နန္းေတာ္ ၏အဓိကအေဆာင္တစ္ခုျဖစ္သည့္ စားဖိုေဆာင္သို႔သြားရာလမ္းတြင္ နန္းတြင္းသူေလးမ်ား တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္တြဲၿပီး ႐ုတ္႐ုတ္သဲ သဲျဖစ္ေနၾကသည္။ မ်က္ႏွာထက္တြင္ထိတ္လန႔္မွုမ်ားျပည့္ႏွက္ေနၾကၿပီး တီးတိုးသံေလးမ်ားလည္း ညံစီေနၾကသည္။
မၾကာမီ ထိုနားသို႔ နန္းတြင္းစစ္ေဆးေရးမွူးတခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေရွာင္းက်န႔္ဦးေဆာင္လာေသာ နန္းတြင္းစစ္သည္တခ်ိဳ႕ေရာက္ရွိလို႔လာကာ ဝိုင္းအုံေနသည့္ လူစုကို ခြဲထုတ္လိုက္ေလသည္။
ထိုေနရာတြင္ ပက္လန္အေနအထားျဖင့္ လဲက်ေသဆုံးေနသည့္ ႐ုပ္အေလာင္းကိုေရွာင္းက်န႔္ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ကာ...
"ဒါကို ဘယ္သူအရင္ဆုံးျမင္တာလဲ..."
"စားဖိုေဆာင္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ နန္းတြင္းသူေလးႏွစ္ေယာက္က ျမင္တာပါတဲ့..."
"ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကလဲ..."
"စားေတာ္ပြဲေတြ ခ်က္ဖို႔ျပင္ဆင္တဲ့အခ်ိန္ေလာက္ဆိုေတာ့ လင္းၾကက္တြန္ၿပီး သိပ္မၾကာေသးတဲ့အခ်ိန္လို႔ယူဆလို႔ရပါတယ္..."
႐ုပ္အေလာင္းနားတြင္ ေရွာင္းက်န႔္ အနီးကပ္ထိုင္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာျပင္ကိုေသခ်ာၾကည့္ရွူလိုက္သည္။ လည္ပင္းတစ္ခုလုံးကစ၍ မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လုံးခရမ္းေရာင္သန္းေနသည့္ပုံက သာမန္လူေတြအတြက္ေတာ့ ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာအတိ။
လိမ္ေကာက္တြန႔္ေကြးေနသည့္ ေျခေခ်ာင္းလက္
ေခ်ာင္းမ်ားက မေသဆုံးခင္ အင္မတန္ဆိုးရြားလြန္းသည့္ ေဝဒနာကို ခံစားသြားရဟန္ရွိသည္။ဥပမာ အသက္ရွူရခက္ခဲျခင္းမ်ိဳး။
ထိုေသဆုံးသူ၏ ဝတ္႐ုံထက္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္ တံဆိပ္ျပားကိုသာ မေတြ႕ရင္ မည္သူမည္ဝါဆိုတာကို ခြဲျခားလို႔မရေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ ေသဆုံးသြားသူက နန္းတြင္းစစ္သည္ေတြထဲက ထက္ျမက္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး လက္ေအာက္ငယ္သားေတြရဲ့ေလးစားျခင္းခံရသည္။ရန္ၿငိဳးရန္စ ေတြလည္းမရွိသေလာက္ရွားတာျဖစ္၏။
စစ္ေဆးေရးမွူးဘက္သို႔ ေရွာင္းက်န႔္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး...
"ဘာေၾကာင့္လို႔ထင္လဲ..."
"အဆိပ္မိတယ္လို႔ယူဆလို႔ရပါတယ္..."
YOU ARE READING
Bamboo Forest
Fanfictionအာဃာတနဲ့မေတ္တာ၊ ဦးနှောက်နဲ့ နှလုံးသား။ တိုင်းပြည်နဲ့လူမျိုး ၊ တာဝန်နဲ့ဝတ္တရား။ ဘယ်ကိုဆက်လျှောက် လမ်းပျောက်နေတဲ့အခါ... ဤနေရာမှာခြေစုံရပ်လို့။ အနောက်သို့... တစ်လှမ်း...နှစ်လှမ်း...သုံးလှမ်း။ Cover Photo Crd:
