The Beast He Became

Chapter 3

C H A P T E R 3
━━━━༺❀༻━━━━

Isang malakas na buntong-hininga ang aking pinakawalan nang maka-baba sa taxi na aking sinakyan. Deretsyo ang aking tingin, pakiramdam ko'y kapag tumingin ako sa iba'y makikita nila ang nasa isip ko. I don't know how to react right now. Once I step out of this lift, I should do what I need to do, what I have planned.

Pumikit ako saka pinagkrus ang mga braso sa tapat dibdib, pero kaagad din napadilat at napabuga ng malakas ng hangin nang biglang pumasok sa isip ko ang nangyari kagabi sa bar.

I shook my head.

No... No...

Hindi ko na dapat iniisip kung ano man iyon at kung sino man iyon ay tapos na. Maybe he was just drunk as hell last night that's why. Kaya siguro niya iyon ginawa, hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan tuwing naaalala ang nangyari kagabi sa loob ng restroom ng bar.

Wala akong dapat ikakaba, hindi ko na makikita kung sino man 'yon. Tama, isang lalaking lasing lang iyon na nan-trip sa akin.

Halos napaigtad ako nang tumunog ang elevator at bumukas ang pinto. Huminga ako ng malalim bago humakbang papunta sa kwarto na ikinu-ukupahan ni Charles.

I pressed the doorbell, seconds passed I heard footsteps and there, a handsome man welcomed me.

"Sweety!" he called me with sweet smile on his lips. Lips that I tasted uncountable.

Pinilit kong suklian ang matamis niyang ngiti pero nauwi sa ngiwi ang aking ngiti ng dambahin niya ako ng mahigpit na yakap.

Charles hugged me tight, he also rubbed my back.

Habang ako ay nakatulala lamang doon, natutuwa akong makita siya dahil ang huli namin pagkikita ay dalawang linggo na ang nakakaraan dahil may inaasikaso siyang business nila rito.

Napakurap-kurap ako nang hilahin niya ako at iginayang pumasok sa kaniyang kwarto.

Unti-unting sumisikip ang aking dibdib habang nakamasid kay Charles na malawak ang ngiti. Bakit hindi ko magawang suklian ang tuwa niya na makita ako? Dahil siguro alam kong kapag kinausap ko na siya ay mawawala na ang ngiti na iyon sa mukha niya at iniisip ko pa lang iyon ay nasasaktan na rin ako.

"Have a sit." Iminuwestra niya ang isang upuan sa gilid ng kaniyang kama bago siya naupo sa kaniyang kama. "Akala ko ay mamaya ka pa dadating e. Bakit mo ako pinuntahan huh? Namimiss mo na ako no," tudyo niya sa 'kin habang malawak ang ngiti na nakatitig sa aking mukha.

Inilahad niya ang kamay sa akin ng hindi ako umupo sa upuan.

Napatitig ako sa aking kasintahan, siya ang unang lalaking nagustuhan ko. Charles is an amazing man; we became friends for almost a year before asking me a date. The memories are still vivid. He asked me for a movie marathon; then the last movie was our pictures together. He compiled it to make it like a slide show.

Tapos sa huling slide ay may nakasulat na 'Will you be my girl?' doon ko sinagot si Charles, and that was four years ago.

"Ayos ka lang?" Napa-kurap-kurap ulit ako nang pumitik si Charles sa aking harapan, pinilit niyang abutin ang aking kamay, pinagbigyan ko siya sa gusto niya. I let him touch my hand. "Are you okay? Natulala ka na ata sa kagwapuhan ko e, napagod ka ba sa biyahe?" biro niya tapos ay ngumiti sa akin saka hinalikan ang aking kanan kamay.