Part 35 (U+Z) Waning

12.5K 494 60
                                    

#Unicode

***Waning ပါနော်အသဲတို့။ အရမ်းမကြမ်းပေမယ့် အနည်းငယ်ရိုင်းသွားရင် ခွင့်လွှတ်နားလည်ပေးပါနော်။***

“ကိုကို့ကိုယူပါမုန်း”

“ဟင် ဘာကိုယူရမှာ”

“ဒါကို”

ကိုကိုက မုန်ခါးလေးကိုဆွဲလိုက်ပြီး မုန်းအငယ်ကောင်လေးကို လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ရင်း ဒါကိုလို့ ပြောလိုက်တာကြောင့် မုန်းကိုယ်လေးတုန်ပြီး လန့်သွားတယ်။

“ယူတာကိုသိပြီလား”

“အင်း”

မုန်းကြောင်တောင်တောင်လေးနဲ့ပဲ အင်းလိုက်တယ်။

“ယူရော ယူတတ်လား”

“အင်း နည်းနည်းတော့သိတယ်”

“ဟင် မုန်းက ဘယ်လိုသိတာလဲ”

“ကိုကိုနဲ့ချစ်သူဖြစ်ပြီး လေးလလောက်ကျော်တော့ နွေက မုန်းကိုပြောပြတာ။ ကျန်းမာရေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ရော အတူတူနေတဲ့အခါ ဘာတွေရှောင်ပြီး ဘယ်လိုပြင်ဆင်ထားရမယ် ဘယ်လိုနေရမယ်ဆိုတာတွေရော ပြောပြတယ်။ ပြီးတော့နင်လည်း Googleမှာ နည်းနည်းပါးပါး လေ့လာလိုက်တဲ့။ နင်တို့က သာမာန်စုံတွဲ မဟုတ်တော့ နည်းနည်းတော့ လေ့လာသင့်တယ်ဆိုပြီး ပြောပြတာ”

“အင်း”

“ပြီးတော့ပြောသေးတယ် ဒါက ရှက်စရာကိစ္စ မဟုတ်ဘူးတဲ့။ လူရယ်လို့ဖြစ်လာခဲ့ရင် ဒီလိုကိစ္စမျိုးနဲ့တော့ ဘယ်ကင်းနိုင်ပါ့မလဲတဲ့။ ဒါအတွက် နင်လည်း ကြိုတင်ပြင်ဆင်ပြီး သိဖို့လိုတယ်လို့ပြောလို့ Googleမှာ Videoရှာပြီး ကြည့်မလို့ လုပ်သေးတယ်။ Google မှာ ဘယ်လိုရှာရမယ်မှန်းမသိလို့ သုတကိုတောင် မေးခဲ့ရသေးတယ်။ သုတက Linkတွေ ပို့ပေးတာ။ သူပို့ပေးတဲ့ Linkကို ကြည့်တာ။ ဒါပေမဲ့ နည်းနည်းလေးပဲကြည့်ပြီး ဆက်မကြည့်တော့ဘူး။ မုန်း ကိုကို့ကို အဲ့လိုကြီးမယူရက်လို့”

မျက်လုံးလေးဝေ့ကြည့်ပြီး ပြောလာတဲ့ ကလေးပေါက်လေးက ကိုကို့ကိုမယူရက်လို့တဲ့လေ။ အချစ်တွေပိုအောင် လုပ်ပြန်ပါပြီကွာ။

ကလေးပေါက်ရဲ့ ခါးလေးကိုကိုင်ရင်း အနမ်းလေးတွေ အဆက်မပြတ် ပေးလိုက်တယ်။ နားရွက်ဖျားလေးကို ဆွဲစုပ်ပြီးကိုက်လိုက်တော့ ‘အင်း’ ဆိုတဲ့ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာတယ်။ လည်တိုင်ကို အနမ်းပေးရင်း ကျွန်တော့်အင်္ကျီစလေးကို အားကိုးတကြီးဆွဲကိုင်ပြီး ညည်းညူနေတဲ့ ကလေးပေါက်လေး။ ကျွန်တော်သိလိုက်ပါပြီ နားရွက်လေးနဲ့ လည်တိုင်လေးက မုန်းရဲ့ အထိမခံနိုင်တဲ့နေရာ sensitive point ဆိုတာ။

အပေါ်အင်္ကျီလေးကိုဆွဲချွတ်ပြီး မုန်းခါးပတ်လေးကိုဆွဲဖြုတ်ရင်း ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ တစ်ထည်တည်းသာ ကျန်တော့တဲ့ boxer လေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ မုန်းရဲ့နားဖျားလေးတွေ ရဲတွတ်လာတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့မုန်းပေါက်လေး အရမ်းကိုရှက်နေပါပြီ။ မုန်းရဲ့အငယ်ကောင်လေးကို အထက်အောက် ငြင်သာစွာပွတ်ဆွဲရင်း အစပျိုးပေးလိုက်တယ်။

“မုန်းကိုကို့ကို ယူမှာလား” လို့မေးလိုက်တော့ . . .

