Parseltongue

985 42 4
                                    

Pov: Fleur
Ik en Jessica lopen door een gang. Dan komt een meisje uit onze klas naar ons toelopen. "Professor Lockhart gaat duelleerles geven" zegt ze enthousiast. Jessica en ik kijken elkaar aan. Bijna alle meiden op onze school zijn erg enthousiast over hem en vinden hem geweldig. Maar wij weten dat hij helemaal niet zo geweldig is. Want wij hebben 2 weken met hem doorgebracht in de zomervakantie. Toen hij het een keer had over zijn 'geweldige' duelleerkunsten heb ik hem uitgedaagd voor een duel. En ik won. Dat zegt al genoeg aangezien ik een derdejaars ben die nog maar 2 keer eerder geduelleerd had en hij al volwassen is die al meerdere keren heeft moeten duelleren. Maar we hebben beloofd niks te zeggen, en wij komen onze beloftes na. "Gaan we daarheen?" Vraagt Jessica. "Waarom niet? Heel misschien kunnen we er nog wat van leren" antwoord ik. We lopen naar onze volgende les.

Het is tijd voor de duelleerles. Er staat een lang podium in het midden van de zaal en iedereen staat eromheen. Lockhart staat met een chique mantel op het podium. Hij zegt: "hierheen, hierheen! Kunnen jullie mij zien? En kunnen jullie mij horen?". "Jammer genoeg wel" fluistert Jess tegen mij. We grinniken allebei. Hij legt uit waarom de club is opgericht en zegt natuurlijk dat je zijn boeken moet lezen, egoïst. Dan vertelt hij ons wie zijn assistent wordt en komt professor Snape het podium oplopen. Dan zegt hij dat hij zal zorgen dat onze toverdrankleraar niks zal overkomen. "Ik maak me eerder zorgen om hem, Severus is een hele goede duelleerder" fluister ik tegen Jess. We grinniken allebei weer. Ze gaan tegenover elkaar staan, doen hun toverstok met een snelle zwaai omlaag, draaien zich om en lopen uit elkaar. Dan gaan ze in houding staan. Hij telt af:"1,2,3" en dan zegt Snape: "expelliarmus" en wordt Lockhart keihard naar achteren gegooid. Hij komt op de grond terecht. "Ik zei het" zeg ik en we lachen allebei. Hij staat op en heeft het over dat het voorspelbaar was. "Geloof jij het Jess? "Vraag ik. "nee, duh" zegt ze. "Ik ook niet. Dan doet Snape de suggestie om ons eerst te leren om valse bezweringen te blokkeren. Hij lijkt eerst een beetje overdonderd maar zegt dan dat het een uitstekende suggestie is. Hij zegt dat hij vrijwilligers wil en roept Harry en Ron, maar professor Snape zegt dat Rons stok zelfs al bij de eenvoudigste spreuk al een ramp veroorzaakt, wat eigenlijk wel waar is. Hij stelt voor om iemand van zijn afdeling te nemen, en natuurlijk noemt hij Malfoy. "Als hij Harry pijn doet doe ik hem wat" zeg ik boos. "Net zoals de vorige keer?" Vraagt Jessica sarcastisch. Ik kijk haar geïrriteerd aan. "Stokken in de aanslag" roept Lockhart. "Bang Potter" zegt Malfoy. "Mooi niet" zegt Harry. 'Goed zo Harry laat hem maar zien dat je niet bang ben' denk ik. Ze zwaaien hun stok naar beneden en lopen uit elkaar. "Ik tel tot 3 en dan ontwapen je je tegenstander met een spreuk, alleen ontwapenen. We willen geen ongelukken" zegt Lockhart. Hij begint te tellen:"1...2..." maar nadat hij 2 zegt valt Malfoy al aan. Harry wordt naar achter gegooid. 'Dat is niet eerlijk hij speelde vals. Dit zet ik hem betaalt' denk ik. Ik pak mijn toverstok al en wil naar hem toelopen, maar Jessica houdt me tegen. Ze schudt met haar hoofd. "Harry kan dit zelf" zegt ze. Ik zet een stap terug maar hou mijn toverstok in mijn hand. Harry staat op en zet de tegenaanval in. Malfoy wordt naar achter gegooid en komt op zijn kont terecht. Hij wordt omhooggetrokken door Snape en ze gaan allebei weer in de houding staan. "Alleen ontwapenen zei ik" zegt Lockhart maar ze luisteren niet. "Serpensortia" roept Malfoy en er komt een slang uit zijn toverstok. Hij glibbert naar Harry toe. Harry zijn toverstok gaat omlaag. "Niet verroeren Potter ik ruim hem wel op voor je" zegt Snape terwijl hij erheen loopt. "Laat mij maar even professor Snape" zegt Lockhart. Hij vuurt een spreuk op de slang af waardoor die in de lucht wordt geslingerd. "O nee wat een sukkel. Hiermee gaat hij niet dood hij wordt alleen maar bozer" zeg ik zuchtend. Ik zie Harry naar de slang toelopen. Hij zegt iets tegen de slang. Dan draait de slang zich om naar de kinderen. Hij sist naar een jongen. Dan zegt Harry nog iets. De slang sist nog een keer naar de jongen. Dan zegt Harry nog iets. Dan draait de slang zich om en kijkt naar Harry. Harry kijkt hem doordringend aan. Dan houdt de slang op met sissen. "Vepera evanesca" zegt Snape en hij laat de slang verdwijnen. Een aantal mensen beginnen zachtjes met elkaar te praten. "Waar ben jij mee bezig?" Vraagt de jongen waar de slang naar had gesist. Harry kijkt naar de jongen, dan naar Lockhart en vervolgens naar Snape. Dan gaan Harry, Ron en Hermione weg. Jessica en ik lopen achter ze aan. Maar we moeten eerst door de grote groep leerlingen heen zie te komen, dus het kost ons redelijk wat tijd. Na ongeveer een minuut komen we aan bij de kamer waar ze naar binnen zijn gegaan.

