His sister

Traitor

Pov: Jessica
We zitten nu al een aantal dagen verstopt. Of is het inmiddels al meerdere weken? Of zelfs al een maand? Ik weet het niet meer. Elke dag is zo'n beetje hetzelfde en er gebeurt niet echt veel. Fleur probeert me wandless magic te leren, maar nog steeds wil het niet echt lukken, hoewel ik het al wel een soort van voor elkaar heb gekregen. Bij lange na niet goed genoeg, maar het is tenminste een stap in de goede richting. Ook nu zijn we het weer aan het proberen. Het is inmiddels al wat later op de avond en het is al sterk aan het schemeren. Dan horen we opeens een luide knal aan de voorkant van het huis. We kijken elkaar bang aan en grijpen meteen onze toverstokken. We gaan klaar zitten om meteen tevoorschijn te kunnen springen om spreuken af te vuren. We horen de trap kraken. Man, het is me nooit opgevallen hoe erg die trap kraakt, maar nu klinkt het alsof het aan het einde van de straat nog te horen zou kunnen zijn. Mijn hart klopt in mijn keel iedere keer dat ik weer een trede hoor kraken. Dan horen we iemand de deurklink vastpakken. Mijn hart gaat zo hard tekeer dat het niet anders kan dan dat wie daar ook maar voor de deur staat het kan horen. We verroeren beiden geen vin. Dan vliegt de deur plots open en vliegen de houten platen die onze verstopplek onttrekken van het oog in de fik. Fleur roept "bombarda" en de houten platen vliegen aan de kant. Ze heeft het nog maar net gedaan of de spreuken vliegen ons al om de oren. We vuren zelf ook een hele reeks aan spreuken af, maar door alles kan ik nauwelijks zien waar ik eigenlijk heen vuur, dus richt ik niet echt en vuur maar gewoon in het wilde weg af. Dan hoor ik naast me opeens een bonk. Als ik naast me kijk zie ik tot mijn grote schrik Fleur bewusteloos op de grond liggen en voor ik het weet word het zwart voor mijn ogen en voel ik de klap met de grond.

Pov: Fleur
Ik word wakker met een stekende koppijn. Ik kreun, doe voorzichtig mijn ogen open en zie... niks. Het is pikdonker. Ik ga voorzichtig rechtop zitten en probeer om me heen te kijken terwijl ik onbewust voel of ik mijn toverstok nog wel heb. Niet dus. "Shit" fluister ik. "Fleur?" Hoor ik opeens een bekende stem vragen. "Ja?" Zeg ik vragend. Dan zie ik vaag een figuur dichterbij komen. "Ik ben het, Luna" zegt de stem. "Luna? Godzijdank. Maar wat doe je hier? Ik dacht dat je op Hogwarts zou zijn?" Zeg ik. "De Death Eaters hebben me gevangengenomen toen we onderweg waren naar Hogwarts." legt ze uit. Dan hoor ik naast me iemand kreunen. "Jess, gaat ie een beetje?" Vraag ik bezorgd terwijl ik haar overeind help. "Ja, met jou?" "Goed. Luna is hier ook" zeg ik. "En Olivander" zegt Luna. "Wacht, Olivander?" zeg ik verbaasd. Dan hoor ik zijn stem: "Fleur? Jessica?" "Ja, gaat alles goed Olivander?" vraag ik bezorgd. "Ja, Luna heeft me goed geholpen" zegt hij met krakende stem. "Weten jullie waar we zijn?" vraagt Jess. "De kelder van Malfoy manner" zegt Luna. "Top" zegt Jess zuchtend.

Dan horen we opeens iemand van de trap afkomen. Er verschijnt een lichtje dat de kamer rond schijnt, Wormtail. Dan gaat de deur open en komt Bellatrix binnen. Jess springt meteen op maar wordt genadeloos neergeslagen door een spreuk van Bellatrix. Ik spring ook op maar wordt meteen bij mijn pols door haar vastgegrepen en meegetrokken. Ik probeer me los te wrikken maar faal. Ze trekt me mee de trap op en gooit me op de grond. "Crucio" en ik voel een vreselijke pijn door mijn hele lijf schieten en slaak een gil. "Waar is Harry Potter?" hoor ik dan die vreselijke stem van haar zeggen. "Dat weet ik niet, en zelfs als ik het wist, zou ik het nooit vertellen!" roep ik boos. "Crucio" en weer is die vreselijke pijn terug. "NOOIT!" schreeuw ik. "Crucio" en ik schreeuw het uit.

Pov: Jess
Ik moet machteloos toezien hoe mijn vaders moordenaar mijn beste vriendin mee de trap optrekt. Ik probeer erachteraan te rennen, maar de celdeur slaat voor mijn neus dicht. Ik hoor vaag stemmen boven schreeuwen en dan hoor ik een gil. "FLEUR!" gil ik bezorgd uit, maar kan niks doen om het op te laten houden. Ik hoor vaag weer wat geschreeuw en dan weer een gil. Het gillen blijft maar doorgaan en ik kan niks doen dan het machteloos aanhoren. Ik blijf bezorgt haar naam roepen, maar er is niemand die reageert. Het gegil blijft minutenlang doorgaan. Dan houdt het gegil even op. Ik probeer hoopvol iets te zien en te luisteren, maar daar hoor ik weer die hartverscheurende gil. Ik kan het niet meer aanhoren en doe mijn handen over mijn oren, maar het haalt niets uit.

Pov: Fleur
"Hoe kan je zo'n schande zijn voor je vader?" zegt Bellatrix woedend."Ik ben geen schande voor mijn vader" zeg ik. "Jawel" zegtze. "Niet waar, hij is juist super trots op me" zeg ik. "Liegniet" zegt ze terwijl ze nog een keer crucio uitvoert. "Ik lieg niet,hij vertelde het me vlak voor hij stierf" schreeuw ik. Terwijl ik in haarogen kijk zie ik een boze vlam van realisatie ontspringen. "En mijn anderevader stierf om mij en mijn ECHTE familie te redden" zeg ik brutaalterwijl ik haar recht in de ogen aankijk. De vlam wordt nog 10 keer groter endaar klinkt dat vreselijke woord weer door de zaal: "CRUCIO!" en ikgil het uit. De pijn blijft voor mijn gevoel een eeuwigheid doorgaan, terwijlhet in realiteit waarschijnlijk maar een paar minuten was. Als ze eindelijkophoudt lig ik verzwakt op de grond, niet in staat ook maar een vinger teverroeren. Mijn hele lichaam doet pijn. Ze komt naast me zitten en plots voelik een snijdende pijn in mijn arm. Ik gil het uit. Na een tijdje stopt het enhoor ik Bellatrix zeggen: "breng haar terug naar de kelder." Dan voelik een paar handen me oppakken en me de trap aftillen. Ik hoor de deur opengaanen voel hoe ik op de grond wordt gelegd. Ik hoor Jess nog net bezorgd mijn naamzeggen voordat het zwart wordt. Pijn door mijn hele lichaam en bloed sijpelenduit het woord dat in mijn arm gekerfd staat: traitor.

A/N: hi, sorry. Ik weet dat ik echt HEEL lang niet meer heb geüpdatet. Het was gewoon dat ik niet echt de motivatie had en het elke keer maar weer uitstelde. Ik geef dit boek niet op aangezien ik waarschijnlijk nog maar zo'n 5 hoofdstukken hoef om het af te maken. Maar wanneer weer een volgend hoofdstuk komt durf ik niet te zeggen. Hopelijk vonden jullie het hoofdstuk leuk en hebben jullie het boek ook nog niet opgegeven. Hopelijk tot snel!