SEVDA ÇİÇEĞİ

6.Bölüm: "Düğün"

6.BÖLÜM: "DÜĞÜN"

Selaaam, keyifli okumalar..

🌸

Hayatımı farklı yönlendirmek hep benim elimde olmuştu, annemler her zaman bana destek oluyorlardı. Sağlık lisesinde okuyup mezun olunca bir ay hemşirelik yapmıştım ama sonra çizimlerim abilerimin ilgisini çekmeye başlayınca Tolga abim bana yardımcı olmuş ve mimarlığı kazanmıştım. Hemşirelik de kutsal bir meslekti ama ileride aklımda mimarlık kalmasın diye heves etmiştim. Şimdi ise önümdeki projenin son basamaklarını rapor alırken heyecanlıydım, mezun oluyordum.

Yaklaşık iki haftadır kendimi odama kapatmıştım ve projeme çalışıyordum. Ara sıra Akın ile görüşüyordum çünkü o bana yardımcı oluyordu. Tabi bu sırada Korkut'u görmüştüm ama ayaküstü sohbetlerden sonra on gündür evde değildi. Gülhan teyzeler de bilmiyordu çünkü göreve gitmişti.

"Ya kızım ben baya hevesliyim ama annemler arada kaldı," Melis telefonun ucundan konuşurken ofladı, görüntüsü çok net değildi ama sesi netti. Rapordaki çizimleri kontrol ederken bıraktım ve ona odaklandım. "Zaten sadece yirmi dört günlük bir görev, üstelik orada zorda kalan insanlara yardım edeceğim. Bu benim için çok önemli."

"Anlıyorum, tehlikeli ama bunu istediğini biliyorum. Doğuda bunu yapmanı ben de isterim. Üstelik göreve daha bir ay var, Sibel teyze de anlayacaktır seni."

"Ama işte babam baya kararsız, onu da ikna etmem gerekiyor, bakalım." Tekrar ofladı ve ojelerini sürmeye devam etti. "Projen nasıl gidiyor senin?"

Heyecanla, "Çok az kaldı," dedim. "Akın da baya yardımcı oldu sağ olsun. Bu hafta bitecek gibi."

"Ay Gonca," dedi benim gibi heyecanlı bir şekilde. "Kız mezun oldun resmen."

"Öyle oldu," bir süre durdum ve düşündüm. "Ya kızım ben napıcam?"

"Neyi kız?"

"Korkut," dedim dalgın bir şekilde. "Ya adamdan uzak duramıyorum ben, çekiyor beni bildiğin. Şu salak kalbim de durmuyor yerinde, sürekli atağa kalkıyor."

Melis bir kahkaha attı, ojeli elleri havada duruyordu ve tam bir kötü kadın gibiydi şu an. "Kızım ne uzak duracaksın, salak mısın sen? Bildiğin etkileniyorsun ondan, itme adamı ne olacaksa olur zaten."

"Yok," dedim hemen atlayarak. "Ne olacak sanki?"

"Gonca şu halini Zehra görse döverdi seni, çekinmesene ya!" Ojelerini üflerken ekrandaki görüntüsü arada takılıyordu. "Normal davran adama, sürekli o burnunu dikme."

"Ne yapayım ya, istemsizce oluyor diyorum."

"Seni bilmiyoruz sanki biz," o tam konuşmaya devam edecekti ki, annem kapımı çalıp içeri girdi. Melis susunca anneme baktım.

"Ne oldu?"

"Akşam çaya Gülhan teyzeler gelecek, Korkut dönmüş görevden. Aşağı gel de bir kek çırpalım."

Gözlerim irileşti ama belli etmeden duraksadım ve anneme baktım. "Gelmiş mi?"

Annem bir an bana tuhaf tuhaf baktı ama sonra bana son bir bakış atıp telefonuma baktı. "Aklın bir karış havada yine, terliklerim bu ara çok yakınında değil sanırım, Gonca. Tolga da gelecek birazdan, aşağı gel sen."

"Tamam anne," dedim gözlerimi devirerek, bu sırada Melis de kameradan beni izleyerek gülüyordu. Annem Melis'e selam söyleyerek çıktığında derin bir nefes aldım. "Şans dile bana."