SEVDA ÇİÇEĞİ

24.Bölüm: "Vaveyla"

24.BÖLÜM: "VAVEYLA"

Oğuzhan Koç, Gitsem Diyorum (Akustik)

Birkan Nasuhoğlu, Gül

Melike Şahin, Hepsi Geçti

Selaam.

Uzun bir bölümle geldik bu sefer, fakat yorum sayıları o kadar azaldı ki, başka çaremiz kalmadı. Artık bölümlere yorum sınırları koyacağız bir süre.

Bölümümüzün yorum sınırı 120, vote sınırı 250

Keyifli okumalar bebekler :)

🌸

Hiçbir zaman hayatın bana ne getireceği hakkında düşünmezdim. Korkut'la birlikte olmamız bana birçok şey getirebilirdi fakat bu düşünsem bile asla aklıma gelmeyecek bir şeydi.

Gözlerim kocaman olurken utançla, "Baba," diye mırıldandım. Daha biz ilişkimizin heyecanını tam olarak atlatamamıştık bile.

Kesinlikle böyle bir tepki beklemiyordum.

Babam bana bilmiş bir bakış attı. Tam ağzını açıyordu ki Kadir amca babamın konuşmasına fırsat vermeden, "Utanma kızım. Koskoca insanlarsınız," dedi. Bana içten bir şekilde gülümsedi. "Eğer sizde eminseniz kendinizden daha fazla beklemenin de uzatmanın da bir anlamı yok."

Korkut'un öylece kaldığını hissettim. Açıkçası benimde ondan pek bir farkım yoktu. Kesinlikle böyle bir tepki beklemiyorduk.

Annem sanki halimizi anlamış gibi öne atılarak, "Ay bir durun sizde," diye cırladı. Ellerini beline koyup gözlerini büyüterek babama baktı. "Öyle olur mu hemen bu işler? Durun bir hop diye atlıyorsunuz konuşmadan etmeden."

"İyi de hanım-"

"Olmaz dedim," dedi babamın lafını keserek. "Durmamız lazım biraz daha. İki herif bir araya gelmişsiniz anca konuşuyorsunuz. Ellemeyin çocuklara."

İçim bir tık rahatladığında derin bir nefes aldım. O kadar gerilmiştim ki omurgama ağrılar girmişti. Babamların anlayışının farkındaydım fakat yine de ağzımı açamıyordum.

Gülhan teyze hemen anneme destek çıktı. "Şükran haklı şimdi. Öyle aceleye gelmez bu işler. Sizde hemen atlıyorsunuz nişan diye."

Babam bize son bir bakış atarak, "İyi madem," dedi sakin bir sesle. Ellerini dizlerine sürttü. "Gençler nasıl istiyorlarsa öyle olsun ama çok uzatmayın derim. Yaşınız geldi de geçiyor."

Kadir amca güldü. "Valla ben üzülüyordum Korkut evde kaldı diye."

Annemlerde güldüğünde bende kendimi tutamayarak güldüm. Korkut bedenini dikleştirerek, "Baba," dediğinde herkes daha çok güldü.

Kadir amca elini havaya doğru salladı. "Hadi ordan, hergele. Dayandın otuz yaşına hala gözümün önündesin. Şu yaşıma geldim bir torun sevemedim."

Korkut hiçbir şey demeden babasına bakmaya devam etti. Benim biraz heyecan biraz da utançtan yanaklarımın ısısı yükselirken herkes yeniden güldü. Korkut ise bu durumdan asla memnun değildi.

Akşamın ilerleyen saatlerinde bizimkiler çay içerek sohbet etmeye devam ettiler. Bir ara Korkut yine mutfağa yanıma geldiğinde gözlerim hızlıca bahçe kapısına kaydı ama görünürde kimse yoktu.