SEVDA ÇİÇEĞİ

2.Bölüm: "Sakar"

2.BÖLÜM: "SAKAR"

Geldik!

Keyifli okumalar 🤍

🌸

Serin bir gün olacağını hayal ederek uyuduğum uykudan ter içinde kalarak kendime geldiğimde homurdandım. Kuş cıvıltıları o kadar itici geliyordu ki, üfledim ve yüzüme düşen saçlarımın anlık olarak havalanmasına neden oldum.

Gözlerimi açmaya çalışırken göz kapaklarımın bile ardından gözlerimin içine dolan güneş ışığı ile ağzımdan birkaç mırıltı çıktı. Perdemi her gece sonuna kadar çekmeme rağmen sabah ezanında gelip açan anneme burdan sevgilerimi göndererek hâlâ kulaklarımı delerek çalan alarma uzandım ve saati komidine çarparak kapattım.

Yataktan kalktım ve banyoya doğru ilerledim. Hızlıca elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladıktan sonra yeniden odama döndüm. Dolabımdan siyah askılı yazlık bir elbise çıkararak üzerime tuttum.

Hızlıca pijamalarımdan kurtulup elbiseyi üzerime geçirdim. Çıkarttığım pijamaları yatağın üzerine fırlatırken bakışlarım istemdışı odamın kapısına dönmüştü. Sanki birazdan annem odama dalacak ve yatağa fırlattığım o pijamalarla beni dövecekti.

Buna ihtimal bırakmak istemediğim için banyoya geçtim. Hızlı bir şekilde saçlarımı taradıktan sonra tepemden dağınık bir topuz yaptım. Ardından tüm yüzüme nemlendiricimi sürüp kirpiklerime hafif bir maskara geçtim. Son olarak dudaklarıma yaydığım parlatıcıdan sonra hazırdım. Kapının yanındaki beyaz spor ayakkabılarımı giydim, altı temiz olduğundan dolayı annemden azar yemeyeceğim için böyle bir şey yapıyordum. Aksi takdirde bu mümkün değildi.

Telefonumu kol çantama atarak çantayı koluma astım. Projemi ve hazırlamaya çalıştığım raporu da büyük çantaya koyduktan sonra hızlıca odamdan çıktım. Hızlı adımlarla aşağı indikten sonra mutfağa geçtim.

"Günaydın."

Tezgahta bir şeylerle uğraşan annem sesimle birlikte bana döndü. Bakışları kısaca üzerimde dolandı. Sonra o da, "Günaydın," diyerek yeniden önüne döndü. Yavaşça yanına doğru ilerleyip ne yaptığına baktım.

Merakla önündeki börek dolu tepsiye bakarak, "Bunlar ne?" dedim. Sabahın köründe kalkıp bunları mı yapmıştı?

"Kör müsün kızım? Börek işte."

Ters ters anneme baktım. "Hadi ya, bende baklava sanmıştım."

Annemin bakışları bana döndü. Gözlerindeki tehdit dolu ifadeyi gördüğümde bir adım gerileme ihtiyacı hissetmiştim. "Yani onu anladım da, niye sabah sabah bununla uğraştın diyorum?"

"Sana ne kızım. Ben sana kime süslendin böyle diye soruyor muyum?"

"Anne kime süslenebilirim Allah aşkına, Melis'lerle buluşacağım, proje çalışacağız. "

Annem dikkatlice üzerimi süzdü. Burnunu kıvırarak, "Güzel olmuşsun," dediğinde ona hayretle baktım. Bir insanın kızının güzel olmasından bu kadar rahatsız olabilir miydi?

Derin bir nefes aldım. Açık bahçe kapısına kayan gözlerim yeniden anneme döner dönmez, "Ben çıkıyorum," dedim. Daha fazla oyalanırsam beni daha dışarı çıkamadan beni mutfağa hapsedebilir ve akşama kadar bir şeyler yaptırabilirdi.