Author's Note: Huwag po kayo malito sa pagpalit ko ng point of view, karamihan po sa story ko pagdating sa dulo gumagamiy ako third person pov o kaya naman first person pov pero ibang character. Iyon lang, Enjoy Reading!
Special Chapter 1
Deretsyo ang lakad ni Zayn habang papunta sa starbucks. Nakapasok ang dalawa niyang kamay sa slacks na suot. Hindi niya alintana ang mga napapalingon na babae sa kaniyang gawi. Ngumisi siya bago suklayin ang buhok gamit ang daliri.
Bago pa siya makapasok sa shop ay may tumama sa kaniyang binti, muntik na itong matumba pero mabilis na hinawakan niya ang bata sa braso.
"Hey, you okay bud?" tanong niya sa batang lalaki.
Parang may hinahanap ito dahil palinga-linga ito ng tingin sa paligid. Lumingon-lingon din siya sa paligid para tingnan kung ano ang hinahanap ng bata.
Bahagya siyang yumuko upang kausapin ito.
"Are you okay?" tanong niya.
Doon pa lang tumingin sa kaniya ang bata kaya nagtama ang kanilang mata. Nakita niyang bahagya pang natigilan ang bata siguro ay nabigla ito sa presensya niya.
"Mister I can't find my momma."
Napakunot ang noo niya, kaya siguro nagmamadali ang bata. "Where did you last see your mother?" tanong niya sa bata.
Ngumuso ito, "We are walking, then I lost her," mahinang bulong ng bata tapos ay umangat ang mata nito sa kaniya bahagya pang tumagilid ang ulo nito habang nakatitig sa mukha niya. "You are handsome."
Zayn chuckled. "Thanks! Are you not scared? Karaniwan kapag nawawala ang bata ay mag-iiyak 'yon." nakangiting tanong niya rito.
Kaagad umiling ang bata.
"I'm not scared po. My momma told me to be strong like my father," proud na wika ng bata.
Father? Hmm. Kailan ba ang huling kita niya sa tatay niya? Almost five years ago? Bago siya mapasok sa asylum.
Bigla siyang natahimik. Tumayo siya ng tuwid bago ilahad ang kamay sa bata. "Doon muna tayo sa starbucks, upo muna tayo baka dumaan mommy mo."
Hindi nagdalawang-isip ang bata na iabot ang maliit na palad sa kaniya. Parang may humaplos sa puso niya. Sana ay ganito siya noong bata siya, 'yong bang madaling magtiwala kasi siya noon lahat ng tao pinag-iisipan niya ng masama.
Nang makarating sila sa starbucks ay pinaghila niya ng upuan ang bata, inalalayan niya itong umupo bago siya umorder.
"What do you want bud?" tanong niya sa bata habang nakatingin siya sa menu.
"Nitro cold brew with sweet cream," sagot nito kaya kaagad umangat ang kaniyang tingin dito. Mukhang sanay na sanay na ito sa mga kape. Hmm. Napangiti siya.
Humarap siya sa waiter na nakatayo sa gilid. "One expresso and nitro cold brew with sweet cream."
Nang makaalis ang waiter ay pumalumbaba ang bata sa lamesa at tinitigan siya. Nailang siya pero sinubukan niyang ngumiti. Ayaw naman niyang takutin ito.
"Why are you looking at me like that?"
Bumukas ang bibig nito na parang may sasabihin pero kaagad din itinikom ang bibig.
BINABASA MO ANG
The Beast He Became
General Fiction"Have you ever tried to sacrifice your happiness for other people?" Lauren's only goal is to make her father proud. Lumaki siya na sunod-sunuran sa kaniyang Ama, dahil ito na lang ang nag-iisang kamag-anak ay naisip niyang gagawin niya ang lahat upa...
