CHAPTER 26

0 0 0
                                    

SANDRA'S POV

Lunes

Break time...

Agad na akong pumunta ng canteen.
Wala pa si Keith ng makarating ako doon kaya naman nagpasya muna akong maupo.Nakita ko na rin
ang pagpasok ng grupo nila Max.

Nakatingin sila sa akin pero
nag-iwas ako ng tingin.Ayokong
makita ang mukha ni Gung.
Pero talaga namang nanadya ang
panahon dahil nasa harap ko
na ngayon si Gung.

Nakatayo sya pero hindi ko sya
nililingon.Narinig ko pa ang
mga buntong-hininga nya pero
di ko talaga sya nililingon.

"Sandra."Sabi nya pero di ko
talaga sya pinansin."Sandra,I'm sorry."

Masyado ng maraming estudyante
ang nakatingin sa amin mula
sa entrance.Kaya naman nilingon
ko na sya kahit ayaw kong gawin.
Pinasadahan ko ng tingin ang
buong katawan nya.

"Sandra.I'm sorry.Hindi na
mauulit."

"Bakit may balak ka bang ulitin?
Tanong ko sa kanya.

Napapahiya syang tumingin sa
akin."Hindi naman sa ganun.
Sorry."

"Linawin mo kasi."
Sabi ko saka tumayo.

"I'm sorry,Sandra."

"Forgiven.Huwag mo na
lang uulitin dahil kahit salita
lang 'yun masakit pa rin."
Malumanay na sabi ko.

Tumango naman sya at ngumiti.
Sakto namang dumating si Keith.
Umalis na rin si Gung.
Pagkatapos naming Um-order
ay kinain na agad namin 'yun.
Wala ng salitaan ang namutawi
sa aming dalawa.

Pagkatapos naming kumain ay
nagpasya na kaming umalis.
Mabilis lang namin natapos ni
Keith ang pagkain namin dahil
hindi na kami nakapagkwentuhan
pa.

Papaalis na sana kami ng may
nabangga akong babae.Tinignan
ko 'yun at nanlaki ang mata ko
ng makitang nasa lapag na ang
tray ng pagkain nya.Agad akong
kinabahan dahil ang sama ng tingin
sa akin ng nag-mamayari 'nun.
Hindi lang sya nag-iisa dahil
apat sila at ang talim ng tingin
sa akin.

"Stupid!"sigaw sa akin ng babae.
"Look what you've done?"
Tinuro nya ang sahig kung
saan nakakalat ang mga pagkain
nya.

"I'm sorry."nakayuko at sinsero
kong sabi.

"Sandra."si Keith na hawak ang
braso.

"Sorry?Do you think that's
enough?"galit ang mukha nya
pati ang mga kasama nya.

"You're not looking on your way!"
Sigaw naman sa akin ng isa.

Sya ba ang nabangga?Galit na galit.

"I'm sorry."pagpapaumanhin ko.

"Sa tingin mo tumatanggap
ako ng sorry lalo na sa tangang
katulad mo?"banat nung may
ari ng pagkain.

"Then what should I going to do?
Mahinang tanong ko.

"Eat those foods in front of us."
Sabi nya at tinuro ang mga
pagkain sa lapag.

Nagtawanan naman ang mga
kasama nya.Nakita ko rin
ang mga students na nanonood
sa amin.Nakakahiya na talaga.

"Do what I want."
Natatawang utos nya.

Gago ba?

"I'm sorry.Pwede bang iba na lang?"mahinang tanong ko.

"Ha?'Yun ang gusto ko.Stupid!"
Sigaw nanaman nya.

Let the Love change youWhere stories live. Discover now