Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız...
Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa...
Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa...
Şu duyguyu nasıl özlemişim anlatamam. 3 Ay 10 günlük bir aradan sonra yeni bölümle nihayet karşınızdayım. Bu üç ayda neler olmadı ki... Ama çok şükür sağ salim karşınızdayım ve bundan sonra finale kadar hiç aramız olmayacak.
Lütfen ama lütfen aktiflik düşmemiş olsun, hepinizden yeni sezonun ilk bölümüne bir sürü yorum bekliyorum. Oy vermeyi de ihmal etmeyiniz.
Yeni bölüm gelmeden +7000 oya ulaşabilmek dileğiyle hadi bakalım. <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı:
Thurisaz - Inner Voices
K A R A N L I Ğ I N Ş E H R İ
SEZON: İKİ
B Ö L Ü M: E L L İ Ü Ç – C A N K I R I K L A R I
"Senin gördüğün yanağımdan süzülenler; asıl içimde, içinde yüzdüğüm bir deniz var."
Şebnem Ferah, Can Kırıkları
Sislerin ve kara bulutların esir aldığı gökyüzü, bir bahar gününe rağmen oldukça kasvetliydi.
Rüzgâr şiddetli değildi ancak üşütür cinstendi, üzerimde ince bir hırka vardı, başım göğe doğru kalkıktı hafifçe. Birbiriyle karışan gri bulutları izliyordum. Yağmur durmuştu fakat bu evrene biraz olsun alıştıysam bu duruş beraberinde daha büyük fırtınaları getirecekti.
Fırtına öncesi sessizlikti evet, tıpkı hayatımın şimdiki dönemine verebileceğim ad gibi.
Öylece göğü izlerken, üşümekten sıyrılmış bir halde düşünüyordum. Aslında düşünemiyordum. Zihnim bomboştu, bir boşlukta savruluyordum. Hiçbir şeyi sindirmiş değildim yahut hiçbir şeye adapte olmuş da değildim. Benden beklenti fazlaydı, güçlü olduğum öne sürülüyordu ve gücüme ihtiyacı olan bir halk vardı. Ancak benden arzu edilen o güç, içimde bir yerlerde eriyip gitmişti sanki. Ulaşmam imkânsız gibiydi. Sanki, bundan sonra hayatımın hiçbir döneminde ulaşamayacaktım ona. Viraneye dönen kalbim toprak atmıştı güçlerimin üstüne. Önce kalbimin iyileşmesi lazımdı, biliyordum. Yürekten yapılmayan hiçbir iş güzel bir neticeyle sonuçlanmazdı.