“အင်း”. . . တဲ့။

အလိုက်တသိ ကိုယ့်အဝတ်အစားတွေ ကိုယ်ချွတ်ပြီး အိပ်ရာပေါ်ကို လှဲပေးလိုက်တယ်။ အရှေ့ကိုတိုးလားပြီး သူ့အငယ်ကောင်ကို ကျွန်တော့်အထဲကို ထည့်ဖို့ပြင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့မုန်းပေါက်။

“နေ နေပါဦး မုန်း။ ကိုကို့အထဲကို ဒီတိုင်းထည့်ဖို့ ကြံစည်နေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်”

“ဒီတိုင်းမထည့်လို့ ဘယ်လိုထည့်ရမလဲကိုကိုရ”

“ဟင်”

အမလေး ကိုယ်ကျိုးတော့နည်းပါပြီ အလင်းရောင်ရေ။ နွေမနဲ့သုတ သင်ပေးရင်လည်း အစကအဆုံး အကုန်သင်ပေးမသွားဘူး။ ကိုယ့်ကိုယူဖို့ ကိုယ်ကပြန်သင်ပေးနေရတဲ့ဘဝ။ ကိုယ့်ကိုယူဖို့ ကိုယ်ဘာကိုယ် အကုန်ပြင်ဆင်နေရတဲ့ ဘဝပါ့လား။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် သနားလာပြီ။

“မုန်းစားပွဲပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ဘူးကို တွေ့လား”

“ဟုတ်”

“အဲ့ဒါ gel ဘူး။ အဲ့ဒါကိုယူပြီး မုန်းအငယ်ကောင်ကိုလည်းသုတ် မုန်းထည့်မယ့် ကိုကို့နေရာကိုလည်း ညှစ်ချလိုက် Ok”

“Ok သဘောပေါက်ပြီ။ အဲ့လောက်ကြီးထိ ပြောပြစရာ မလိုပါဘူးကိုကိုရ။ Gel သုံးလိုက်ဆိုပြီး ပြောလိုက်လည်း ရတာပဲဟာ”

“ဪ . . . ဟုတ်ကဲ့ပါခင်ဗျာ”

Gelတွေကို အားပါးတရ ရွှဲရွှဲစိုအောင် သုံးပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာတော့ သူ့ရဲ့အငယ်ကောင်ကို ကျွန်တော့်အထဲကိုထည့်ဖို့ စတင်ပြီး ကြိုးစားပါတော့တယ်။ မုန်းပေါက်ရဲ့အငယ်ကောင်လေးက အထဲကို စတင်ဝင်ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာတော့ အတော်နာကျင်တာမို့ ကျွန်တော်အော်လိုက်မိတဲ့အခါ . . . .

“အ”

“ကိုကို့ အရမ်းနာနေလားဟင် အခုမှ အဖျားလေးပဲ ဝင်သေးတာ။ ကိုကိုအရမ်းနာနေပြီမို့လား။ ကိုကိုနာလို့ ငိုနေတာလား”

“မ. . .” . . .

‘မဟုတ်ဘူး’ဆိုတဲ့စကား‌လေးတောင် အဆုံးထိ မပြောလိုက်ရပါဘူး။ မုန်း‌လေးက သူ့အငယ်ကောင်ကို စွက်ခနဲ ပြန်ဆွဲပြီး ထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သေပေတော့အလင်းရေ မင်းရဲ့ပထမဦးဆုံးက နာကျင်မှုတွေနဲ့ မချောမွေ့ပါ့လားကွာ။

“မုန်းပေါက် ဘာလို့ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တာလဲ”

“ကိုကိုအရမ်းနာနေလို့ ငိုနေတာကို ဆက်မလုပ်ရက်ပါဘူး”

ဆက်မလုပ်ရက်ပါဘူးလို့ ပြောလာတဲ့ခလေးပေါက်ကြောင့် ကျွန်တော့်မှာ ငုတ်တုတ်ထထိုင်ပြီး မုန်းပုခုံးလေးကိုကိုင်ကာ သေချာရှင်းပြရပါတော့တယ်။

“အဲ့လိုမဟုတ်ဘူးလေ မုန်းလေးရာ။ ဒါက ကိုကို့ရဲ့ပထမဦးဆုံးလေကွာ။ နာတော့နာတာပေါ့။ ငိုတာတော့ မဟုတ်ဘူးလေ။ နာလို့ မျက်ရည်ဝိုင်းလာတာပါ။ မုန်းက အဆုံးထိ ထည့်ပြီးသွားတဲ့အခါ ကိုကို အခုလောက် နာချင်မှလည်း နာမှာလေ။ မဟုတ်ဘူး‌လား။ မုန်း အခုလို ပြန်ထုတ်ပြီး ပြန်ထည့်မှ ကိုကိုပိုနာမှာ။ ဒီတစ်ခါ အဆုံးထိရောက်အောင်ထည့်နော် လုံးဝပြန်မထုတ်နဲ့ ဟုတ်ပြီလား”

