Remus Lupin

714 34 8
                                    

Pov: Fleur
Ik word wakker. Het is nu 10 uur, tijd om op te staan. Vandaag komen de andere leerlingen weer aan, en zal ik Harry weer zien. Ik sta op. Als ik naar Jessica's bed kijk zie ik dat ze nog slaapt. 'Ik zal haar maar wakker maken' denk ik. Ik loop naar haar toe. "Jessica, wakker worden" zeg ik terwijl ik haar rustig heen en weer schudt. Ze gromt een beetje maar slaapt gewoon door. Ik doe het nog een keer maar deze keer harder. Maar dan gromt ze en draait ze zich om. 'Ze moet nu toch echt op gaan staan' denk ik. Ik pak een kussen en sla haar ermee terwijl ik: "Jess, wakker worden!" roep. Maar dan legt ze gewoon haar kussen op haar hoofd en slaapt ze door. 'Oké, nu is het genoeg. Ze moet uit bed komen of ze het nou wil of niet' denk ik. Dan pak ik mijn toverstok en zeg ik: "locomotor." Ik laat haar matras omhoog zweven en dan laat ik hem kantelen waardoor ze eraf valt. Ze kreunt. "Moest dat?" Vraagt ze slaperig. "Ja, het is al 10 uur" zeg ik. "Ik had best nog een uurtje of 2 kunnen slapen" zegt ze. "Sta op" zeg ik terwijl ik haar een duwtje geef. Maar ze blijft gewoon liggen. Ik zeg: "aquamenti" waardoor er een straal water in haar gezicht klotst. Ze staat op en loopt naar de badkamer. Ik ga me omkleden. Na een tijdje komt ze fris en fruitig de badkamer uit. Dan lopen we naar het ontbijt.

Het is eindelijk zover, de anderen komen aan op Hogwarts. Na de speech van Dumbledore lopen Jess en ik naar de Gryffindortafel. "Is het waar wat ze zeggen? Ben je flauwgevallen in de trein?" Vraag ik aan Harry. "Ja" zegt hij. "Waarom?" Vraag ik. "Er was een dementor" zegt Hermione. "Gelukkig was professor Lupin er" zegt ze. Ik en Jessica kijken elkaar aan. 'Zo heet ook die man die mij elk jaar een verjaardagscadeautje stuurt, Remus Lupin! Mijn peetvader!' Denk ik. "Wat is zijn voornaam?" Vraag ik. "Weet ik niet, ik weet alleen dat het begint met een R" zegt ze. "Oké" zeg ik. We blijven nog een tijdje gezellig kletsen en dan is het tijd om naar onze kamers te gaan. Jessica en ik lopen samen met een paar andere Ravenclaws naar onze slaapkamer. Daar kletsen we nog een tijdje en dan gaan we slapen.

Het is de volgende dag. Ik en Jessica zitten bij DADA. "Ik blijf nog ietsje langer. Ik wil nog wat aan de professor vragen" zeg ik tegen haar. "oké, ik blijf ook wel" zegt ze. Aan het einde van de les wachten we totdat iedereen weg is en dan lopen we naar hem toe. "Hallo professor Lupin, mag ik u iets vragen?" Zeg ik. "Tuurlijk. Wat was je naam ook alweer" zegt hij. "Fleur" zeg ik. "Ik vroeg me gewoon af, ik krijg elk jaar een verjaardagscadeau van ene Remus Lupin, mijn peetvader. En ik vroeg me gewoon af..." zeg ik. "Ja, ik ben die Remus Lupin" zegt hij. "En dan moet jij Fleur Lily Potter haast wel zijn. Ik dacht het al, je lijkt veel op je moeder" zegt hij. Hij glimlacht naar me. Dan ziet hij Jessica staan. "En wie ben jij dan?" Vraagt hij. "Jessica, het grappigste en 1 van de slimste meiden op Hogwarts" zegt ze. "Je doet me denken aan een oude vriend van mij" zegt hij lachend. "Sirius" zegt ze. "Ja" zegt hij verbaasd. "Ik ben zijn dochter" zegt Jessica. Hij lacht. "Hoe graag ik ook nog even zou blijven willen kletsen, ik moet mijn volgende les voorbereiden" zegt hij. "Oké, tot morgen" zeg ik en we lopen het lokaal uit.

