Dark Blood?!

Demon Lilith

Vera pov

"We hebben documenten van Cooper over Lilith" zei Vlad en legde alle documenten op tafel. "Zorg maar dat je ze snel terug brengt. Stelen van Cooper is niet best" zei Vega. Vlad keek naar hem en zuchtten. "Alles is vervaagt maar sommige dingen kan je net lezen" zei Vlad. "Zorg er maar voor dat je ze kan lezen" zei Vega gestrest. "Hier staat iets over Lilith" zei Keelin. "Lilith leefde 200 jaar geleden en ze hielt zich bezig met zwarte magie" las Keelin voor. "Volgens de documenten heeft ze oogsten doen mislukken, mensen vervloekt en tot waanzin verdreven" las ik voor. "Alle documenten zijn ontekent door een zekere Iggabold Cooper" zei Vlad en wees naar een naam onder aan 1 van de documenten. "Een voorouder van Cooper?" vroeg Wilko. "Iggabold Cooper was rechter, burgermeester en sherrif in Schemermeer" las Keelin voor. "Nou dan is er niks veranderd in de afgelopen jaren" zei Wilko en gniffelde. "Iggabold Cooper was op een dag zelf getuigen van 1 van de duistere spreuken van Lilith ze wilde een Demon worden" las ik voor. "Kan dat zomaar dan?" vroeg Wilko aan mijn. "Ja maar dan moet je wel veel over hebben het is ook best moelijk" zei ik. Vlad pakte het document uit mijn hand en las verder voor. "Daarom we Lilith verbannen uit het dorp. Ze besloot wraak te nemen maar niet op de mensen zelf maar op de achter achter kleinkinderen op de zesde van de zesde" las Vlad voor. "Jongens dat is vandaag. De zesde van de zesde" zei Keelin. "Oh nee" zei Vega. We liepen met z'n vieren weg naar Helena. Ze stond voor het raam naar het dorpsplein te staren. "Helena we weten wat er aan de hand is" zei Keelin. "We weten dat jullie bang zijn voor Lilith en dat ze jullie kinderen meeneemt" zei Vlad. "Hoe weten jullie dat?" vroeg Helena. "Dat doet er niet toe" zei Wilko. "Het belangrijkste is dat we er voor je zijn" zei ik. "De kinderen zijn weg dus er kan niks gebeuren" zei Helena. "Hoop ik" zei ze zacht er achter aan. Vlad en Wilko gingen terug naar Vega en Keelin en ik probeerde Helena over te halen om te gaan slapen.

Vlad pov

"Dus was voor Demon is Lilith?" vroeg Wilko toen we bij Vega waren. "Kijk eens in het boek voor je daar staan alle demonen in" zei Vega en wees naar het boek. Wilko bladerde er door heen. "Het zijn er zo veel" zei Wilko. Ineens sloeg Wilko een bladzijde om maar hij lette er nirt op maar ik wel. "Kijk Vera staat in het boek" zei ik en wees er naar. Naast haar was een lijntje getekend. "Het is een stamboom" zei Vega. Ik keek hem aan. "Kijk Vera is het nichtje van Lilith" zei Wilko. "We vertellen dit niet aan haar oké?" vroeg ik. "Oké" zei Wilko. We liepen terug naar Keelin en Vera. "Waar is Helena?" vroeg Wilko. "Ze is gaan rusten" zei Keelin. We gingen verder aan het werk. Altans dat wilde we tot Keelin de telefoon van Helena pakte en het betichtje van Sacha las. "Jongens, Sacha heeft Helena een berichtje gestuurt" zei ze. We kwamen alle 3 bij haar staan. "Het busje heeft motorpech" zei ze. "Waar?" vroeg ik. "Hier 10 minuten vandaan" zei Keelin. "Maar dan zijn ze nog binnen de grenzen van Schemermeer" zei Vera. "Keelin jij gaar naar de oude mijn, Wilko jij blijft hier" zei ik. "Wat ga jij doen?" vroeg Keelin. "Vera en ik gaan naar het busje" zei ik. Ze kinkte alle 3 en Vera en ik rende naar buiten. We rende door het bos. "Kan je ze voelen?" vroeg ik. Vera voelde. "Nee" zei ze. We rende door en ineens kwam er een splitsing. "En nu?" vroeg ze. "Kijk het busje" zei ik. Ik wees naar rechts. We liepen met snelle passen naar het busje. In het busje lagen alleen koffers en tassen. "En nu?" vroeg Vera. Achter het busje was een raar teken op de grond. "Kijk" zei ik. Vera kwam bij me staan. "Kom" zei ik. Ik nam haar op mijn rug en ik rende op vampier snelheid weg.

Keelin pov

Ik rende naar de oude mijn. Ik was er bijna maar voelde iets raars. Ik voelde en voelde angst. Ik keek achter me en aan een boom waren een paar kinderen vast gebonden. "Wie heeft dit gedaan?" vroeg ik. "De vrouw van het busje Isolde" zei een jongen. "Waarom?" vroeg ik. "Geen idee we waren Sacha en Tom onderweg verloren. Isolde was boos ze wilde er zeven dus is ze hun gaan zoeken" zei de jongen weer. Ik maakte de kinderen los. "Kom ik neem jullie mee naar de jachershut" zei Keelin.

Vera pov

Vlad liet me van zijn rug en rende door. "Sacha" zei Vlad ineens. Ze boste bijna tegen ons aan. "Vlad, Vera wat doen jullie hier?" vroeg ze. "Jullie zoeken" zei Vlad. "Waar is iedereen?" vroeg ik. "Naar een jagershut hier nie zo ver vandaan" zei Tom. "Breng ons er heen" zei Vlad. "Kom aan" zei ik en klapte in mijn handen. We rende achter Tom en Sacha aan. Ineens hoorde we luid gegil. Sacha stopte met rennen en keek naar de luch. "Wow kom eens kijken" zei ze. Tom, Vlad en ik ging naast haar staan. Er vloeg iets in de lucht. "Wow zo iets zie je niet elke dag" zei Tom. Ineens kwam het op ons af. "Rennen!" riep ik. We rende zo hard als we konden naar de jagershut. "Dat ding achtervolgd ons" zei Sacha. "Gewoom door rennen" zei ik. We kwam bij de jagershut aan. Vlad hielt de deur open. "Snel naar binnen" zei hij. Vlad sloot achter mij de deur. In de hut was Keelin ool met de andere. "Wat doe jij hier?" vroeg Vlad. "Lilith had ze vast gebonden" zei Keelin. "Ze zoekt Sacha en Tom" zei ik. "Ik heb een idee. Ze zoekt Sacha en Tom nou dan geven we haar die twee" zei Keelin. "Ben je gek" zei Vlad.