Dark Blood?!

"Vlad is van mij!" zegt Reika?

Vera pov

Vlad en ik liepen naar Helena. Keelin kwam naar ons. "Gaan jullie vanavond pad?" vroeg ze. "Ik ga wel" zei Vlad. "Ik ga mee" zei ik. Vlad keek me aan. Hij wilde het liever niet. "Goed" zei hij. We gingen aan het werk. Het werd avond. Vlad en ik gingen op patronen. We liepen door het bos. Soms hand in hand en soms los van elkaar. Vlad hoorde ineens geritsel. Ik liep een stukje door tot ik me besefte dat Vlad stil stond. Ik draaide me om. "Wat is er?" vroeg ik en liep terug naar hem. Vlad zei niks. "Babe hallo?" vroeg ik en knipte in mijn vinger voor zijn gezicht. Ineens kwam iets snels uit de struiken. "Vampier?" vroeg ik. Maar toen ik weer naar Vlad keek was hij weg. "Ja joh laat me maar alleen" zuchtte ik. Ik transformeerde. Ik sloot mijn ogen en dacht aan een vampier. Ik opende mijn ogen en ik was nu ook een vampier. Rode ogen, witte huid en mijn haar was weer normaal. Alleen kopte mijn hart gewoon wel en stroomde mijn bloed ook. Ik rende op het gevoel van Vlad af. Ik stond even stil en voelde waar hij is. Ik renden door. Ik stopte alleen gleed ik door. "Even wennen" dacht ik. Ik verstopte me achter een boom. Ik zag dat Vlad met meisje aan het praten was. Ik liep op vampier snelheid naar Vlad. Ik was vergeten om terug te transformeren naar Demon. Ik stond naast Vlad en het meisje deinsde terug. "Wie is dat?" vroeg ze. "De grote vraag is: wie ben jij en wat doe je hier?" zie ik kattig. Ik stond met mijn benen uit elkaar en met mijn armen over elkaar. "Vera rustig" zei Vlad en pakte mijn schouders. "Rustig je liet me net alleen" zei ik en ging uit mijn houding en keek Vlad aan. Ik keek weer boos naar het meisje. "Reika dit is Vera" zei Vlad. "Reika?" vroeg ik en keek haar aan. "Ik kom hier voor Vlad" zei ze. "En waarom?" vroeg ik en ging voor Vlad staan. "Vlad en ik zijn vrienden en ik hou van hem" zei ze. "Leugens" zei ik. "Reika is inderdaad een goede vriendin" zei Vlad tegen mij. Ik staarde nogsteeds kwaad Reika aan. "Vera alsjeblieft" zei Vlad. "Vlad we praten wel later verder" zei Reika. Ineens stonden Keelin en Wilko bij ons. Reika renden snel weg. Ik stond nog steeds in soort van sjok. "Was dat een vampier?" vroeg Wilko. "Ja mijn vriendin" zei Vlad. "Aaahhhgggg" zei ik boos en schopte tegen een boom. Ik was zo woest. "Ik krijg haar nog wel" zei ik woest en verdrietig en rende weg. Ik rende het bos in. Ik werd ineens vastgegrepen. Ik probeerden me los te krijgen maar ik werd te stevig vast gehouden. "Vera" zei de lieve en zachte stem van Vlad. Tranen rolde over mijn wangen. Vlad draaide me om en gaf me een knuffel. Ik huilde stil tegen zijn borst. "Vera ze is hier alleen maar om iets te vragen" zei Vlad. "Kom" zei hij en we liepen terug naar de herberg.
De volgende ochtend waren we in de geheime kamer. Er werd gepraat over Reika. Dat ze naar de onderwereld moest enzo maar ik luisterde niet helemaal. Ik luisterde wel toen Vlad vertelde toen ze vampier werd. Ik zat op de bank en draaide me om. "Dus daarom heb ik haar gebeten" zei Vlad. "Omdat je van haar hielt" zei Keelin. Vlad keek naar mij maar ik keek weg. "Vera je weet dat ik van jou hou" zei hij. Hij zat op de rugleuning van de bank. Hij pakte mijn kin met zijn hand en draaide mijn hoofd naar hem. Ik keek hem aan. Ik lachte een beetje.