“ဟုတ်”

ထိုအခါမှ နောက်တစ်ကြိမ် ကျွန်တော်ရဲ့ ပထမဦးဆုံးကိုရယူဖို့ မုန်းက ပြန်လည်ကြိုးစားပါတော့တယ်။ မိအေးနှစ်ခါနာဆိုတာ ကျွန်တော့ကိုပြောတာများလားမသိ။ နာမှာလည်းကျွန်တော် သင်ပေးနေရတာလည်းကျွန်တော်။ မဖြစ်ချေဘူး နောက်ဆို ကျွန်တော့်ကလေးပေါက်ကို video လေးတွေပြပြီး နည်းနည်းချင်း ပြောပြပေးထားရမယ်။

ကျွန်တော်အတွေးကောင်းနေတဲ့ အချိန်မှာပဲ မုန်းက သူ့အငယ်ကောင်ကို ကျွန်တော့်အထဲ ကြိုးစားပန်းစား ထည့်နေရှာပါတယ်။ တဝက်လောက်ထိ ဝင်လာတဲ့အချိန်မှာတော့ ကျွန်တော်အတော့်ကို နာကျင်နေပါပြီ။

ဘယ်လောက်ပဲ နာကျင်နာကျင် ကျွန်တော့်နာကျင်မှုကို ထုတ်မပြရဲဘူး။ ကျွန်တော်အရမ်းနာနေတယ်ထင်ပြီး ပြန်ထုတ်သွားရင် ကျွန်တော်ထပ်နာနေရမှာ မိအေးနှစ်ခါ မနာနိုင်တော့ဘူးလေ။ ကျွန်တော့်ကိုကျွန်တော် ကယ်တင်မှရမယ်။ အချိန်တော်တော်ကြာ ကြိုးစားလို့အပြီးမှာတော့ ကျွန်တော့်ခလေးပေါက်ရဲ့အငယ်ကောင်က ကျွန်တော့်အထဲကို တဆုံးထိ တိုးဝင်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ အားပါးပါး နားလိုက်တာဗျာ။

“ကိုကို့ ဝင်သွားပြီး အဆုံးထိဝင်သွားပြီ ဟိဟိ။ တော်လိုက်တဲ့ငါလေး”

ဟင် . . သူ့ကိုယ်သူတောင် ချီးကျူးနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့မုန်းငယ်လေး။ အေးပါကွာ အတူတူနေဖို့ အထဲကိုထည့်လိုက်နိုင်တာကို ဂုဏ်ယူပြီး အဆုံးထိဝင်သွားလို့ပျော်‌နေတာ ကမ္ဘာမှာ မင်းတစ်ယောက်ပဲ ရှိလိမ့်မယ်ထင်တယ် ကလေးပေါက်ရယ်။ ဘာလေးလားကွာ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ။

သူ့အငယ်ကောင်လေး ကျွန်တော့်အထဲကို အဆုံးထိဝင်လာတဲ့ အချိန်မှာတော့ အသွင်းအထုတ်ကို ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေး လုပ်ပေးနေရှာတယ်။ ကျွန်တော်သိတာပေါ့ ကျွန်တော်အရမ်းနာကျင်နေမှာကို မုန်းအရမ်းကြောက်နေရှာတယ် ဆိုတာကိုလေ။ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး ခဏကြာဝောာ့ ကျွန်တော့်နာကျင်မှုက အစပြုတဲ့အချိန်တုန်းကလောက် မနာတော့ဘဲ နည်းနည်းတော့ နာကျင်မှုလျော့လာခဲ့ပါပြီ။

မုန်းကို လူတွေက တွေးကြလိမ့်မယ်။ တက္ကသိုလ်ပထမနှစ်ပြီးလို့ ဒုတိယနှစ်တက်ရတော့မယ့် ယောင်္ကျားတစ်ယောက်က အတူတူနေတာကို ဘာတွေခက်ခဲနေတာလဲလို့ပေါ့။ ကျွန်တော်ခုချိန်ထိ အဲ့လိုvideoတွေကို မကြည့်ခဲ့ဖူးဘူး။ ကျွန်တော်မိန်းခလေး ရည်းစားတွေထားခဲ့ဖူးပေမယ့် မယူရသေးဘဲ အဲ့လိုမလုပ်ချင်ဘူး။ ကျွန်တော်တကယ်အတည်တကျ လက်ထပ်မယ့် မိန်းကလေးတွေ့လာမှ ကျွန်တော်အဲ့လိုvideoတွေကိုကြည့်ပြီး လေ့လာဖြစ်ဖို့ စိတ်ကူးမိတာလည်းပါတယ်။

