CHAPTER 44

102 9 0
                                    

Special thank you sa inyo ellzxb, leiram_m, RamcesRedoble, at sa mga silent readers diyan kung meron man. Thanks a lot for reading this far and for your votes. Looking forward to your comments! 

________________

Chapter 44

Rin's POV

May katapusan kaya ang luha? Kung meron man, sana kasama nitong matapos ang mantsa ng dalamhati sa puso ko. Kung may mananatili man sa buhay ko, I guess..it's the pain I been into, since the day immemorial.

I'm completely devastated. I lost my father again. He's gone now permanently. Kung alam ko lang na mawawala siya ay sana sinulit ko na iyong mga pagkakataong kausap at nasa paningin ko siya. 

Why regrets are always in the end? 

Niyakap ko ang sarili habang nakasandal sa headboard ng kama. Ang bigat ng mata ko dahil ngayon lang ito tumigil sa pamamasa. I made my decision to start again. To renew my life again, with the presence of no one. I need no one by my side. I am exhausted from losing someone I used to have. I'll be starting again, for now, I have to rest.

Isang araw lang sa silid at pagkatapos noon, ayos na ulit ako. Even inside, I'm not, and will not be. Subalit hindi ko maaring ipakita sa mga taong sirang sirang, at wasak ang kalooban ko. I have to be tough. Everyone is grieving for the king's unexpected death and I don't want to put myself in addition. I never want to look frail...anymore. I remember my father's words to me, as the princess, no matter what odds are, I have to be an epitome. A tough and good epitome. 

Walang gana akong nag-angat ng ulo. Diretso akong lumingon sa pinto. Nanatili akong tahimik kahit na may kumakatok. 

Tumikhim ang nasa harapan ng pinto, "This is Jang Min Jun, Your Highness,"

"Come in," mahina kong sambit at nag-alis ng masamang hangin sa dibdib

Unang hakbang niya palang papasok ay sa akin na siya nakatingin habang puno ng simpatya ang mga mata. Kahit na pinagbabawal tingnan ng diretso sa mata ang prinsesa ay wala iyong problema sa aming dalawa. 

Nagbaba siya ng tingin, "Tungkol sa pamilya Chan, ano pa ang nais mong tanggalin sa kanila bukod sa karapatan, kamahalan?" Hindi na siya nagdalawang-isip na magbigkas ng salita. 

Wala sa sarili akong napatitig sa kama. Nanatili akong tahimik, iniisip kung anong tama kong isasagot. 

"Gusto mo bang sunugin namin ang palasyo nila, kamahalan?" Umiling ako sa suhestiyon ni Min Jun. 

"Hindi na. Si Ministro Chan lang ang ikulong dahil sa kaniyang paglabag sa batas at masamang balak sa hari at sa trono nito," putol ko. "Pabayaan mong manatili sa pamilya Chan ang pag-aari nila."

Nag-tiim ang bagang ni Min Jun, "Kamahalan!" Sinasaway ako ng tinig niya.

"We will only be giving punishment to those who disobeyed our rules. It's not a family to family laws anymore, Min Jun. Walang ginawa ang angkan ng mga Chan, let them live. Kung sino lang ang nagkasala ay siya lang ang parusahan."  Seryoso kong usal.

Huminga ako ng malalim, "I concede Chan's family have what they normally own," putol ko bago siya tinitigan. "But not this kingdom. Aalisan ng korona ang reyna," Utas ko. Tinutukoy ang babaeng pinakasalan ng hari at siyang ina ni Yoona.

Tinuon kong muli ang paningin sa kama. "There's no connection between Kim and Chan anymore. Kung maaalisan man sila ng karapatan, iyon ay ang pamamahala nila sa kahariang ito." 

Love In Disguise (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon