42.BÖLÜM: "PAYİDAR"
Selam, biz geldiik!
Bu bölüm yorumlar 300'ü geçsin mi? Yıldızlara bastıysak buyrun efenim 💕
Keyifli okumalar...
🌸
Kaderin çizgisi ömrüme uzanırken hayat hiç de tahmin edemediğim şeyler sunmuştu bana. Sadece kitaplardan okuduğum bir aşk şimdi kalbimin merkeziydi. Son iki yılda öyle çok şey yaşamıştım ki, küçük bir kızken büyümüş ve anne adayı olmuştum.
Karnım kocamandı artık, sekizinci ayın ikinci haftasındaydım. Ayak bileklerim çok ayakta kalınca hemen şişiyordu mesela, gözlerim her şeye yaşarıyor ve uyuyamadığım uykular yüzünden de huysuz biri oluyordum. Ayrıca Korkut'a aşırı yükseliyordum ama son ayda olduğumuz için de hiçbir şey yapamıyorduk.
Resmen yürüyen libido gibi olmuştum. Hayır normalde de çok farklı değildim ama adamı her gördüğümde kasıklarım sızlıyordu. Yanıbaşımdan neredeyse hiç ayrılmadığı için huysuzdum. Dokunsam da yarım kalıyorduk. Korkut da sabrediyordu ama benim için daha sakindi.
"Bunaldım," dedim huysuz bir sesle. Elimi karnıma yaslayıp ofladım. "Annecim artık çıksan mı oradan ya? Maşallahın da var yani, babana benzeyeceksin kesin."
Korkut içeriden güldüğünde duyduğunu anlayıp iç çektim. Sabah bel ağrısıyla uyanmıştım ve anında uyanıp belimi ve bacaklarımı okşayarak masaj yapmıştı. Kahvaltıdan sonra salona geçmiştim ve şimdi hem meyve suyumu hazırlıyor hem de mutfağı topluyordu.
"Aşkım gelsene ya," dedim kafamı koltuğa yaslayarak. "Gözümün önünde dur da gözüm gönlüm açılsın."
Korkut yeniden güldüğünde ben de istemsizce güldüm ama artık gelmeliydi. Yarım saattir yüzünü görmüyordum.
"Kocacıımm," dedim elimi karnıma yaslayarak. Yavaşça okşamaya başladım.
Korkut mutfaktan, "Geliyorum güzelim," diye seslendi.
Dudaklarımı büzdüm. Onu çok özlemiştim. Yanımdayken bile özlüyordum.
Birkaç dakika sonra bana doğru yürüdüğünü gördüm. Gözlerim yavaşça iri bedeninde gezindi. Uzun kollu beyaz badinin içindeki yanık tenine dikkat kesilirken nefesimin darlandığını hissettim. Açık boynundan gördüğüm esmer tenine, buradan bile belli olan adem elmasına iştahla baktım.
"Yavrum." Elindeki bardağı bana doğru uzattığında artık tam karşımdaydı. Koyu kahveleri ilgiyle koltukta yaydığım bedenime kısa bir bakış attı. Ardından gözlerimde duraksadı. "Afiyet bal..." Ellerinden biri dudaklarıma dokundu ve orayı yavaşça okşadı. "Ve şeker olsun."
Gözbebeklerime kadar titrediğimi hissettim. O böyle karşımda dururken ve böyle güzel konuşurken nasıl sakin kalabilirdim ki?
Sesim içime kaçtı. Uzattığı bardağı elinden alıp bir yudum içtim. Bu saniyeler boyunca gözlerimiz asla birbirinden kopmadı. Bardak dudaklarımdan uzaklaştığında Korkut'un bakışları oraya düştü ve bir saniye sonra ellerini iki yandan koltuğa yaslayarak üzerime doğru eğildi. Dudakları dudaklarıma dokunarak minik bir öpücük bıraktı. Ardından hiçbir şey yokmuş gibi uzaklaştı ve dilini dudaklarında gezdirdi. Başını memnuniyetle salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVDA ÇİÇEĞİ
General Fiction"Anlatayım mı sana? Anlayacak mısın anlatırsam?" Dedi bir anda ateş gibi bir sesle. Elleri kollarımı kavradı. "Neyi?" Dedim titrek bir nefesle. "Anlatamadıklarımı." Sesi dümdüzdü, ama gözleri... Söylediklerim onda bir alev çıkarmıştı ve şimdi beni...
