SEVDA ÇİÇEĞİ

41.Bölüm: "Nazende"

41.BÖLÜM: "NAZENDE"

Selam, biz geldik.

Yorumlar çok düştü, finale az bir zamanımız kalmışken lütfen yorumlarınızı belirtin. Yıldızları görelim mi?

Keyifli okumalar...

🌸

"Ya bir dursanıza," diye bağırdım. Yatağın üzerinde kavga eden Gökhan ve Zeynep anlık olarak bana baktılar. Ardından boşluğu fırsat bilen Zeynep Gökhan'ın kafasına elindeki yastığı geçirdi. Gökhan anında Zeynep'i itip üstüne çıktığında gözlerimi devirdim. "Kime laf anlatıyorum?"

Son çare elimdeki telefonu kulağıma tutar gibi yapıp arkamı döndüm. "Korkut," dedim ağlamaklı bir sesle. "Kavga ediyorlar, beni dinlemiyorlar."

Arkamdaki sesler kesilince haince gülümseyip ağlar gibi burnumu çektim. Kocaman karnımı tutuyordum diğer elimle. Omuzumda bir el hissedince kaşlarımı çatarak arkamı döndüm. Gökhan sinirli suratımla karşılaşınca şokla yüzüme baktı. "Yine yedik."

Sertçe kafasına geçirdim. "Söz mü dinliyorsunuz enayi?"

"Ya yengelerin en güzeli, en sevimlisi, en hamilesi." Zeynep gözlerini devirip başını omuzuma koyarken Gökhan sırıttı. "Çok eğlenceli kız bunu dövmek, bir denesen vazgeçemezsin."

"Bu değil, Zeynep," Dedim parmağımı ona doğru kaldırarak. "Çocuğuma sakın bunları öğretme."

"Çocuğunu yesinler."

"Ya," dedim duygu geçişi yaşayarak. "Yemesinler. Kim yiyor?"

"Doldurma hemen gözlerini yengam ya." Zeynep şap diye yanağımdan öptü. Dolan gözlerimi silip burnumu çektim. "Yemek hazır hadi."

Gökhan Zeynep'e doğru, "Kızım neden yardım etmiyorsun sen?" diye sorduğunda dudaklarımı büzdüm.

"Annem yaptı zaten yemekleri mal."

"Keşke onlar da gelseydi," dedim arkamı dönüp aşağı yönelerek.

"Hatice teyzenin kızının düğününe gittiler ya, ondan gelemediler." Zeynep arkamdan inerken kıkırdadı. "Hamile hamile nasıl da iniyor merdivenleri."

"Çok tatlıyım değil mi?"

"Bal bal." Mutfağa girecekken beni durdurup karnıma doğru eğildi. "Halacım inşallah kart babana değil de annene çekersin." Tişörtümün üzerinden karnımı öptü. "Babanın da selamı var."

Heyecanla, "Ayy, konuştunuz mu?" dedim ama sonra sabah konuştuğumu hatırlayıp kendi kendime güldüm. "Ben de konuştum tabi."

"Sana ayrı bize ayrı konuşuyor tabi." Gökhan yanağımdan makas alıp sofraya bardakları koydu. "Yükümlülüklerimizi hatırlatıyor."

Gülümsedim, her gün aramaya çalışıyordu fakat bugün bana bir süre arayamayacağını belirtmişti. Bu beni oldukça üzse de geçen zaman onu bana yaklaştırdığı için umutla bekliyordum.

Yemekten sonra kendimi bitkin hissedip salondaki koltuğa uzandım. Çocuklar mutfağı topluyorlardı. Dün de evi temizlemeye Fadime abla gelmişti, ev mis gibiydi. Elimi karnıma koyup dalgınca cam pencereden yağan yağmura baktım.

Yedinci ayın ortalarındaydım. Geçen bir buçuk aylık süreçte hiç yalnız kalmamıştım. Yedinci aya girene kadar da çalışmıştım ama bebeğimin sağlığı için doğum iznine çıkmıştım. Bu sırada yaptığım birçok ek çizimin de parasını almıştım doğrusu.