Dark Blood?!

Een gekke aanval

Vera pov

"Keelin wat hebben we nodig?" vroeg ik. "Niet veel" zei Keelin. "Hun lichamen, wat Elfenstof, wat Demonenstof, en Wolfsmelk" zei Keelin. "Ik zoek hun lichamen wel" zei Vlad. "En ik de Wolfsmelk" zei Wilko. "Fifi weet je wel wat Wolfsnelk is?" vroeg Vlad. "Fifi?" fluisterde Verliena in mijn oor. "Koosnaampje" fluisterde ik. Ze knikte. "Eh half" zei Wilko. "Het is een plant Wilko" zei Keelin. "Ja ja dat wist ik" zei hij. Ik moest lachen. "We gaan zoeken" zei Vlad. We rende allemaal naar buiten. "Vera!" hoorde ik Verliena roepen. Ik stopte met rennen en draaide me om. "Ja?" vroeg ik. "Dankje" zei ze. "Graagedaan" zei ik en liep verder. "Hé Vlad geen dutje gaan doen in een graftomben hè" lachte Wilko. "Heel grappig Fifi" zei Vlad. Ik rende naar Keelin. "Dus" zei ik. "Laten we samen Vlad helpen" zei Keelin. Ik knikte. Vlad kwam bij ons lopen. "Hoe heten je ouders?" vroeg hij. "Mijn moeder Violet en mijn vader Dirk" zei ik. Hij knikte. "Laten we naar het kerkhof gaan" stelde Keelin voor. "Goed idee" zei ik en we rende naar het kerkhof.

Het schemerde. We waren op het kerkhof. Het werd iets donkerder. "We moeten snel zoeken voor het donker word" zei Keelin. Vlad en ik knikte en we liepen versprijt over het kerkhof. Na een kwartier zoeken riep Vlad. "Ik heb ze" zei hij. Het was nu donker. Keelin en ik rende naar hem toe. Vlad wees naar 3 grafstenen naast elkaar. "Mooi en nu?" vroeg ik. "Uit graven" zuchtte Keelin. "Maar dat mag en kan toch niet?" vroeg ik verbaast. "Weet ik maar het moet" zei Keelin. Vlad pakte een schep die tegen een boom aan stond en zette de schep in de grond. "Mag ik nog even rond kijken?" vroeg ik. Keelin knikte. Ik liep weg. Ik had geen zin om hier naar te kijken. Ik liep rond en las een beetje war er op de grafstenen stond. Ineens voelde ik een beetje de grond trillen. "Voelen jullie dat ook?!" riep ik naar Vlad en Keelin. Ze keken me aan en schudden hun hoofd. Ik keek naar beneden. Ik las een soort van spreuk op. "Wie het geheden niet eerd, des de groter het gëerd word. Wie zal het slagen, zal niet meer klagen" las ik zacht op. Ineens kwam de grond omhoog en een hand kwam uit de grond. Ik gilde. Keelin en Vlad keken mijn kant op. Nu kwam er een hele arm uit de grond. "OMG" zei ik. Een hoofd kwam uit de grond en ik gilde nu harder. Ik rende naar Vlad en Keelin. "Wat is er?" vroeg Vlad. Ik kon niet praten. Ik wees naar het graf waar het gebeurde. Een groene glibberige zombie kwam uit de grond. "Transfomeer" zei Vlad. We transfomeerde. Vlad rende weg en Keelin ook. Ik rende ook weg. Ik gilde omdat een hand uit de grond mijn enkel vast pakte en me naar beneden de grond in trok. "VLAD HELP!" schreeuwde ik. Ik zag dat Vlad al bezig was met een paar zombie's. "Ik kom zo!" riep hij. Ik zakte steeds dieper de grond in. Ik pakte Demonenstof. "KADOEND!" riep ik. Ik schoot de lucht in door de klap van mijn spreuk. Ik zag dat Vlad omhoog keek. Ik viel naar beneden. Ik sloot mijn ogen. Ik opende weer mijn ogen en Vlad had me opgevangen. "Dankje" zei ik. "Graagedaan" zei hij. Ik gaf hem een kus op zijn mond. Hij liet me los en ik landen op de grond. Vlad pakte mijn hand. "Ik bescherm je" zei hij. Ik keek naar mijn hand en toen in zijn mooie gele ogen. Ik smolt weg van binnen. Ik hield zijn hand vast. Ik trapte een zombie weg. Ik liet zijn hand toch ff los om te vechten. Ik sloeg zijwaards met mijn vuits een hoofd van een zombie er af. Ik trapte ook zijwaards een hoofd er af. "Pak aan" zei ik. "Deze is voor jou babe" zei Vlad en sloeg ook een zombie's hoofd er af. "En deze voor jou" zei ik en trapte een zombie weg. Vlad en ik draaide ons om. Hij pakte mijn hand. Ik liet hem los omdat ik Keelin hoorde schreeuwen. "HELP!" gilde ze. Ze zat nog met haar hoofd boven de grond. Ik rende haar haar toe alleen een massa zombie's stond voor me. "Vlad" zei ik en knikte naar hem. Vlad knikte naar mij. Hij maakte een kommetje van zijn handen. Ik zette mijn voet er in en Vlad deed zijn handen omhoog. Ik schoot de lucht in maar dan met mijn rug naar Keelin. Ik maakte salto's achterover en landen naast Keelin. "Sorry ik help je" zei ik. Ik pakte Demonenstof. "Et pit!" riep ik en een kuil kwam tevoorschijn. Keelin stond in de kuil. Ik stak mijn hand uit en ze pakte mijn hand. Ik trok haar uit de kuil en de kuil verdween. "Dankje" zei Keelin em gaf mij een knuffel. "Eh meiden help" zei Vlad. Ik keek naar Vlad. Vlad was omcingeld door de zombie's. Ik was er klaar mee. Ik pakte Demonenstof. "Vlad als ik het stof weggooi moet je snel weg rennen" zei ik. Vlad knikte. "Ego autem factum est ire ad Zombie ex qua venisti" zei ik en gooide het stof weg. Vlad rende snel weg naar mij. "En dat betekend?" vroeg Vlad. "Nu ben ik er klaar mee, zombie's ga terug naar waar je vandaan kwam" zei ik. Vlad knikte. Alle zombie's verdwenen in de grond. "Eindelijk, rust" zei Keelin. "Kom we gaan verder" zei Vlad. We bleven voor de zekerheid getransfomeerd. Vlad kwam met de schep op iets hards. "De kisten" zei Keelin. We haalde met z'n 3en de kisten uit de grond. "En nu?" vroeg ik. "Mmm" zei Keelin. Keelin pakte elfenstof. Ze maakte een kommetje van haar handen en blies het stof over de 3 kisten. De kisten verdwenen. "Maar..." zei Vlad. "Als ik in mijn vingers knip komen ze weer te voorschijn" zei Keelin. "Ah oké" zei Vlad. "Kom we gaan terug naar het huis" zei ik. We rende weer weg terug naar het huis.