Dark Blood?!

Ruzie

Vera pov

Het was weer een nieuwe dag. Ik werd wakker door geschreeuw. Ik keek op mijn wekker het was 10 uur. Ik stond snel op. Ik trok snel mijn kleren en schoenen aan. Deed snel mijn haar en make-up en sprinte naar beneden om te kijken wat er aan de hand was. Iemand was in de herberg. Ik rende zo snel als ik kon op mijn blokhakken naar buiten. Ik kukelde bijna van het trapje buiten af. Ik zag Vlad, Keelin , Wilko, Sacha en Helena staan. Ik ging naast Vlad en Keelin staan. "Wat is er aan de hand?" vroeg ik. "De kapper en de bloemiste maken ruziek" zei Keelin. "Waar blijft Cooper het loopt echt uit de hand" zei Sacha. "De kapper vind de bloemiste toch leuk?" vroeg ik. "Ja inderdaad" zei Vlad. Cooper kwam uit zijn kantoor. "Wat is hier gaande?!" riep hij. Het hele dorp stond zo wat om het gevecht en geruzie van de kapper en de bloemiste. "Uit elkaar jullie" zei Cooper en ging tussen hun in staan. Ineens begon een stel met elkaar te ruzieën en te vechten. "Hier klopt iets niet" zei Keelin. "Kom we gaan naar Vega" zei Wilko. We liepen de herberg binnen naar de geheime kamer.

"Dus mensen die op elkaar verliefd zijn of een relatie hebben ruzieën en vechten met elkaar?" vroeg Vega. "Klopt" zei Keelin. "Hmm hier heb ik nog nooit van gehoort" zei Vega. "Ik moet meer infomatie hebben" zei Vega. We liepen de geheime kamer uit. "Ik ga even wat rennen in het bos en kijk ondertussen of ik wat verdachts zie" zei Wilko. "Oké hou ons op de hoogte" zei Keelin. Wilko knikte en liep weg. "Ik ga in het dorp kijken" zei ik. Vlad en Keelin knikte. Ik liep naar buiten. Op het dorpsplein waren 5 gevechten aan de gang. Cooper had het er druk mee. Ik liep een straat in. Daar waren ook mensen aan het vechten. Ik vond het best heftig. Ik liep naar de zuid poort aan het bosrand. Ik keek het bos in maar bleef staan. Ineens zag ik iets snels bewegen. Ik rende er achter aan. Toen ik uit het zicht was van het dorp transformeerde ik en zocht. Ik voelde iets maar wist niet was. Ik voelde ineens een wind vlaag terwijl het windstil was. Iemand tikte op mijn schouders. Ik draaide me om en ineens werd het zwart voor mijn ogen.

