My Labs Story

Twenty Six

Kristel

Nauna akong nagising sa kanya mabuti na din iyon kasi ayoko muna siyang makita. Dali dali akong tumayo at nag-ayos ng sarili. Hinakot ko ang mga nakakalat kong damit, habang yumuyuko ako masakit pa din ang puke ko. Ang laki naman kasi ng pumasok, ilang beses pa namin ginawa yun. Malakas ang stamina eh kahit lasing.

Napagpasyahan kong pumasok at sabihan ang boss niya pati si Sir Art na hindi makakapasok si Charlie, feeling ko kasi mamaya pa yun magigising tapos may hang-over pa.

"Ganoon ba, naku mag-aalala ang mommy niya nito salamat at tinignan mo muna siya bago ka pumasok dito Kristel. Si melissa na ang bahala sa kanya." sabi ni Sir Art

Inasikaso ko lahat ng kailangan ni Sir dahil ako ang sekretarya niya, balik normal na buhay lang. Oo hindi mawala sa isip ko ang nangyari sa amin, Oo nasarapan ako, Oo hinahanap-hanap ko yata, pero mali yun di ba?

"Kristel may nagpapabigay, lunch mo daw." sabi ni Joey sabay abot ng ulam na nakaplastik

"Uy sandali kunin mo ito kakain ako sa labas mamaya."

Di naman ako pinakinggan at nagmamadaling lumabas ng opisina.

Sa kanya galing ito. Gising na siguro. Sa tingin ko iiwasan ko muna siya, maganda na rin na nasa ibang department siya pabor pa sa akin yun.

Pinagpatuloy ko lang ang trabaho ko.

"Okay ka lang Kristel? tanong nung katrabaho ko

Mahapdi pa din ang puke ko pero medyo nawawala na. Mas naging bastos yata ang pag-iisip ko simula ng may mangyari sa amin.

"Oo napagod lang kasi monday na monday tambak ang trabaho ko. Sige uuwi na ako see you tomorrow."

😯

Bakit siya nandito? Nahihibang na ba siya. Paano kapag nakita siya ng ibang tao masabihan pa akong sinungaling.

Tumakbo ako sa pwesto niya at hinila papasok ng sasakyan ko.

"Tanga ka ba! Anong ginagawa mo dito di ba may sakit ka nga."

Tinignan niya lang ako ng matagal, aba ano pipe na.

"Isa hindi mo ba ako kakausapin! Ano bang pro..

"Sorry."

Ha eh ano daw, biglang bumagal ang pagprocess ng utak ko.

"Sorry alam kong sawa ka na sa kakahingi kong ng tawad pero gusto ko lang malaman mo na sincere ako. Hindi ko na rin kasi maantay pa ang bukas,kaya pinuntahan na kita dito. Don't worry walang nakapansin sa akin, si mom naman kanina ko pa pinauwi at sabi ko bukas na lang bumalik. Uy! Magsalita ka naman!"

"Kalimutan na lang natin ang lahat ng nangyari. Walang magandang maidudulot kung patuloy nating pag-uusapan. Lasing ka nun, wala sa sarili. At alam kong iniisip mo din na isang malaking pagkakamali ang pagsesex natin. Hindi naman kita pipilitin na panagutan ako dahil isang beses lang naman at di din naman tayo nagmamahalan, natukso lang tayo. Hinihiling ko lang na sana wag mo na tayong magkita at mag-usap ngunit alam kong malayong mangyari yun hanggat nagtratrabaho ako dito."