Kevin သူ့တိုက်ခန်းသူ ပြန်လာခဲ့သည်။ အခုချိန်မှာ ဘယ်သူနဲ့မှ သူစကားမပြောချင်။ သူတစ်ယောက်တည်းသာ နေလိုသည်။ ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး ခုတင်ပေါ်တက်လိုက်ရင်း သူအတွေးကမ္ဘာထဲ အလည်သွားလိုက်သည်။ သုံးနာရီလောက်ကြာတော့ သူဖုန်းဆက်ရန် ပြင်လိုက်သည်။
"တီ... Hello"
"Hello ... Dad"
"မင်း... ဘာလို့ဖုန်းဆက်တာလဲ"
"သားက အဖေကို ဆက်တာ အကြောင်းရှိရမှာလား"
"ဟိုတစ်ခေါက်ကပဲ မင်းပိုက်ဆံတောင်းထားလို့ လှမ်းပို့ပြီးပြီလေ ... အခုက ဘာအတွက် ဆက်တာလဲ"
"ဟိုး ... ကျွန်တော် ပိုက်ဆံတောင်းတာ အဖေ့ဆီက မဟုတ်ပါဘူး ... အဟင်း ကြည့်ရတာ အဆက်အသွယ် ရှိနေသေးပုံ ရတယ်နော်"
"ကိစ္စမရှိရင် ဒါပဲ ... ငါမအားဘူး"
"ခဏ ... ခဏလေးပဲ ... ကျွန်တော်မေးစရာရှိလို့"
"မေး"
"ကျွန်တော့်ကို သားလို့ တစ်ခါလောက် မြင်ဖူးလား ... အသိအမှတ်ပြုဖူးလား"
သူဒီမေးခွန်းကို မေးလိုက်တာ မျှော်လင့်ချက်တွေ ပါတယ်ဆိုတာ သူကိုယ်တိုင် အသိဆုံးပင်။
"ဟက် ... ထူးထူးဆန်းဆန်း ... မင်းပုံစံအတိုင်းပဲ မင်းနေစမ်းပါ ... ဒါပဲ"
လိုင်းကျသွားတဲ့ဖုန်းကိုကြည့်ရင်း ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်တွေ တင်းကြပ်လာသည်။ ဘာလို့လဲ ဘာလို့သူ့ကို အမြဲအဲ့လိုဆက်ဆံကြတာလဲ။ ဆို့နင့်လာတဲ့ ခံစားချက်ကြောင့် သူဖုန်းကို လွှင့်ပစ်လိုက်ကာ အော်ဟစ်ပစ်လိုက်သည်။ သူက အားလုံးအတွက် မကောင်းဆိုးဝါးပဲ။ ဟက် ... အဲ့လို သတ်မှတ်ထားကြမှတော့ သူက ထူးပြီး ကောင်းပြနေစရာမလိုတော့ဘူးမလား။ နာကျင်နေသော မျက်ဝန်းတစ်စုံနဲ့မလိုက်ဖက်စွာ နှုတ်ခမ်းထက်တွင် မဲ့ပြုံးတစ်ခုက နေရာယူထားသည်။
_________________________________________
"Yeosang"
သူ့ကို ခေါ်လိုက်တာကြောင့် Yeosang သူ့သူငယ်ချင်း Wooyoung ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး Jongho အိမ်မှာ သောင်တင်နေခြင်းပင်။
YOU ARE READING
Everything I do, I do it For You (Unicode Only)
Romanceမတူညီတဲ့ မျဥ်းပြိုင်နှစ်ကြောင်းက ဘယ်တော့မှ မဆုံစည်းနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ သီအိုရီကို စစ်မှန်တဲ့ မေတ္တာတရားတွေနဲ့ သီအိုရီ မှားယွင်းကြောင်း သက်သေပြမယ်ဆိုရင်... အစဥ်အလာတွေကို ချိုးဖျက်ပြီး လျှောက်တဲ့လမ်းက အမြဲခယောင်းလမ်းပဲ ဒါပေမယ့် မြတ်နိုးရသူနဲ့သာ အ...