Keelin pov

Vlad en ik zaten in ons woonkamertje. Vlad was in een boekje aan het lezen. Ineens sloeg hij een hele diepe zucht. "Wat is er?" vroeg ik. "Ik hou steeds de gebeurtenissen bij en ik lees nu ineens over Reika" zei hij. "Wat is er met haar?" vroeg ik. "Ik kan haar nog steeds gewoon niet vergeten" zei hij. "Maar je hebt Vera toch nu?" vroeg ik. "Ja klopt en daar ben ik ook blij mee en ik weet dat Reika nooit het zelfde voor mij heeft gevoelt alleen ik kan dat gewoon nog steeds nief los laten" zei Vlad. "Ik heb al zo veel geliefdes kwijt geraakt dat ik bang ben dat ik Vera ook kwijt raak" zei Vlad. "Dat gebeurt niet dat weet ik zeker" zei ik. "Ja maar weet je nog die ene keer dat het huis instorten toen was ik haar ook bijna kwijt" zei Vlad. "Maar dat is niet gebeurt omdat je in haar gelooft" zei ik om het te kalmeren en legde mijn hand op zijn schouder. Ineens hoorde we geruzie. Vlad en ik stonden op en liepen de keuken in. Helena en Sacha waren aan het ruzieën. "Sacha Helena stop" zei ik maar ze negeerde me. Vlad en ik probeerde hun uit elkaar te houden maar dat lukte niet. "Wat moeten we doen?" vroeg ik. "Ze maar laten" zei Vlad. "Maar..." "Het moet Keelin tot we een oplossing hebben gevonden" onderbrak Vlad me. "Oké ik bel Wilko dat hij moet komen" zei ik. "Ik bel Vera" zei Vlad. We liepen naar de geheime kamer. "Wilko kom naar de geheime kamer we hebben je nodig" zei ik. "Ik kom" zei Wilko en hing op. Vlad liep de ijsberen door de geheime kamer. "Wat is er?" vroeg ik. "Vera neemt niet op" zei hij. "Misschien is ze al onderweg" zei ik. "Ja dat kan" zei hij. Enkele minuten later kwam Wilko aan lopen. "Sacha en Helena zijn ook aan het vechten" zei Wilko. "Klopt" zei ik. "Keelin kan je niet de tijd stil zetten?" vroeg Wilko. "NEE ABSOLUUT NIET!" riep Vega boos. "Maar Vega mensen raken gewond door de vechtparijen" zei ik. Vega aarzelde. "Oké maar voorzichtig" zei Vega. Ik transformeerde en zette de tijd stil. Ik pakte een flesje en goot de inhoud over Vlad, Wilko en Vega. "We moeten Vera nu zoeken we kunnen haar goed gebruiken" zei ik. We rende het bos in. Ik voelde waar ze was. Ik rende er heen. We zagen haar op de grond liggen. Ineens gloeide Vlad's ogen heel even op. Ik goot wat over Vera heen en ze bewoog. Ze stond op en ineens greep ze Vlad bij zijn keel. "Oh nee niet hun ook" zuchtte ik. "Keelin doe iets" zei Wilko. Vlad transformeerde en viel Vera ook aan. "Keelin" zei Wilko. Ik streste hem helemaal. Ik wist niet wat ik moest doen. "Look haal look" zei ik. Wilko knikte en rende weg. Enkele minuten later kwam Wilko terug. "Geef me de look dan neem ik Vlad mee en jij Vera" zei ik. Wilko gaf mij de look. Wilko greep Vera vast. "Sorry Vlad" zei ik en hielt het look voor Vlad. Met veel gestuntel en geklungel kwamen we in de geheime kamer aan. "Wat is hier aan de hand?!" vroeg Vega best hard. "Vera en Vlad haten elkaar ook nu" zei Wilko. "En mijn tijd spreuk is uitgewerkt" zei ik. "Wat is hier toch gaande" zei Vega gestrest. Ook al hadden we Vlad en Vera vaast maakte ze nog steeds ruzie. Ze scholden elkaar uit en maakte gemenen opmerkingen. "Vega wat moeten we doen?" vroeg ik. "Ik weet het niet" zei Vega. "Vega doe iets zo dat ze niet mee vechten" zei Wilko. Vera probeerde zich los te rukken. Vera was hevig aan het vloeken tegen Vlad. Vlad was ook bezig maar hij werd uit geput door de look die ik voor hem hielt. Wilko legde zijn hand op Vera's mond. "Ik weet wel wat alleen..." zei Vega maar maakte zijn zin niet af. "Vega wat heb je in gedachten?" vroeg Wilko. "Ze opsluiten" zei hij. Ik keek naar Vlad en toen naar Vera. "Het zijn onze vrienden" zei ik. "Het moet wel" zei Vega. "Neem ze mee naar het bos en neem mij ook mee" zei Vega. Ik liep me Vlad naar Vega en nam zijn boek mee. We liepen over het dorpsplein. Iedereen was in gevecht en Cooper nu ook met Helena en Sacha had een ander doelwit gevonden. "We moeten het wezen vinden" zei ik. "Dat hoeft niet meer" zei ineens een stem.