Dark Blood?!

Een geheime poort?

Vera pov

Het was een soort van kermis in het dorp. Er was een kleine zweefmolen voor de kinderen en andere kermis dingen. Er was ook een BBQ voor iedereen. Vlad, Wilko, Keelin en ik stonden in de rij voor wat eten. Vlad stond van ons vieren vooraan daarna ik dan Wilko en Keelin daar achter. Vlad pakte een bord er gaf ook er 1 aan mij, Wilko en Keelin. Vlad schepten wat salade op zijn bord en op de mijne. "Wilko wil je ook?" vroeg ik en wees naar de salade. "Nee dankje, ik ben een vleeseter dat weet je" zei hij. Ik lachten en schudde langzaam mijn hoofd. "Keelin?" vroeg ik. "Graag" zei ze. Ze gaf haar bord en schepte wat op. Vlad stond nu voor de BBQ en de man er achter legte een hamburger op zijn bord. Ik kreeg er ook 1. Wilko kreeg ook een hamburger maar hij vroeg er meer. De man keek hem raar aan er legte er nog 1 op. "Mag ik er nog 2?" vroeg Wilko. Ik giegelde en ging aan een tafeltje zitten. Vlad kwam voor me zitten. Wilko ging naast Vlad en Keelin naast mij. We aten ons eten op. "Hmm dit is lekker ik ga meer halen" zei Wilko met een volle mond en stond op. Keelin lachten. "Ik ga ook nog wat halen" zei Vlad. "Wacht ik ga mee" zei Keelin. "Ga je ook mee Vera?" vroeg Vlad. "Nee hoor" zei ik. Ze stonden op en liepen achter Wilko aan. Ik keek om me heen. Ik keek een steegje in. Ik zag een zwart witten mantel op de grond. Ik keek er naar en de mantel bewoog. Ik keek naar Vlad, Keelin en Wilko. Ik stond op en liep het steegje in. Ik zag de mantel niet meer. Ik keek naar links aan het einde van het steegje en zag de mantel weer. Ik liep het achter na. Ik zag alleen het uiteinde van de mantel maar ik was zo nieuwschierig. We liepen de zuid poort uit. Ik liep nu in het bos. De mantel was verdwenen. "Vera" hoorde ik iemand fluisteren. De stem was van een vrouw. De stem fluisterde en galmde door het bos. "Vera" hoorde ik weer. "Hallo?" vroeg ik. "Vera" zei de stem weer. Ik keek om me heen en ik zag een rozenstruik. "Vera" zei de stem weer. Ik liep naar de rozenstruik. Ik hield met mijn hand voor een roos en voelde of ik iets raars voelde. Mijn vinger top raakte de roos per ongeluk aan. De roos werd zwart en ging daarna dood. Ik schrok en deinsde achteruit. "Vera" zeide stem weer. Ik raakte nog een keer de roos aan en uit de zwarte roos kwam zwarte rook die door mij heen ging. "Vera kom naar me toe" zei de stem weer. Ik snapte het niet. Ik liep gewoon terug naar de herberg. "Waar was je?" vroeg Vlad toen ik terug op het dorpsplein was. "Ik eh" zei ik. "Toen je weg was heeft Wilko al 15 hamburgers op" lachten Keelin. "En hij is er nog 1 halen" zei ze. Ik was een beetje in de war. "Het geeft niet dat je even weg was" zei Vlad en sloeg zijn arm om mijn nek heen. Ik glimlachte zwakje.

Het was al de volgende dag. Vlad, Keelin en Wilko waren aan het bedienen en ik was in de keuken bezig. Helena kwam achter de bar lopen. "Oh Vera kan jij even deze bloem in een vaas zetten?" vroeg Helena. Ik keek op en ze had een best wel groten boeket vast. "Ja hoor" zei ik. "Dankje" zei ze. Ze legte de bloemen op het aanrecht was het kookeiland en liep weer weg. Ik waste mijn handen pakten een vaas en zetten de vaas naart de bloemen. Ik pakte een bloem. Ik keek naar de vaas en in eens hoorde ik geknisper. Ik keek langzaam naar de bloem en de bloem werd zwart en ging dood. De bloem krimpte een beetje in elkaar. Ik liet van schrik de bloem vallen. Ik keek naar de grond en ging langzaam door mijn hurken. Ik pakte de bloem met trillende hand op en ging langzaam weer omhoog. Ik keek naar de bloem. "Vera" hoorde ik Vlad zeggen. Hij kwam net de herberg binnen geloopen. Ik was in paniek. Ik keek in en rond en gooide de bloem in de prullenbak. Vlad kwam het hoekje om gelopen. "Vera mag ik 1 water en 2 vruchtensapjes?" vroeg hij en keek op het klapblokje waar hij het opgeschreven had. "Ja" zei ik. "Van wie zijn die bloemen?" vroeg Vlad. "Van Helena maar wil jij dat even verder doen want ik moet dringend weg" zei ik en zetten de glazen op zijn dienblad. "Eh ja hoor" zei hij. "Dankje" zei ik en gaf hem een kus op zijn mond. Ik liep naar de achterdeur en rende het bos in. Ik rende weer naar de rozenstruik alleen was de struik verdwenen. "Huh?" mompelde ik. "Vera" zei de stem weer. "Wie bent u?" vroeg ik. "Vera alsjebliet kom ons helpen?" vroeg de stem. "Waar? En wie is ons?" vroeg ik. "Snel volg de zwarte rozen" zei de stem en er verschenen zwarte rozen in de grond. Ik volgeden langzaam de rozen. Na 5 minuten lopen zag ik een gigantische zwarte poort. "Wow" zei ik zacht. "Vera loop de poort in" zei de stem. "Waarom?" vroeg ik. De stem gaf geen antwoord. Ik liep heel langzaam naar de poort. Zwarte rook zweefde 15 centimeter boven de grond. Ook zweefde er kleine zwarte rook wolkje op ooghoogte. Ik keek de poort in maar zag niks. Ik hoorde ineens gekrijs achter me. Ik draaide me met een ruk om en een zwarte roofvogel vloog op me af. Ik rende de poort in en de vogel ging achter me aan. Ik zag helemaal niks alles was zwart. Ik kon zelf me zelf niet zien. Ineens kwam er een heel wit fel licht. Ik kneep mijn ogen dicht en na een paar seconden hoorde ik een harde gebrom.