This is my prayer

Episode 32(Zawgyi)

ကေလာၿမိဳ႕ပတ္လမ္းသည္ မနက္ခင္း၌ ျမဴေဝ၍ အလြန္တိတ္ဆိတ္ေန၏ ။ ညို႔ မနက္အေစာထ၍ ထင္းရႉးေတာထဲ လမ္းေလွ်ာက္မိသည္ ။ အျခားသဘာဝအနံ႕ကို မရနိုင္ေအာင္ ထင္းရႉးအနံ႕ေတြက ဝန္းက်င္၌ စိုးမိုးေန၏ ။

ၿမိဳ႕ပတ္လမ္းေဘး ခ်ိဳင့္ထဲတြင္မူ ခုတ္လွဲ ပစ္ထားသည့္ ထင္းရႉးပင္စည္အခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕ရသည္ ။ ခုတ္လွဲပစ္ၿပီးမွ နိုင္ငံျခားဝယ္သူက မႀကိဳက္သျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့သည့္အပင္မ်ားဟု ၿမိဳ႕ခံမ်ားထံမွ ညို႔သိခဲ့ရပါသည္ ။ ထင္းရႉးပင္မ်ားကို ဤအတိုင္း ပစ္ထားျခင္းမွာ ႏွေျမာစရာေကာင္းလွ၏ ။

ကေလာရွိ ၿခံေတြက က်ယ္သည္ ။ ၿခံတစ္ၿခံကို ေလးငါးဧကခန့္ရွိနိုင္၍ တစ္ဖက္ၿခံမွအသံကို ေသခ်ာမၾကားရနိုင္ပါ ။ ညို႔ ေသခ်ာနားစြင့္ၾကည့္ပါမွ ေလတိုးသံလိုလို တဝီဝီ တ႐ႊီ႐ႊီ ျမည္ေနေသာ ေရဒီယိုအသံတဂ်ိဂ်ိကို ၾကားရသည္ ။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ႀကိဳးႀကိဳးစားစားျဖင့္ ေရဒီယိုအသံဖမ္းေန၏ ။ အတန္ၾကာေတာ့ တဂ်ိဂ်ိအသံမ်ား ေပ်ာက္ကာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို တိုးလိုက္က်ယ္လိုက္ စိမ့္စိမ့္ၾကားရသည္ ။

"သိႏၷီနယ္ လာရွိုးက ႐ြာၿဖိဳးအုံ႕ဆင္ မိုးခါမဟုတ္ မထင္ ႐ြာၿဖိဳးအုံ႕ဆင္ ကေမၻာဇ ဂုတ္ျမတ္မဟီ ဒုဌဝတီ ေ႐ႊသီတာေရယာဥ္ နန္းေရွ႕ကိုႀကီးတင္က ကြၽန္မ ေလဘာတီကိုျမင္”

ခပ္တိုးတိုး ပ်ံ့လြင့္လာသည့္ေရဒီယိုသီခ်င္းသံကို အေသအခ်ာ နားစိုက္ေထာင္မိ၏ ။ သီခ်င္းမွာ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္ေရးေသာ ေလဘာတီမျမရင္၏ ကေမၻာဇဟူေသာ သီခ်င္းျဖစ္သည္ ။ ညို႔ အေတာ္ၾကာေအာင္ နားဆင္ျဖစ္၏ ၊၊ သီခ်င္းဆုံးေတာ့ ညို႔ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္ ။

ထင္းရႉးေတာသည္ လမ္းေလွ်ာက္ေကာင္းသည္ ။ ထို႔အျပင္ စာေရး စာဖတ္၍လည္း အေတာ္ေကာင္းလိမ့္မည္ ။ ဤေနရာ၌ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖတ္ေနရလွ်င္ အရာအားလုံးေမ့သြားနိုင္ေလာက္ေအာင္ ေအးခ်မ္းဆိတ္ၿငိမ္လွပါသည္ ။

ထိုေနာက္ ဘန္ဂလိုေရွ႕မွ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းထဲရွိ သစ္ေတာ္ပင္တန္းကို ညို႔ၾကည့္ေနမိသည္ ။ ထိုစဥ္ ကိုခမ္းတြမ္၏ ဂ်စ္ကားသံကို ၾကားလိုက္သျဖင့္ ညို႔ ၿမိဳ႕ပတ္လမ္းကို လွည့္ၾကည့္သည္ ။ ကိုခမ္းတြမ္က စားစရာအထုပ္မ်ားကိုင္ဆြဲကာ ညို႔ဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာေန၏ ။