Splintered Heart (Eastwood University Series #1) ✔️

Epilogue

Loud conversations from doctors, nurses and patients can be heard as soon as I came in at the hospital. Hindi pa ako nakakapag simula ay nasakit na ang aking ulo. At kung minamalas ka nga naman, Gail, my assistant, are rushing into me with a paper in her hands na parang inaabot sa akin 'yon. Napabuntong hininga ako at ako na ang lumapit dito para makuha iyon. 

Sa totoo niyan ay wala pa akong pahinga na nagagawa. Napaka hectic ng schedule ko. Many meetings have happened that I forgot to spend my time with my wife at home. 

God, I miss her. 

"Doc? Kailangan na po 'yung pirma niyo." Nagulat ako sa biglang sambit ni Gail sa aking harap kaya napatingjn ako dito bago umiling para magkapag-focus sa trabaho.

"Right, sorry."

Agad kong pinirmahan ang papel at binigay sa kaniya ito bago ngumiti. Umalis din naman ito ng nagmamadali. There must be an operation room going on, that's why. Napabuntong hininga na lang ako bago nagsimulang maglakad papunta sa aking opisina. 

"Doc Tuazon!" 

Napairap ako sa kawalan ng marinig ko na naman na may tumawag sa akin. Lumingon ako sa tumawag sa akin bago mapairap muli ng makita na si Felicity lang pala 'yon. 

Gulat akong tiningnan ito,  "Felicity? What are you doing here?"

She chuckled, "Parang ayaw mo naman akong makita." She teased so I smiled slightly before showing the paper in my hands na kakabigay lang ni Gail sa akin.

"What can I do for you? I'm a bit busy." I uttered at kinuha ang pipirmahan na naman na binibigay ng nurse. Binasa ko muna ito bago pirmahan at ibalik dito. Nagpatuloy ako sa paglalakad.

"May itatanong lang ako kaya bilang isang direktor ng hospital---" 

"Come on. Cut the chase, Fel. What is it?" Pagputol ko dito at humarap na dito. She just sheepishly smiled before telling me what's bothering her. 

"We're kind of planning to host a party---"

"I'm busy---"

"And, need namin ang iyong pera." Pagtapos nito sa sasabihin kanina. Napanganga ako sa sinabi nito at mahina itong binatukan. 

"You're a well-known CPA tapos manghihingi ka ng pera?" Hindi makapaniwala kong paalala sa kaniya. Baka kasi wala siyang alam kung gaano na siya kayaman ngayon. Dagdag pa 'yung asawa niya grabe manggisa sa korte.

"But, Adi," she sighed before holding my arm. Kumunot ang aking noo, "We've been busy for a whole month. We deserve a break, goodness." She said, and let out an infuriated sigh.

I sighed, "I know and I'm tired of it, too. But, I don't have a choice." I let out a sigh. It's true that we've been busy for a month now.

Tutulog ng saglit sa bahay tapos babalik din agad sa ospital. Ganiyan ka-hectic ang trabaho ngayon. Tag ulan na naman kasi at uso na naman ang dengue so marami na naman ang nao-ospital dahil doon. 

Hindi na rin ako nakakapag-bonding sa aking pamilya dahil umaga ang shift ko. It's either uuwi ako ng maaga, wala pa sila at nakatulog na ako sa pagod o hihintayin nila ako hanggang 8:30 ng gabi at dadating naman ako ng midnight. Ang ending ay hindi na kami nakakapag usap except na lang tuwing umaga na paghahandaan ko sila ng almusal. My wife has been busy too. Midterms are coming so she's busy grading some papers. 

I looked at Soleil and saw her sad face that made me sigh, "Fine," I run my hands through my hair before opening my office door, "I'll try but if work is still like this then I don't have a choice." I added before opening my door. 

Bago pa ako makapasok ay may tumawag na naman sa akin kaya pagod na bumaling ako dito.

"What is it?"

"May naghahanap po kasi sa inyo sa E.R." sabi ng nurse at nagkamot ng batok. Tumingin naman ako kay Felicity ng nagtataka pero nagkibit balikat lang ito. Wala din siyang alam kung bakit ako ang pinapatawag.