My Boss is My Ex

BFTP 28

Tumingin sya sa akin nang diretso. His eyes are burning red, hindi din sya mapakali.

" Akala mo ba ikaw lang nagugulhan? Kayla, you don't have any idea kung anong nararamdaman ko. " tumalikod sya. Hinahabol pa din ang hininga.

Mabuti na lang at napapakalma ko ang sarili ko. Humakbang ako ng kaunti palapit sa kanya.

" Bakit Dave ano bang nararamdaman mo ha? Di ba galit? Galit para sa akin. " tumuloy tuloy na ang paglabas ng mga luha sa mata ko.

" Kayla, let's stop this. " hindi pa din sya humaharap.

" Yes, let's-stop-this. You know what? I already did my part. I said sorry and now I'm saying it again for the last time, I'm sorry. I'm really really sorry. "

" Siguro ayos lang kung mawalan na muna ako ng trabaho. Ayoko na e. Pagod na ko. After this week, I'll submit my resignation letter. " nagpakawala ako ng isang malalim na hininga na sinundan naman ng paghikbi. I turned around, and I was about to step when I felt his two arms. His hugging me, so tight.. so tight that I can't even breath. Mas lalo lamang akong napapahikbi.

" No, you'll never leave me again. Not now, Kayla. " kung kani kanina lang ay halos lumabas na ang mga lalamunan namin sa kakasigaw, ngayon naman ay nanghihina na ang boses nya.

I have to focus. I have to end this up. Kung puro galit o paghihiganti lang ang laman ng utak nya. Kahit pa sabihin ko lahat lahat sa kanya, I'm sure na wala na ding silbi ang mga yun. Suko na ko.

Kumalas ako sa pagkakayakap nya. Hinarap ko sya.

" Dave, tama na. Umpisa pa lang mali na e. Dapat tinanggihan ko na agad 'to. Kasi wala lang magandang mangyayari kung magkakasama lang tayo. Hindi mawawala yung issue natin noon e. I guess we can't bring back the past. Siguro, siguro mas maganda kung magkakanya kanya na tayo ng buhay.. yung talagang wala ng connection. We might find our ways to someone who we really deserve. " hinahayaan ko na lang na maiyak ako. Malalagpasan ko din ito.

Nakita ko ang pagkunot ng noo nya. Bumabalik ang pagtapang ng mukha nya. " Why? Why are you telling these to me now? You want to be with that Michael? Ngayon kung ano ano na lang dinadahilan mo. " kitang kita ko ang panggigigil nya.

" Of course not. Dave, ano bang problema mo kay Mike? "

" Pinormahan ka nya di ba? Ano, sinagot mo na ba? Kayo na ba? "

" Ano naman yang pinagsasabi mo! " bumabalik ang pagtaas ng mga boses namin.

" Sagutin mo ko! Tinanong kita nung isang gabi pero hindi mo ko sinagot. Ngayon, answer me! "

" Wala! okay? Wala. "

Nakatitig lng sya sa akin, hindi ko mabasa ang iniisip nya.

" Eh ikaw, bakit hinahalikan mo ko? Bakit bumabait ka sakin ha? Bakit!? "

Sinuklay nya ng kanang kamay ang buhok nya at tumalikod. Mabilis ko naman syang hinawakan sa braso para paharapin. " Sagutin mo ko! "

" Sumagot ka! "

" Kasi kahit anong pigil ko, hindi pa din talaga kita matatanggal dito. " gigil na gigil syang tinuturo turo ang kaliwang bahagi ng dibdib nya.

" Nung nalaman kong isa ka sa ipapadala para sa kompanya, na babalik ka, na magkikita ulit tayo.. ginusto kong gantihan ka, na pahirapan ka, na iparamdam sayo ang sakit at baka sakaling makuntento ako at mawala yung galit na dinulot mo sakin when you left me. I want your life to be miserable, just like what you did to me. "

" Pero **** hindi e. Kasi mas lalo lang akong nasasaktan. Mas lalo akong masasaktan makitang nahihirapan ang babaeng mahal ko. Kayla, it's been years pero ikaw pa din. Ikaw pa din. "

" Sinusubukan ko ng tanggalin yung galit. Hindi ko kaya yung pagiging malamig mo sakin, ****. Hindi ko kayang iwan mo ko ulit. "

My jaw literally dropped. I-i can't even believe that his telling all these things to me. I didn't expect this coming.

" D-dave.. " mabilis nya akong hinigit para halikan. Agad naman akong nadala. Pareho kaming sabik. Wala na kaming pake kung may mga luha mang bumabalot sa mukha naming dalawa.

" Dav- " sinubukan ko ulit magsalita nung magkahiwalay saglit ang mga labi namin ngunit kinulong nya lang ako sa mas mahigpit na yakap at hinalikang muli.