ယောင်္ကျားလေးပဲ အဲ့လိုစိတ်မရှိဘူးလားလို့ မေးလာခဲ့ရင် ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော့်မှာ အဲ့လိုစိတ် ရှိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်စိတ်ကို ကျွန်တော်မရရ‌အောင် ဖြေလျှော့ခဲ့တာမို့ ကျွန်တော့်အဲ့လိုvideoတွေ မကြည့်ခဲ့ဖူးဘူး။ အဖေနဲ့လည်း မရင်းနှီးသလို အစ်ကိုတွေလည်း မရှိတာမို့ ကျွန်တော့်ကို သင်ပြပေးမယ့်သူ၊ အနည်းအပါး ပြောပြပေးမယ့်သူတောင် မရှိခဲ့ပါဘူး။ သူငယ်ချင်းဆိုတာက အလင်း၊ သုတ၊ အားသစ်ကလွဲရင် ကျန်တဲ့အပေါင်းအသင်း မရှိခဲ့တာမို့ သူတို့ကလည်း ကျွန်တော်သိလောက်တယ်ထင်ပြီး အဲ့လိုအကြောင်းအရာ‌တွေကို မဝေမျှခဲ့တာ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။

အလင်းကိုစချစ်မိတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော်တွေးလိုက်မိတာတစ်ခုက ကျွန်တော်တို့က ယောင်္ကျားလေးနှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့အတွက် အဲ့လိုကိစ္စတွေ မလိုလောက်တော့ဘူးလို့ ထင်ခဲ့မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ အလင်းနဲ့ချစ်သူဖြစ်ပြီး လေးလကျော်တဲ့အခါ နွေက ကျွန်တော့်ကို ပြောပြလာခဲ့တယ်။ နွေစပြောတုန်းကတော့ မိန်းခလေးတစ်ယောက်က အဲ့လိုတွေပြောလာတာမို့ ကျွန်တော်အရမ်းရှက်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ နွေက နင်သိထားသင့်လို့ပြောပြတာ သူ့ကိုမရှက်ပါနဲ့ဆိုပြီး ပြောပြခဲ့တာပါ။ အဲ့နောက်တော့ ကျွန်တော့်အကြောင်းကိုသိတဲ့‌နွေက ငါသုတကို နည်းနည်းပါးပါး ပြောပြထားတာမို့ သုတသိတယ်။ သုတကို နည်းနည်းပါးပါး မေးကြည့်လို့ ပြောလာတော့ သုတဆီက မရှက်မကြောက် အကူအညီ တောင်းခဲ့ရပါသေးတယ်။ ကျွန်တော့်မှာ အဲ့လိုခက်ခဲခဲ့ရပါတယ်ဗျာ။

ဒါပေမဲ့ခုတော့ ကိုကို့အထဲကို ကျွန်တော့်အငယ်ကောင်လေး အဆုံးထိ စတင်ဝင်ရောက်သွားတဲ့အခါ မခက်ခဲတော့ပါဘူး။ သဘာဝက သင်ပေးလို့ထင်တယ် ကျွန်တော်အဆင်ပြေသွားပါတယ်။ ထည့်ဖို့သာခက်ခဲတာ ဆက်လုပ်ဖို့က အတော်လွယ်တယ်ဗျ။

ကျွန်တော် ကိုကိုနာမှာဆိုးလို့ ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေး ကြိုးစားနေတဲ့အချိန် ကိုကို့ရဲ့အတွင်းနံရံသားတွေနဲ့ ထိခတ်မှိတဲ့အခါ ခံစားရတဲ့ခံစားချက်က ဘယ်လိုပြောပြရမလဲ အတော်လေးကောင်းပါတယ်ပေါ့။ ကျွန်တော်တစ်ခါမှ မခံစားဘူးတဲ့ ခံစားချက်လေးမို့ ကျွန်တော် သ‌ဘောကျမိနေပါပြီ။ အချိန်အနည်းငယ်ကြာတော့ ကိုကိုက ကျွန်တော့်ကို ပြောလာတယ်။

“မုန်း ကိုကိုအရမ်းမနာတော့ဘူးထင်တယ်။ မုန်းအဆင်ပြေသလို လုပ်လို့ရပြီနော်”. . .တဲ့။

သူနာမှာကိုတွေးမပူဘဲ ကျွန်တော့်ကိုအဆုံးထိ လိုက်လျောပေးနေရှာတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ချစ်သူ။ သူနာကျင်နေပေမယ့် ကျွန်တော်စိတ်မကောင်းဖြစ်မှာဆိုးလို့ နာကျင်မှုကို ထုတ်မပြဘဲ နေနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ချစ်သူကြီး ကျွန်တော်အရမ်းချစ်ရပါတယ်ဗျာ။

“ဒါဆို မုန်းနည်းနည်းလေးမြန်မယ်နော်ကိုကို”

“အင်း”

