Dark Blood?!

Een vreemde wereld

Vera pov

Ik opende heel langzaam mijn ogen en zag dat ik op een draak zat. Ik schrok. De draak draaide zijn kop naar mij en legte zijn kop onder mijn hand. Ik glimlachte. Ik aaide hem. Het was een witte demonen draak (zie afbeelding hier boven). Hij had roden ogen. "Wat ben je lief" zei ik. "Heb je een naam?" vroeg ik. De draak schudden zijn kop. "Kan je me verstaan?" vroeg ik. De draak knikte. Ik was in de war maar het was wel cool. "Hmm wat dacht je van.....Witje?" vroeg ik. De draak schudden zijn kop. "Eh..... Fifi?" vroeg ik. De draak schudden zo hard zijn kop waardoor ik er bijna af viel. "Oké oké ik hem een leuke" zei ik. "Draconis" zei ik. De draak knikte. Draconis deed zijn kop naar voren. Ik keek om me heen. Il zat op een zadel die op Draconis heen zat. Draconis had geen teugels. Ik zag dat ik een ander outfit aan had. Ik gleed van Draconis af en bekeek mijn kleding goed. Ik had een zwart rokje aan met een zwarte lagging er onder, zwarte hakkenlaarzen en een zwart jasje die dicht word gehouden door een klein bruin riempje om mijn middel is vast gemaakt. Om mijn heupen had ik een riem zitten met een zwaart er in. Ik trok het zwaart en bekeek hem. Draconis keek met zijn vuur roden ogen mij aan. Ik deed mijn zwaart weer in de houder en klom op Draconis. "Laat we wat zien Draconis" zei ik. Draconis liep een stukje vooruit omdat we onder bomen stonden. "Weet je wel de weg terug naar de poort?" vroeg ik. Draconis knikte. We waren op een zandvlakte en Draconis vloog de vlucht ik. "Waaaaaw!" gilde ik en schrok. Ik klemde mijn armen om Draconis nek. Mijn voeten hielt ik in de beugels. Draconis gromde lief. Ik ging heel langzaam overreind zitten. "Wow dit is best cool" zei ik. Ik sprijde mijn armen en juigten. Ineens gaf ik vuur langs ons. Ik greep het zadel vast en keek over mijn schouder. 4 andere Demonen draken met mannen er op zaten achter ons aan. De draken waren zwart. Een draak spuwde vuur en raakte Draconis. We storten neer. Ik gilde het uit. "DRACONIS!" gilde ik. Draconis reageerde niet. Ik sloot mijn ogen en we gingen steeds sneller en sneller.

Keelin pov

Ik liep naar binnen met glazen en borden op mijn dienblad. Ik zetten de vieze vaat in de gootsteen. Vlad was bezig met bloemen. "Hey" zei ik. "Hoi" zei Vlad. "Waar is Vera?" vroeg ik. "Oh ze moet dringent weg" zei hij en zetten laatse bloem in de vaas. "Ik ga kijken waar ze is" zei hij. "Roep Wilko dan gaan we met z'n drieën" zei ik. Vlad knikte. Vlad ging Wilko roepen en we liepen naar het bos. "Vera!" riep Vlad. "Vera!" riep ik. "Zo vinden we haar nooit het bos is te groot" zei Wilko. "Kan je haar niet voelen?" vroeg Vlad. Ik ging stil staan en voelde naar Vera. "Niks. Ik kan haar niet voelen" zei ik en schudden mijn hoofd. "Hier klopt iets niet. Kom we gaan naar Vega" zei Vlad. Wilko en ik knikte en we gingen naar Vega. "Vega" zei ik toen we de kamer in liepen. "Ja?" vroeg Vega kalm en langzaam. "Vera is verdwenen" zei Vlad. "Huh ga haar dan zoeken" zei Vega. "Hebben we al gedaan" zei ik. "Heb je haar geprobeert te voelen?" vroeg Vega. "Jep maar niks" zei ik. "Hmm das vreemd" zei Vega en liep heen en weer door zijn boek en dacht na.

Vera pov

We waren bijna bij de grond. Ik sloot mijn ogen en ineens stond alles stil. Ik opende mijn ogen en we waren op de grond. "Draconis" fluisterde ik. Ineens werden er touwen over Draconis gegooit en ik werd van hem afgerukt. Ik spartelde tegen. "Laat me los" zei ik. Ik werd ook vast gebonden. Draconks werd wakker. Hij ging probeerden te staan maar de touwen waren al om hem heen gedraait. Draconis werd wild. Iemand schoot een verdovings pijn in Draconis nek. "NEEEE!" gilde ik. "Rustig jij" snauwde de man die me vast hielt. Ik weed geblinddoekt en op iets gezet. We reden of vlogen we drie kwartier. We liepen ergens heen. Ik hoorde een deur. We liepen een lange trap op. Altans dat voelde ik. Ik hoorde toen nog een deur en na een paar seconden lopen werd ik op mijn knieën geduwd en werd mijn blinddoek afgedaan. Ik zag een man voor me staan. Hij had haar tot zijn schouders de ene helft was zwart en de andere wit. Hij droeg een lange mantel. Wat hij onder zijn mantel aan had kon ik niet zien. Zijn mantel was net als zijn haar. Dus de ene helf van hem was zwart en de andere helft wit. Waar alles zwart was was zijn oog helemaal wit en waar alles wit was was zijn oog helemaal zwart. "Uwehoogheid we hebben haar gevonden" zei de man die me vast hielt. "Mooi zo en nu maak ik er een eind aan" zei de de man voor me. Ik denk dat hij de koning wad. "Wie ben u?" vroeg ik. "Ik ben de koning" zei hij. "Wat willen jullie van me?" vroeg ik. "Kop dicht" zei de koning. De man achter me deed mijn blinddoek om mijn mond. Een vrouw kwam uit de deur achter de koning. Ze was presies het zelfde als de koning alleen had ze lang haar en een jurk aan en een mooie kroon op. "Wat gebeurt hier?" vroeg ze. "Liefste ik zei toch dat je hier niet mog komen" zei de koning. "Ik mag dat zelf bepalen" zei ze. Ik denk dat dat de koningin was. De vrouw had de zelfde stem als de stem die me riep bij de rozenstruik. Ik keek met grote ogen haar aan. Ze keek mij ook aan. "Wat zei ik nou over ontschuldige meisjes hier heen brengen" zei ze boos. Ze liep naar me toe en maakte me los. Ze deed de doek voor mijn mond. "Ren" fluisterde ze. Ik rende weg. "Wachters grijp haar!" riep de koning.