Your BOYFRIEND is my HUSBAND!

54

Railey's pov

"I will not read this because I trust you," sabi ni Serenity habang isa-isang pinipirmahan ang dala kong papeless. So damn stupid.

"That's just an agreement with the project you're asking me to do. Don't worry," saad ko habang tinitignan siya sa pagpirma. Hindi niya alam na ang pinipirmahan niya ay umpisa ng ikakabagsak ng companyang hinahawakan niya.

"You know what I'm so tired for this whole week. Ang daming tanga sa kompanya kaya kailangan ko sila laging bantayan. Damn useless people," rant nito.

"That's the way it is in every company. That is why you are there to watch over them and tell them what to do," baliwalang sabi ko. "In Uncle Shawn's company in Canada, all his staff can be trusted. The first reason is that he gives all the benefits to the employees so they have no reason to be useless to the company. They need to return Uncle Shawn's kindness to them by doing their job well. Sabi nga ng anak kong si Sierra kung tama ang pagtrato mo sa mga empleyado mo wala kang magiging problema."

Taas kilay ako nitong tinignan.

"Sinasabi mo bang masama ako sa mga empleyado ko. Pasalamat nga sila pinapasahod ko sila kaya nabubuhay nila ang pamilya nila," maangas na sabi nito.

"Okay. Your company-your decision," baliwalang sabi ko. "Are you done?"

"Yeah," binigay nito sa akin ang papeless. "Let's go clubbing tonight."

"I'm sorry I can't. May kikitain kasi ako mamayang gabi," pagtanggi ko.

Sa ilang buwan paglapit naming dalawa kinakati akong sampalin siya. Buti na lang tapos na ang pagpapanggap. Napangiti ulit ako nang macheck na pinirmahan niya na lahat.

"I gotta go, susunduin ko pa ang anak ko."

"Yea sure- oh wait! One of my boyfriend's employees said you were there yesterday. You didn't tell me," sabi nito. 

"I'm with his engineers. I tried to call you but your phone is not ringing," sagot ko. "Oh by the way, may surprise sayo si Jhezter mamayang gabi."

Nilapag ko ang papel na sinulatan ko ng address.

"Go there later and I'm sure you'll be surprised."

Masaya naman nitong kinuha ang nilapag ko.

"Oh my gosh, I'm so excited. Baka mag-propose na siya or a surprise dinner? Come on tell me I can't wait-"

"Serenity hindi na surpresa 'yun pagsasabihin ko sayo. Just go later," sabi ko at iniwan mna siyang mag-isa.

Can't wait to see you mad and in pain Serenity. 

Pagdating ko sa opisina ko nadatnan ko si Raya na kumakain ng Pizza.

"Tapos na?"

Tinaas ko ang dala kong envelope.

"No sweat, she signed." Masayang sabi ko.

"Haha, nice nagbunga rin ang pakikipaglapit mo. Ganun ba siya nagtiwala at hindi niya na binasa?"

"Maybe or she's just plain stupid like what Sierra thinks about her.

"Next plan?"

"Make her jealous and next week I'll take the company from her."

Yeah, What she signed was the transfer of ownership of the company in my name. It says that I bought the company from him. 

Ang dali lang lalo hindi ako naglabas ng pera, ang kinailangan ko lang ay ang tiwala niya. Minsan kailangan mong maging tuso para maturuan ng leksyon ang mga kagaya ni Serenity.

"Jealous? Aakitin mo na ang asawa mo?"

"It's the other way around. Siya ang umaakit sa akin," saad ko.

"Damn, ikaw na talaga. Hindi nakakalimot ang puso. Ikaw anong nararamdaman mo sa kanya?" Tanong nito kaya natigilan ako.

May hindi pa ako sinasabi sa kanila. Nuong gabing muntik may mangyari sa amin ni Jhezter bumalik ang ala-ala ko. Iniwan ko siya sa suite niya dahil gulong gulo ako.

Pinuntahan ko si Reagan at sinabi sa kanya ang nangyari. Sabi nito na unti-unti ng bumabalik ang ala-ala ko kaya ilang araw rin akong nag-stay sa bahay hanggan sa maalala ko na ang lahat. Pati ang sakit ay parang bumalik.

Hindi ko pa sinasabi kay Uncle Shawn dahil wala siya dito sa PIlipinas.

 Naalala ko kung paano ako itinaboy ng asawa ko, naalala ko ang pambabaliwala ng magulang ko at naalala ko ang kasamaan ni Serenity na muntik ng ikamatay ko. Naalala ko lahat.

Mas nasasaktan ako ngayon dahil sinisisi ko sila kung bakit muntik mawala si Sierra at hidni ko ito naalagaan nuong baby pa.

Sa likod ng pagngiti ko hindi ko na kilala ang sarili ko.

Gusto kong pahirapan si Serenity at ang magulang ko. Gusto kong iparamdam kay Jhezter ang sakit nuong pinagtabuyan niya ako kahit nakuha ko ng lumuhod sa harap niya. Gusto kong maghiganti.

Pigil na pigil ako sa sarili ko dahil iniisip ko si Sierra pero hindi ako ngayon inuumpisahan ang plano ko. Maghihiganti ako at proprotektahan ko ang anak ko laban sa kanila.

"Mommy, are you okay?"

"Of course," sagot ko.

"Why are you staring at my face? And it looks like you're going to cry," malambing na sabi nito at niyakap ako. "I'm worried about you Mommy. I saw you one night crying. Is it because of my Daddy?"

Nag-aalala naman akong tumingin sa kanya. Hidni ko alam na nakita niya akong umiiyak, buong akala ko tulog na siya.

"I remember everything baby. It hurts," bulong ko at pinilit na ngumiti sa harap niya.

Isa si Sierra ang muntik mawala sa akin dahil sa lahat ng nangyari. Nagpapasalamat ako sa taas at binigyan niya ako ng pagkakataon na makasama ang anak ko.

"You have to fight Mommy. Make them cry too," parang matandang sabi nito sa akin at hinaplos pa ang pisngi ko. "Nandito lang ako sayo lagi Mommy. Hindi ko kailangan ang Daddy ko, I only want you. Tayo lang okay na, meron an rin naman siyang anak."

"Wait, huh?" Nagtatakang sabi ko sa sinabi nito.

"Jhezter Laurence Monteverde is my Daddy, right? Shawny told me. We don't need him, he hurt you so I don't like him anymore."