ခွင့်ပြုချက်ရပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ကျွန်တော်ရဲ့အသွင်းအထုတ်ကို အရှိန်နှုန်း ပိုမြှင့်လိုက်တယ်။ ကိုကို့အတွင်းထဲကို တစ်ချက်တိုးဝင်သွားတိုင်း ကိုကို့အတွင်းနံရံသားနဲ့ ထိတွေ့တဲ့အခါ ပူနွေးပြီး ပိုပိုကောင်းလာတယ်။

ကျွန်တော့်ရဲ့ အသွင်းအထုတ် အရမ်းမြန်လာတဲ့အခါ ကိုကို့ဆီက ညီးညူမှု ညှင်းသဲ့သဲ့လေးကိုပါ ကြားရတယ်။

ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ပိုမှောက်မိုက်လာတဲ့အခါ ကိုကို့နှုတ်ခမ်းလေးကို အနမ်းတွေအဆက်မပြတ် ချွေမိပြန်တယ်။

မုန်းဆီက အဆက်မပြတ်ပေးလာတဲ့ အနမ်းတွေကြောင့်မို့ထင်တယ် ကျွန်တော်အရင်လောက် မနာတော့ဘဲ ခံစားရသက်သာလာတယ်။ တချို့ကတော့ သာယာမှုဆီ ကူးပြောင်းလာတယ်လို့ ပြောကြပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ နာကျင်မှုပြေလျော့လာပါတယ်။ ကျွန်တော် မုန်းလေးရဲ့အနမ်းတွေမှာ မိန်းမောလာခဲ့ပြန်တယ်။

“ကိုကို့ ချစ်တယ်”

“ကိုကိုလည်း မုန်းကိုချစ်တယ်”

ကိုကို့ရဲ့ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်းမှာ ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်တွေ အဆုံးစွန်ထိ ရောက်သွားပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်ရဲ့အရှိန်နှုန်းတွေ အရင်ကထက် ပိုမြန်လာတဲ့အခါ အဆုံးစွန်ထိရောက်ပြီး လေဟာနယ်ထဲကို လွတ်မြောက်သွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော် ဒီခံစားချက်လေးကို သဘောကျတယ်ကိုကို။

အဆုံးသတ်မှာတော့ ကျွန်တော် ကိုကို့အပေါ်  ပြိုလဲကျသွားတယ်။ ကျွန်တော် ကိုကို့အပေါ် အချိန်အကြာ မှီထားပြီးမှ သတိရတယ်။ ကိုကိုမပြီးသေးဘူးပဲ။

“မုန်းလေး ခဏဖယ်ဦး။ ကိုကိုရေချိုးခန်းထဲသွားဖို့ လိုအပ်နေပြီ”

ကိုကိုပြောတဲ့စကားကို ကျွန်တော်နားလည်လိုက်ပါတယ်။ ဘာကြောင့်ဆို ကိုကို့အငယ်ကောင်က အခုထိ တင်းမာနေဆဲ အခြေအနေမှာလေ။ ကျွန်တော်ကူညီဖြေရှင်းပေးဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။

“မုန်းလုပ်ပေးမယ်လေ ကိုကိုရ”

“ရတယ်မုန်း ကိုကို့ဘာကိုကို ဖြေရှင်းးးး”

စကားတောင်အဆုံးထိ ပြောခွင့်မရလိုက်ပါဘူး။ ကျွန်တော့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စတင်နမ်းရှိုက်လာတဲ့ကလေးငယ်။ အဆက်မပြတ်နမ်းရင်း သူ့ရဲ့လက်တွေကိုလည်း ကျွန်တော့အငယ်ကောင်ဆီမှာ အုပ်မိုးထားပြီး အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲရင်း အဆက်မပြတ် အလုပ်ပေးနေတဲ့အခါ ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်တွေ အနည်းငယ်လွင့်ပြန်စ ပြုလာပါပြီ။

အနမ်းတွေကိုရပ်တန့်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့အငယ်ကောင်ကို ခလေးပေါက်က ငုံထွေးလိုက်တဲ့အခါ ကျွန်တော်အံ့ဩမှင်သက်လို့ သွားရတယ်။

“မုန်းလွှတ် ကိုကို့ကို အဲ့လိုမလုပ်ပေးလည်းရတယ်။ မုန်းလက်နဲ့ပဲ ကိုကိုအဆင်ပြေနေတာမို့ လွှတ်လိုက်နော်”

ကျွန်တော့်ပြောစကားတွေက အချည်းနှီးသာ။ ပြောလိုက်မှ ပိုမြန်လာတဲ့ကလေးငယ်က ဘယ်လိုစိတ်ကူးနဲ့များ လုပ်လိုက်ပါသလဲ ကလေးငယ်ရယ်။ မုန်းလေးရဲ့ပါးစပ်နဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပြုစုပေးတာကို ကျွန်တော် လုံးဝမကြိုက်ပါဘူး။ အဲ့လိုလုပ်ပေးဖို့ ကျွန်တော့်ကလေးပေါက်ကို ချစ်ခဲ့တာမှ မဟုတ်တာ။ ကျွန်တော့်ကိုယူပါဆိုတာကလည်း သူ့ကိုအဲ့လိုလုပ်ပေးစေချင်လို့မှ မဟုတ်ဘဲ။ ကျွန်တော်အရမ်းချစ်လို့ ပေးချင်တာမို့ ယူခိုင်းခဲ့တာပါ။