Ik doe de deur open. "Harry ben je in orde?" Vraag ik bezorgd terwijl ik naar Harry ren en mijn armen om hem heensla. "Ja, ik ben in orde" zegt hij. "Als ik die Malfoy te pakken krijg" zeg ik. "Nee Fleur, niet doen" zegt hij. Ik kijk hem aan. "Vraag je je niet af waarom Harry in een vreemde taal sprak?" Vraagt Ron. "Sprak Harry in een vreemde taal dan?" Vraag ik verbaasd. "Ja, hij sprak in parseltongue tegen de slang" zegt Hermione. "Hoe kan je dat nou niet horen?" Vraagt Ron. "Ik hoorde hem gewoon praten" zeg ik. "Maar dat betekent dat jij ook een parselmouth bent" zegt Hermione. "Dus jij kan ook met slangen praten?" Vraagt Ron verbaasd. "Eh ja. Dat weet ik al heel erg lang" zeg ik nonchalant. Ron staat me met open mond aan te staren. Ik doe zijn mond dicht en zeg: "mond dicht anders vang je nog vliegen". Hij stopt met staren. "Wauw, dat is wel heel erg bijzonder. Er zitten wel 2 mensen op Hogwarts die parselmouth zijn" zegt Hermione. "Ik wil niet brutaal zijn hoor maar weet jij misschien waarom je een parselmouth bent?" Vraagt Hermione. "Eh nee" lieg ik. Ik weet natuurlijk wel dat ik het van mijn biologische vader heb. 'Wacht, maar waarom is Harry dan ook een parselmouth? Want ondanks dat we familie zijn hebben we het niet van dezelfde persoon, aangezien we niet dezelfde vader hebben en ik het van hem heb. Zou het te maken hebben met zijn litteken, hij heeft hem tenslotte van Hem gekregen' denk ik. "Sorry, maar Jess en ik moeten even naar onze vader. We zien jullie later wel weer" zeg ik. "Maar ik wil je nog zoveel vragen" zegt Harry. "Zoals, hoe ben jij erachter gekomen? En..." "Harry, het spijt me maar ik zal al je vragen later beantwoorden. Kom anders in de pauze maar naar onze kamer, dan zal ik al je vragen beantwoorden" zeg ik. "Kom Jess" zeg ik. We gaan de kamer uit.

Als we aankomen bij pap'skantoor zeg ik: "lemon drop" en gaat de waterspuwer opzij. We lopen detrap op en kloppen op de deur. "Kom binnen" zegt hij. We gaan naarbinnen. "Wat is er?" Vraagt hij. "Wist jij dat Harry eenparselmouth is?" Vraag ik hem. "Ja" zegt hij. "Maar hoe kanhij een parselmouth zijn? En begin niet over dat we familie zijn want ik hebhet van mijn biologische vader en hij is geen familie van Harry" zeg ik."Heeft het te maken met zijn litteken?" Vraag ik. "Ik was albang dat ik het je ooit zou moeten vertellen" zegt hij met een zucht."Ga zitten" zegt hij met een gebaar naar de stoelen voor zijn bureau.We gaan zitten. "Ik weet het niet zeker, maar ik heb wat vermoedens"begint hij. "Ik weet het niet zeker maar volgens mij heeft Voldemort zijnziel opgesplitst en in voorwerpen gestopt" zegt hij. "Toen Voldemortde spreuk op Harry afvuurde overleefde Harry het door de bescherming van julliemoeder, maar hij kreeg wel dat litteken. Ik vermoed dat een deel van Voldemortsziel toen is afgesplitst en zich aan er enige levende ding in de kamer heeftgevestigd, oftewel..." "Harry" zeg ik. "Precies, maar ikweet het niet zeker. Het enige dat ik weet is dat Harry erg veel met Voldemortgemeen heeft. Maar Harry mag dit absoluut niet weten" zegt hij. "Omhem te beschermen" zeg ik. Hij knikt. "Ik beloof dat ik niks zalzeggen. Maar Harry wil mij zometeen vragen stellen over het feit dat ik ook eenparselmouth ben, wat moet ik zeggen als hij vraagt hoe ik dat kan zijn?"Vraag ik. "Zeg gewoon dat je het van Voldemort hebt, en als hij vraagt hoehij het dan ook kan zijn zeg je dat je het ook niet weet en dat hij er vooralniet naar moet zoeken, omdat mensen dan bang voor hem zullen worden."Oké" zeg ik. "Ga nu maar" zegt hij. We staan op en gaanweg. Als we weer buiten staan zegt Jessica: "dat is best heftig"."Ja, maar beloof dat je hem niks zal vertellen" zeg ik."Beloofd" zegt ze en we lopen weg.

His sisterWhere stories live. Discover now