So Into You

Chapter 45

I locked myself inside my room and blocked all the calls and messages by turning off my phone. Hindi ko maintindihan kung bakit bumabalik nanaman 'yon sa'kin. I'm supposed to be healed but maybe it's just an idea I made inside my head.

Ang pagkain ko ay iniaakyat nalang dito sa kwarto ko. Hindi ako lumabas kinabukasan at ikatkong araw ko na ata na nasa kwarto lang ako. Regarding the proposal preparations, dalawang linggo pa ang meron para do'n kaya kahit ikulong ko ang sarili sa silid ng isang linggo ay ayos lang

But as days pass by my thoughts were slowly killing me. Walang gabi na hindi ako binisita ng masamang panaginip ko. Walang gabing hindi dumanak ang dugo sa bangungot ko. Lahat ng gabing lumipas sa silid ko ay lalo lang nagpalala sa sitwasyon ko.

I finally realized that locking myself up could make everything worse. My eyes were close and I'm drowning myself into sleep since I haven't had a propoer rest since I last saw Gian.

Hinigit niya ang braso ko dahilan para marahas akong mapaharap sakanya. Inirapan ko nalang siya at sinubukang tumalikod pero hinigit muli ang braso ko.

"Nasasaktan ako ano ba!" I held his rough hand on my arm trying to remove it but he didn't.

"Ano?! Ikaw ang nagmamatapang ngayon? I fucking saw you with that model! Anong ginawa niyo, huh?! You kissed and fucked?!"

He was pertaining to Jay, a friend of mine. Nagpunta ako sa studio niya for an interview at hindi ko naman alam na sinundan ako ni Ian hanggang doon. He's too possessive at nitong mga nakaraang linggo ay pansin ko ang pagiging bayolente niya.

"Ano bang sinasabi mo, Ian?! Gano'n ba akong klaseng babae sa paningin mo?" I equaled his stares.

Why can't girls have boys as their friends? Simple as that. Pati ang pakikipag kaibigan sa mga lalaki ay ginagawang malaking isyu, masama bang kumaibigan at kumausap ng lalaki?

I've had boyfriends before but not as violent as Ian. Akala ko ay maamong tupa pero may tinatago palang nakawalang hiyaan.

"You're not going to see that guy again! Hindi ako papayag na makipagkita ka pa sakanya kahit kay Mike, kahit kanino!" My jaw dropped.

Napansin kong paatras na ng paatras kaming dalawa. Ang likuran ko ay nakaharap sa may hagdanan. Sumusulyap sulyap ako dahil baka mahulog sa mataas na palapag.

"You can't dictate what I'll do or who will I meet dahil buhay ko 'to, Ian! If you can't trust me in this relationship then let's finish this!" Sigaw ko sakanya.

Lalong lumitaw ang galit sa mga mata niya at hinawakan ng mariin ang magkabilang braso ko. My legs wobbled in fear of what he will do to me and I know once I open my mouth again he will hurt me.

"Sa akin ka, Lexi, tandaan mo 'yan! You are mine and I won't share you to anyone, hindi ka makikipagkita sa iba kasi sa'kin ka..." Lumambing naman ang boses niya and it creeped the hell out of me.

"Pero sumosobra ka na, Ian! Ayoko na! I'm breaking up with you. Napaka praning at possessive mo and it's choking me too much!" Pumipiglas ako sa hawak niya pero lalo niyang diniinan.

Like lightning he forcefully pushed me with anger causing me to fall off the stairs. Halos lagpas sampung baitang ata iyon at nang tumama ang ulo ko sa pader ay naramdaman ko ang pagtulo ng dugo mula sa ulo ko.

I felt so dizzy and no one was there to help me. Ian ran away when he saw me lying on the concrete floor. Bumagsak ang talukap ng mga mata ko sa hilo.