ကျွန်တော့်စိတ်က မကြိုက်ပေမယ့် ကျွန်တော့်အငယ်ကောင်ကတော့ ကျွန်တော်စိတ်နဲ့ ဆန့်ကျင်စွာ မုန်းရဲ့အထိအတွေ့ကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ သာယာနေမိပါတယ်။ ပူနွေးနူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့လေးတွေရဲ့ အောက်မှာ ကျွန်တော်မိန်းမောစ ပြုလာတဲ့အခါ ကျွန်တော့်စိတ်တွေ လွင့်မျောချင်လာတယ်။ အရှိန်နှုန်းမြန်လာတဲ့ မုန်းပေါက်ကြောင့် ကျွန်တော့်စိတ်တွေ အဆုံးထိရောက်လာခဲ့တယ်။

“မုန်း လွှတ်တော့. . . ကိုကို. . .ပြီးတော့မယ် လွှတ်ပေးတော့. . .အာ့”

မုန်းခေါင်းလေးကို တွန်းထုတ်လိုက်ပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို လွှတ်မပေးတဲ့အပြင် အရှိန်နှုန်းမြန်လိုက်တာကြောင့် ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ထိန်းချုပ်မရနိုင်တော့ဘဲ မုန်း‌လေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာတင် ပြီးမြောက်သွားရပါတော့တယ်။

“မုန်း”

ကျွန်တော်စိတ်တိုတိုနဲ့ အော်လိုက်တော့ ငိုမဲ့မဲ့လေးနဲ့ ကြည့်လာတာမို့ စိတ်ကို တစ်ထစ် လျှော့ချလိုက်ရတယ်။

“ကိုကို့လက်ထဲကို မြန်မြန်ထွေးထုတ်လိုက်”

လက်ခုပ်လေးခံလိုက်ပြီး ထွေးထုတ်ခိုင်းတော့လည်း စကားကို နားထောင်ရှာတဲ့မုန်းငယ်လေးက ကျွန်တော့်လက်ခုပ်ထဲကို ထွေးထုတ်လိုက်ပါတယ်။

“ရေချိုးခန်းထဲကို အမြန်သွားမုန်း”

သူ့ကိုပြောရင်း ကျွန်တော်ပါ ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာပြီး လက်‌ဆေးလိုက်တယ်။

“အမြန်ပလုတ်ကျင်းလိုက် မုန်းလေး”

ပလုတ်ကျင်းခိုင်းတော့လည်း ကျင်းရှာပါတယ်။ ပလုပ်ကျင်းနေတဲ့အချိန် သွားတိုက်တံလေးကို သွားတိုက်ဆေးညှစ်ထည့်ပြီး အဆင့်သင့်ပြင်ပေးရင်း သွားတိုက်ခိုင်းလိုက်တယ်။

“အင့် သွားတိုက်။ ပြီးရင်ရေချိူးမယ်”

“အင်း”

“အတတ်ကောင်းတွေ ဘယ်က တတ်လာတာလဲ မုန်း။ ကိုကို့ကို အဲ့လိုလုပ်ပေးဖို့ မလိုဘူးလေ။ ကိုကိုဘာသာကိုကို ဖြေရှင်းလိုက်လည်း ရတယ်။ ကိုကိုမုန်းကိုပေးတယ်ဆိုတာ ကိုကိုမုန်းကိုချစ်လို့ပေးတာ။ ကိုကို့ကို အဲ့လိုလုပ်ပေးဖို့ ပေးတာမဟုတ်ဘူး သိရဲ့လား။ မုန်းလက်နဲ့ လုပ်ပေးတာတောင် အလွန်ကြီး။ အဲ့ဒါကို ပါးစပ်နဲ့ပါ လုပ်ပေးရလား။ ပါးစပ်နဲ့လုပ်ပေးရင်လည်း တော်ပြီလေ ကိုကိုအပြင်မှာ ပြီးလိုက်လို့ရတာကို ဘာလို့လွှတ်မပေးရတာလဲ။ ကိုကို့ကို အဲ့လိုလုပ်တာ ကိုကိုမကြိုက်ဘူးနော်။ နောက်တစ်ခါမလုပ်နဲ့ ကြားလား”

“ဟုတ် မုန်းက ကိုကို့ကို လုပ်ပေးချင်လို့ဟာကို”