Vlad, Wilko en ik liepen in het bos. "Waarom moest je mee?" vroeg Vlad aan Wilko. "Dat was de afspraak wat we met Vega hebben gemaakt" zei Wilko. Vlad zuchtte. "Ik zie dat je nu een hond heb meegenomen" zei een meisje. "Vlad ik moet je spreken" zei Reika. Wilko ging met zijn armen over elkaar staan. "Zonder die hond en dat kind" zei Reika. Ze zei gewoon 'dat kind' tegen mij. Reika rende weg. "Vlad alsjeblieft" zei ik en greep zijn pools. Vlad keek me aan. Hij draaide zijn hand los en rende achter Reika aan. Ik keek Wilko aan. "Haal Keelin ik ga er achteraan" zei ik. Wilko knikte en rende weg. Ik transformeerde en veranderde in een vampier. Ik rende achter ze aan. Ik verstopte me achter een boom. Ik zag dat Reika Vlad mee naar binnen nam in een verlaten huis. Ze waren binnen. Ik veranderde weer in een Demon en rende langzaam en stil naar het huis. Ik liep naar binnen en kroop over de grond. Ik zag Reika en Vlad staan. Ik verstopte me achter allemaal rommel. "Ik wil dat je me loslaat" zei Reika. "Geen meester en leerling meer" zei Reika. Vlad twijfelde. "Ik hou nogsteeds van je" zei ze. "Maar ik heb nu Vera" zei hij. "Weet ik maar..." zei ze maar ze maakte haar zin niet af. Ik keek links van me en ik zag Keelin binnen komen. Ik wenkte haar. Ze kwam naast me zitten. "Goed" zei Vlad. Reika lengte haar handen in die van Vlad. "Hier bij ben je vrij geen meester en leerling meer" zei Vlad. "Is het gebeurt?" vroeg Reika. Vlad knikte. "Mooi zo" zei een andere stem. "Wie ben jij?" vroeg Vlad. "Hij is mijn vriendje" zei Reika. "Wat" zei Vlad. "Inderdaad en wij gaan..." zei hij maar Vlad onderbrak hem. "Jullie gaan niks want wij als de Nachtwacht houden jullie tegen" zei Vlad. "Oh ja?" zei Reika en sloeg Vlad neer met een stoelpoot. Ik wilde omhoog maar Keelin hielt me tegen. "Ik ga naar Vega" fluisterde. Ik knikte. Reika sleepte Vlad mee. Ik ging om een hoek wachten. Reika bond Vlad vast. Ik wachtte en wachtte. Ik hoorde dat Vlad bijgekomen was en dat hij met Reika praten maar ik wilde niet luisteren. "Ik ruik een hond" zei Reika's vriend. "Dat zijn de andere van de Nachtwacht" zei Reika. "Neem hem mee" zei hij. Reika nam hem mee. Ik volgde haar. We waren in de kelder. Ze bond Vlad vast. Ik zat verstopt achter een paar dozen. Ineens werd ik gepakt. Reika had me gevonden. "Hier ben je" zei ze. "Laat me los" zei ik. Ik spartelde met mijn benen. Ze klikte mijn polsen in ijzeren boeien aan de muur. Ik kon niet bij de grond. Ik begon te zingen. "Voor het eerst in mijn leven. Kan ik iemand alles geven..." zong ik. (Zie het liedje hier boven Maan is Vera het meisje met steil bruin haar) We zongen: "Hij is van mij". Ik veranderde hij soms in Vlad. Ik zag dat Keelin er was. Ik leiden haar af. "Hij is van mij ooh alleen van mij" zong ik als laats. "Keelin pas op" zei Vlad. Keelin hielt een kruis vast. Reika liep naar achteren. Keelin maakte Vlad los. Vlad transformeerde en liep naar mij. Hij maakte mij los. Ik keek hem aan. "Dankje" zei ik zachtjes. Vlad glimlachte en kuste me. Reika was jaloers. "Ik krijg je nog wel Vera" zei ze. Ik keek naar Reika. Wilko kwam met Reika's vriend binnen. "Ik heb dan geen knoflook maar wel knoflook worst" zei hij. Ik lachte. "Klaar?" vroeg Keelin. "Ad Inferos" zei ze. "Vlad nee alsjeblieft" smeekte Reika. Ik pakte Vlad's middel en ging aan zijn linkerzeide staan. Ik greinste naar Reika. "Vlad nee NEE" zei ze en ze was verdewenen.
Terug in de herberg was Vlad piano aan het spelen. Ik kwam de kamer binnen. "Hey" zei ik en legte mijn rechterhand op Vlad's rechter schouder en ging aan zijn linkerzeide staan. "Sorry" zei hij. "Waarvoor?" vroeg ik en lachte. "Jullie hadden gelijk..." zei Vlad en stond op. "...Liefde maakt blind" zei hij er achteraan. "Hé je weet dat ik het niet erg vind" zei ik. Ik legte mijn armen om Vlad's zijn nek. "Ik vergeef je het" zei ik en gaf hem een kus. Wilko kwam binnen gelopen. "Hé ik moet wat vertellen" zei hij. "Wat heb je gegeten?" vroeg Vlad. "Eh knoflookworst" zei hij. "Maar wat ik wilde vertellen" zei hij verder maar Vlad onderbrak hem. "Liever niet" zei hij en liep weg. Ik lachte en liep achter Vlad aan. Wilko bleef achter.