Prince's wife

Part 7

چانیول به دور و اطرافش سرک کشید و وقتی مطمئن شد تمام اهالی قصر به جز نگهبان ها توی خوابن، پاورچین پاورچین به سمت اتاق بکهیون رفت و با آروم ترین حالتی که می‌تونست درو به سمت داخل هل داد.

بکهیون روی شکم خوابیده و ملحفه ای روش نبود، یکی از پاهاشو توی شکمش جمع کرده و نصفی از صورتش روی بالشت بود.

چانیول لبخند زد و آروم به تخت نزدیک شد. چند لحظه بالای سر بکهیون ایستاد و به صورتش که به نظر توی آرامش میومد و خروپف خیلی آرومی شبیه به صدای بچه ها از بین فاصله ی کم بین لبهاش خارج می‌شد گوش داد.

خم شد و بوسه ی کوتاه و آرومی به گونه ی بکهیون زد، صورتشو کمی عقب برد و با لبخند به چهرش خیره شد و بعد آروم با سرانگشت موهاشو نوازش کرد.

قبل اینکه بیدارش کنه، از اتاق بیرون رفت.

*

بکهیون با قیافه ی بهم ریخته و موهایی که هنوز شونه نزده بود روی تخت خوابش نشسته و به ملکه که بالای اتاقش بالا و پایین می‌رفت و عصبانی بهش امر و نهی می‌کرد خیره شده بود و سعی می‌کرد تا ذهن خاموششو برای فهمیدن حرف های پشت سر هم ملکه روشن کنه.

-اینطور که نمی‌شه، اگه این ماه ازدواج نکنن خیلی از منافع کشور به خطر میفته و وقتی کشور به خطر بیفته مردُم هم به خطر میفتن، باید راضیشون کنی که این ماه ازدواج کنن.

بکهیون خمیازه کشید و با نگاه عصبانی ملکه، سریع دهن بازشو بست و بعد قورت دادن آب دهنش آهسته و با ترس پرسید:

-باید کیو به ازدواج راضی کنم؟

ملکه عصبانی چشم هاشو درشت کرد:

-خدای من، پس یک ساعته دارم بهت چی می‌گم؟ باید با شاهزاده صحبت کنی و هر طور شده راضیشون کنی که تا آخر این ماه با دختر کنت اوه ازدواج کنن.

بکهیون اخم کرد:

-ایشون به حرف من گوش نمیدن.

ملکه عصبانی دندون هاشو بهم فشار داد و نفس پر حرصی کشید و تقریبا با پرخاش گفت:

-اگه به حرفت گوش نمی‌دادن هنوز توی این قصر نبودی، منو عصبانی نکن، (انگشت اشارشو به سمت بکهیون گرفت) با شاهزاده صحبت می‌کنی و ازشون می‌خوای که حتما حتما تا آخر ماه با دختر کنت اوه ازدواج کنن. فهمیدی؟

بکهیون مظلومانه پلک زد و لبهاشو از ناراحتی جمع کرد، نگاهشو به روتختی داد و زیرلب آروم گفت:

-سعیمو می‌کنم.

ملکه داد زد:

-منو دست انداختی؟ من ازت سعی نخواستم، دارم می‌گم باید راضیشون کنی.

بکهیون با بغض سرشو بالا و پایین کرد:

-راضیشون می‌کنم.