“လုပ်ပေးချင်လည်း နောက်တစ်ခါ မလုပ်ပေးရဘူး ကြားလား။ ပြောပါဦး အဲ့လိုလုပ်ရတယ်လို့ ဘယ်ကသိလာတာလဲ။ အဲ့လိုလုပ်တာကို ဘယ်ကကြည့်ပြီး တတ်လာတာလဲ”

“သုတ ပို့ပေးတဲ့ videoတွေထဲမှာ အဲ့လိုလုပ်တာပါတယ်”

“ပြောတော့နည်းနည်းလေးပဲ ကြည့်ဖူးတာဆို”

“ဟုတ်တယ်လေ ကြည့်တဲ့နည်းနည်းလေးထဲမှာ အဲ့တာလည်း ပါတယ်လေ”

“ဟုတ်ပါပြီ ထားပါတော့။ မေးမိတဲ့ ကျွန်တော်မျိုးပဲ မှားပါတယ်။ ဘယ်လိုပြန်ပြောရမလဲဆိုတာကို စဥ်းစားစရာကို မလိုတာနော်။ တစ်ခွန်းမကျန် ပြန်ပြောတတ်တယ် ဒီပါးစပ်လေးက။ နောက်တစ်ခါလုပ်ရင် ကိုကိုတကယ် စိတ်ဆိုးမှာနော် ကြားလား”

“အင်း”

“လာ ရေချိုးမယ်”

“ဒါနဲ့ ကိုကိုအရမ်းနာနေမှာပေါ့။ ဘာလို့ထလာတာလဲ မုန်းကိုကို့ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးမှာပေါ့”

“ရပါတယ်ဗျာ။ နာပေမယ့် ရေတော့ချိုးရဦးမယ်လေ။ မုန်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးရုံနဲ့ ကိုကိုမနေတတ်လို့။ ရေချိုးရမှဖြစ်မှာ”

ရေမိုးချိုးပြီးတဲ့အချိန် ညစာစားဖို့ပြင်တော့ မုန်းလေးက ကျွန်တော်နာနေမှာဆိုးလို့ဆိုပြီး မွေ့ရာပေါ်ကတောင် မဆင်းခိုင်းဘဲ သူပဲအကုန်လုပ်ပေးရှာတယ်။ သူချက်ကျွေးတယ်လို့ဝောာ့ မထင်ပါနဲ့။ ကျွန်တော့်ကို ဘာစားချင်လဲလို့မေးပြီး မှာကျွေးတာပါ။ အားလုံးစားသောက်ပြီးတော့ ဆေးသောက်ဖို့ပြင်ရတယ်။

“မုန်း ကိုကို့ကို စားပွဲခုံပေါ်က အိတ်လေးထဲက ဆေးယူပေးပါ့လား။ ပြီးတော့ ရေလေးတစ်ခွက်ပါ ခပ်ပေးနော်”

ဆေးယူခိုင်းတာမို့ အိတ်ကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အထဲမှာ ကွန်ဒုံးတွေပါ တွေ့လိုက်ရတယ်။

“ကိုကို့အိတ်‌ထဲမှာ ကွန်ဒုံးတွေပါ ပါတယ်နော်။ မုန်းသုံးတောင်မသုံးလိုက်ရဘူး”

“အစကတော့ မုန်းကျန်းမာရေးအတွက်တွေးပြီး ဝယ်လာခဲ့တာ။ ဒါပေမဲ့ ခုကအစမို့ မုန်းအဆင်မပြေမှာဆိုးလို့ မသုံးခိုင်းတော့တာ”

“ကိုကိုက မုန်းအတွက် အကုန်ပြင်ဆင်လာပေးတာပဲ။ ဆေးတွေရော Gelတွေရော ကွန်ဒုံးတွေပါ အကုန်ဝယ်လာပြီး အဆင်သင့် ပြင်ပေးထားသေးတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ညနေတုန်းက ကမ်းနားလမ်းမှာ မုန့်စားတုန်းက ဘာမှမစားဘဲ အအေးတွေပဲ သောက်နေတာကိုး။ ခုလည်း ကိုကိုသောက်ဖို့ဆေးကို ကိုကို့ဘာကိုကို အဆင်သင့် ဝယ်လာခဲ့သေးတယ်”

သူ့ဘာသူစကားတွေပြောရင်း ဆေးနဲ့ရေခွက်ကို အလင်းလက်ထဲကို ထည့်ပေးလာတယ်။ ဆေးသောက်ပြီးတော့ အလင်းလက်ထဲကခွက်ကို ခုံပေါ်ပြန်တင်ပေးပြီး အနားမှာ တင်ပလွေထိုင်ကာ လူကိုသေချာကြည့်တယ်။ ပြီးတော့ မေးလာတာက . . .

