar voren. Ik transformeerde. "Wat doe je?" vroeg Vlad en ging naast me staan. "Vertrouw me" zei ik. Ik pakte Demonenstof. "Tutela Wall" zei ik en draaide een rondje. Een grote glazen koepel die alleen in zag kwam om ons heen. "Wat heb je gedaan?" vroeg Vlad. Ik negeerde hem en liep naar de muur van de koepel. Ineens zag ik Wilko rennen. "Sst" zei ik. Wilko snoof in de lucht en hij rook me. Ik stond stokstijf. Wilko kwam langzaam naar mij toe gelopen. Hij was nog getransformeerd. Door mijn beschermmuur kon Wilko ons niet zien maar wij hem wel. Ik hielt me adem nu in anders kon hij mij horen. Wilko stond zo dichtbij dat hij nu 1 meter van me afstond. "Wilko!" riep Cooper. Wilko keek naar Cooper en rende naar hem toen en ze verdwenen richting het meer. Ik haalde weer adem. "Wat was dat?" vroeg Sacha. Ik legde alles uit. Nu we de koepel hadden konden we rustig de nacht door brengen.

Het werd licht. Vlad had nog zijn plan uit de legt. We kwamen aan bij het meer en we stonden weer verstopt bij de zelfde boom waar we gisteren stonden. Iedereen was aan het werk. Vlad en ik waren getransformeerd. "Klaar?" vroeg Vlad. "Ik haal de armband van Wilko en het amulet van Keelin uit die troela schelp met look" zei Sacha. Sacha had op haar gezicht 2 strepen op haar wang onder haar oog. "Vera en ik gaan Wilko en Keelin halen" zei Vlad. "We spreken af op dezen plek oké?" zei ik tegen Vlad en Sacha. "Wacht hoe weet ik of het bij jullie gelukt is?" vroeg Sacha. Vlad pakte een doosje met oordopjes er in. "Dat" zei Vlad en gaf mij ook een paar. "Is ons probleem" vulde ik aan. Vlad deed zijn oordopjes in en ik ook. Sacha deed haar oortjes in en liep weg. Vlad deed het doosje dicht. "Vlad" zei ik en pakte zijn hand en keek angstig. "Ik weet dat je bang bent maar ik blijf bij je beloofd. De Sirene komt niet bij je in de buurt" zei hij en gaf me een kus op mijn voorhoofd. Ik knikte zwakjes. Sacha liep richting de Sirene als een zombie. Ze had haar armen vooruit. De Sirene stond op een stijger met Keelin en Wilko en Cooper zaten in een bootje. "Wat doe ze nu?" vroeg ik. Vlad en ik bleven naar Sacha kijken. Vlad pakte mijn hand vast. De Sirene zie iets maar we konden het niet horen. Ineens transformeerde Wilko en Keelin. Keelin en Wilko rende weg en Sacha liep naar de schelp. Vlad liet mijn hand los. "Let op Sacha als ze hulp nodig heeft help haar" zei hij. Ik knikte en hij rende weg. Ik keek naar Sacha en ze had de schelp te pakken en ze liep weg. Ineens hoorde we een harde knal. Ik schrok maar door de knal zag de Sirene dat haar schelp weg was. De Sirene zei wat en Cooper ging achter Sacha aan. Ik ging achter Sacha aan. Sacha rende weg. Cooper zat op haar hielen. "Vlad!" riep ze. "Vera!" riep ze er achter aan. Ze gooide het look op de grond. Cooper pakte haar vast en ze vielen op de grond. Sacha gooide het laatste look weg. "Help!" zei ze. Ik was bij haar en Vlad kwam aan rennen op vampiersnelheid. "Vlad, Vera" zei ze. Ik wilde naar haar toe rennen alleen Vlad hielt me tegen. Hij zette een paar passen op vampiersnelheid naar voren. Wilko lande naast de schelp. Keelin kwam aan lopen. "Ik heb hem" zei ze en hielt Vlad's ring in de lucht. Vlad keek naar zijn hand. Wilko liep met de schelp naar Keelin maar Vlad onderschepte hem. Er klonk weer een knal. Cooper was al met Sacha weg. Keelin en Wilko gingen naar de Sirene en toen naar het altaar. "Schemermeer is niet meer, Sirena's rijk kent alleen water en strijk" zeiden de bewoners. "Het perfecte moment voor wat regen" zei de Sirene en ging achter het tafeltje staan met de spullen. Wilko zette de schelp er bij. "Wind, water, vuur, aarde, schat mijn offer naar zijn waarde, ik geef u wat u mij eist, zorgt u er voor dat mijn water rijk herrijst" zei de Sirene. Ik stond daar maar achter een boom. Ik wist nog steeds Vlad's plan niet helemaal. Waarom deed hij niks en waar is hij. Keelin liep met haar glazen waterspuit naar de Sirene en spoot het over haar hals. De Sirene begon te zingen alleen dan heel vals. Iedereen greep naar zijn oren. Wilko rende naar de schelp en pakte de voorwerpen. "Vlad nu" zei Keelin ineens. Ik rende naar hun toe. Vlad werd zichtbaar. Hij was blijkbaar onzichtbaar geworden. Wilko gaf de voorwerpen. "Nee nee nee nee" zei de Sirene alleen maar en ging voor Vlad, Keelin en Wilko staan. "Ad Inferos" zei Keelin. De Sirene gilde hoog.

