SEVDA ÇİÇEĞİ

43.Bölüm: "Kara"

43.BÖLÜM: "KARA"

Selam, biz geldik!

Yorumlarınızı görelim lütfen 🙏🏻

Finale son bir bölüm kaldı...

Keyifli okumalar...:)

🌸

Zamanın çelmesine uzun zaman önce onun kara gözlerine bakınca düşmüştüm.

Bir aşk cambazı gibi ustaca hareket etmemiştim hiç. Düşe kalka bugündeydim, omuzlarıma bırakılan yüklerin altında da kaldığım çok olmuştu. Kaldıramadığım diye düşündüğüm her anda kalkmıştım ve şimdi kucağımdaki bir oğlan çocuğunun annesi, karşımda bana hayranlıkla bakan adamın yuvasıydım.

"Bir elinizi sırtına doğru koyun," diyerek hemşire bana yol gösterdi. Elimi Mert'in sırtına doğru çıkardım ve sıkıca kavradım. "Şimdi kafasının altından kolunuzla destek çıkın."

Minik bebeğimi göğsüme doğru yaklaştırıp kafasını memeye doğru kaldırdım ve dudaklarına çarpan uçla ağzı aralandı. Dudaklarımda gülümseme büyürken hemşireye teşekkür ettim. O odadan çıkarken karşımda bizi izleyen Korkut bu mucizevi ana irileşmiş gözlerle bakıyordu.

"Müthiş," diye mırıldandı yanımıza gelirken. Yatağın yanındaki sandalyeye oturup dirseklerini yatağa koydu. Dudaklarını çıplak omuzuma bastırınca içimdeki mutlulukla oğluma döndüm.

Göğüs ucumda Mert'in minik ağzını hissettmek ve karnını doyurmak öyle tuhaf bir histi ki, gözlerim ayılmıyordu. "Baksana, nasıl da emiyor."

"Sen bir de beni gö-" diyecekti ki aniden ona bakıp kaşlarımı çattım. Dudaklarını büktü. "Velet, şimdiden anneyi kaptın."

Mert iştahla yemeğini yerken saçımdaki kırmızı toka kaydı. Korkut anında örgülü saçlarıma bandanayı tekrar taktı ve çekilmeden önce de alnımdan öptü. Bana karşı olan sevgisi öyle büyüktü ki, bunu her hücremde her an hissediyordum.

"Uykun var mı yavrum?"

"Şu an yok," dedim bacaklarımı kendime doğru çekerken. Kasıklarım sızlıyordu, dikişler gergindi baya. Mert'e baktığımda gülümsedim. "Çok büyülü."

"Muhteşem bir görüntü bu," dedi dalgın bir sesle. "İnanılmaz Gonca."

"Anne baba olduk." Kıkırdadım. "Bunu çoğu kez hayal etmiştim ama yaşamak... Çok farklı."

"Nutkum tutuluyor size bakarken," dediğinde iştahla emen oğlumdan çektim gözlerimi. Ona doğru baktığımda kalbime ağır gelen aşkı kaburga kemiklerimi baskıladı sanki. "Gerçekliği sorguluyorum."

Sessiz kaldım, bakışlarımı fark ettiğinde bana doğru bakıp göz kırptı. Dün doğumdan sonra herkes hastaneye gelmişti ve uyuduğum süre boyunca da odanın dışında sohbet etmişlerdi. Öner abim bile şehir dışında, görevde olduğu halde sadece iki saat bizi görmeye gelmişti.

"Erken doğum olduğu için çok korktum ama doktor bugün gayet sağlıklı olduğunu söyledi." Mert'in seyrek saçlarını okşadım bir elimle. "Leyla ile doğum saatleri bile aynı."