“ကိုကို မုန်းကိုအရမ်းချစ်တာပဲလား”. . .တဲ့

မေးမှ မေးတတ်လေတယ် ကလေးပေါက်ရယ်။

“ချစ်တာထက်ပိုတယ်။ မြတ်နိုးတာ”

“အားးးး ချစ်လိုက်တာဗျာ”

မုန်းက လူပေါ်ကိုခုန်တက်လိုက်တာမို့ အရင်လိုအချိန်ဆို ဘာမှမဖြစ်ပေမယ့် ခုလိုလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီး နေထားပြီးတဲ့အချိန်မှာ‌တော့ အတော်လေးကို နာပါတယ်။

“အားးး မုန်း ကိုကိုနာနေတယ်လေ”

“ဟင် ဟုတ်သားပဲ။ ကိုကိုအရမ်းနာသွားလားဟင်”

“အင်း”

“မုန်းအချစ်လေး နာသွားပြီ ဥုံဖွ ဥုံဖွ”

နှုတ်ခမ်းလေးလာနမ်းပြီး ဥုံဖွလာလုပ်ပေးနေတဲ့ မုန်းလေး သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ်။

“မုန်းအိပ်ချင်ပြီလား”

“ဇာတ်ကားခဏကြည့်မလားလို့”

“ကြည့်လေ ဘာကားကြည့်မှာလဲ”

“ကုလားကား”

“ဟားဟား အေးပါကွာ ဒီကုလားမင်းသားလေးကတော့”

ကြည့်တဲ့ဇာတ်ကားက ဆာရူးနဲ့အင်ဒူးရဲ့ကား။ ဘယ်နှစ်ခေါက်တွေ ကြည့်နေမှန်းမသိတဲ့ မုန်းပေါက်ရယ်ပါ။ သူကြည့်လွန်းလို့ ကျွန်တော်ပါအလွှတ်ရနေပြီ။ ဘယ်လောက်တောင် အလွှတ်ရသလဲမေး။ ဇာတ်ဝင်ခန်းထဲက စကားတွေတောင် တစ်လုံးမကျန် အလွှတ်ရနေပြီ။ အခါတစ်ရာမက ကြည့်နေပါသော ကလေးပေါက်။ ကြည့်တိုင်းလည်း ငိုတယ်။ ငိုရမှန်းသိလည်း ကြည့်တယ်။

“မုန်းဒီတစ်ခါ‌‌တော့ ကြည့်ပြီး မငိုရဘူးနော်”

“အင်းပါ ကိုကိုကလည်း”

အင်းတာလည်းမုန်းပါပဲ။ ဇာတ်ကားပြီးလို့ ငိုတာလည်း မုန်းပဲ။

“အဟင့်”

“ငိုပြန်ပြီလားမုန်း။ ကိုကိုဘာပြောထားလဲ ကြည့်ပြီး မငိုရဘူးလို့ ပြောထားတယ်လေ။ တော်ပြီ ဒီတစ်ခါနောက်ဆုံးပဲ။ ကိုကိုဖျက်တော့မယ် အဲ့ကားကို”

“မဖျက်ရပါဘူးနော်။ မုန်းတအားကြိုက်တာ။ နောက်တစ်ခါ ထပ်မကြည့်တော့ဘူး။ ဖျက်တော့မဖျက်နဲ့”

“အငိုတိတ်တော့ မုန်းလေး။ အိပ်မယ်”

“ကိုကို့”

“ဗျာ”

“နာနေသေးလားဟင်း”

“အင်းနာတော့နာတာပေါ့ မုန်းလေးရဲ့”

“မုန်းဘာလုပ်ပေးရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး”

“အာဘွားပေး အဲ့ဒါဆို ကိုကိုနာတာ နည်းနည်းသက်သာသွားမှာ”

ကျွန်တော့်ကိုသက်သာစေချင်လို့တဲ့ မျက်နှာအနှံ့ အာဘွားတွေ အများကြီးပေးတဲ့ မုန်းလေးပါ။

“မုန်းအိပ်ကြမယ်လေ”

“ကိုကိုနာနေတာဆိုတော့ မုန်းအရင်လို ခွဖက်အိပ်လို့ မရတော့ဘူးပေါ့”

“ရပါတယ်ဗျာ ခွဖက်ပြီး အိပ်ချင်လည်းအိပ်ပါ”

“ဟီးဟီး ချစ်တယ်”

“ပို၍ချစ်ပါတယ်ဗျာ”

နဖူးလေးကို အနမ်းပေးပြီး အိပ်စက်ဖို့ပြင်လိုက်တယ်။ ချစ်သူနဲ့အတူ ကုန်ဆုံးရတဲ့ တစ်နေ့တာက သိပ်လှပခဲ့သလို ချစ်သူနဲ့အတူအိပ်စက်ရတဲ့ ညတွေမှာလည်း အိမ်မက်တွေ ချိုမြိန်နေမှာတော့ အသေအချာပါပဲ။ ချစ်တယ် ချစ်သူလေး ထာဝရထက်တစ်ရက်ပိုပြီးတော့။

မုန်းရဲ့အလင်းရောင်Where stories live. Discover now