Wat er nou werkelijk was gebeurt is toen Keelin en Wilko weg rende om Vlad te zoeken en ik van Vlad op mijn plek moest blijven staan om Sacha in de gaten te houden. Vlad rende naar Keelin en ging met haar door de geluidsmuur daarom hoorde we een knal. Vlad had Keelin oordopjes geven en zijn plan uit gelegd. Toen Keelin tegen Wilko zei dat ze Vlad's ring had speelde ze dat. Wilko liep toen naar haar toe en Vlad onderschepte hem en ging met hem ook door de geluidsmuur en deed Vlad het zelfde bij Wilko als bij Keelin. Keelin betoverde het water van de Sirene zodat ze vlas ging zingen. En de rest? Dat hadden Keelin en Wilko gewoon gespeelt.

De Sirene was naar de onderwereld en de dorpelingen vielen op de grond. "Je plan is gelukt''  zei Keelin. "Ik ben blij dat het gelukt is" zei Vlad. "Bedankt dat jullie ons gered hebben" zei Keelin tegen mij en Vlad. "Mijn oren doen steeds pijn van die knal door de geluidsmuur" zei Wilko. Keelin knikte. We deden alle 4 onze oordopjes uit. "Geloof me als Vera en ik jullie niet hadden gered had er wel mee pijn gedaan" zei Vlad. "Het is je gelukt" zei ik en gaf Vlad een knuffel. "Met hulp van jou" zei Vlad. We keken naar de bewoners. "Tijd om te gaan jongens" zei Vlad. Keelin knikte en Wilko ook. Vlad pakte mijn hand en we liepen naar het dorp. Alle bewoners kwamen weer terug wij bleven in onze mensen gedaante wachten voor de poort. Sacha kwam aan lopen. "Hey jullie 4" zei ze. "Hey Sacha" zei Vlad. Sacha was ook gehypnotiseerd door de Sirene dus ze was alles vergeten. "Is alles oké?" vroeg ik. "Eh ja natuurlijk" zei ze. "Hoe laat start het concert?" vroeg ze en ze keek Keelin aan. "Ik weet het zelf al niet meer" zei Keelin en legde haar arm op Sacha's schouder. "Was dat niet gisteren?" vroeg Wilko. "Oh nee heb ik het gemist?" vroeg ze teleurgesteld. Keelin knikte en klopte op haar schouder. Vlad en ik keken elkaar aan en lachten hard. Wilko keek ons vragend aan. Vlad sloeg zijn arm om mijn nek en we liepen het dorp in. Wilko rende naar ons toe om ons in te halen en vroeg heel veel dingen.