~een paar weken later~

We lopen naar het DADA lokaal. "Ik ben benieuwd wat we gaan doen" zeg ik. "Ik ook" zegt Jess. We lopen het lokaal in. We zien dat de tafels aan de kant staan en er alleen nog een kast staat. We gaan allemaal in een groepje in het midden van het lokaal staan. "Weet iemand wat hierin zit?" Vraagt Lupin. Ik steek mijn hand op. "Ja, Fleur" zegt hij. "Een boeman" antwoord ik. "Goedzo, en weet iemand hoe een boeman eruitziet?" Vraagt hij. Ik steek weer mijn hand op. "Ja Fleur" zegt hij. "Dat weet niemand, een boeman neemt de vorm aan van je diepste angst" antwoord ik. "Heel goed, 10 punten voor Ravenclaw" zegt hij. "En weet je ook hoe je een boeman kunt verslaan?" Vraagt hij aan me. "Jazeker, met de spreuk ridikulus, maar wat hem echt afschrikt is gelach" antwoord ik. "Ja, dat klopt. Nog 10 punten voor Ravenclaw. Om de spreuk te laten werken moet je jouw angst in iets grappigs veranderen. En dan zeg je de spreuk. Oké dan wil ik dat iedereen een rij vormt" zegt hij. We gaan allemaal in een rij staan. Ik en Jessica staan redelijk achteraan. We zien veel grappige dingen voorbijkomen. Zoals een spin die constant uitglijdt, en een Voldemort die verandert in een dansende clown. Die vind ik echt hilarisch. Bij een meisje verandert hij in een weerwolf. 'Nu ik zo die weerwolf zie heb ik het gevoel alsof ik iets vergeten ben. Wacht, ik weet het volgens mij alweer. Was professor Lupin niet een weerwolf?' denk ik. Ze zegt de spreuk en hij verandert in een clown. Iedereen lacht. Ik kijk medelevend naar Lupin. 'Arme Lupin' denk ik. Dan ben ik aan de beurt. Ik ga er recht voor staan. Ik heb eigenlijk geen idee waarin hij zal veranderen, ik heb er ook niet echt over nagedacht. Dan verandert hij. Er ontstaat een soort rook. En wat er uit die rook komt jaagt me de stuipen op het lijf. Uit de rook komt: ...

ikzelf! "Is ze bangvoor zichzelf?" Zegt een Slytherin jongen lachend. Ze is niet mij, niethelemaal tenminste. Dit is mijn slechte ik! Ik wil mijn staf pakken maar ik benversteend van angst. "Ik heb iedereen die ik lief had vermoord.Dumbledore, Jessica, Harry..." zegt ze met een kwaadaardige grijns op haargezicht. "N-nee. D-dit kan niet w-waar zijn" zeg ik stotterend. Danpakt ze haar staf. "Avada..." zegt ze. 'Dit is het einde' denk ik.Maar dan springt Lupin ervoor en verandert de boeman in een volle maan. Dangebruikt hij de spreuk en verandert de volle maan in een leeglopende ballon.Jessica staat bezorgd bij me. "Gaat alles wel goed?" Vraagt hij aanme. Ik knik voorzichtig. Dan loopt hij ergens naartoe. Hij pakt iets en geefthet aan mij. "Eet maar op, dan voel je je misschien iets beter. Ik weethet niet zeker dus je kan beter ook nog even langs madam Pomfrey gaan"zegt hij terwijl hij me een chocoladereep geeft. Ik knik weer. "Kan jijhaar even naar madam Pomfrey toebrengen?" Vraagt hij aan Jessica."Tuurlijk" zegt ze en we lopen naar madam Pomfrey. Daar krijg ik eenkalmeringsdrankje en een slaapdrankje. Volgens haar moet ik gewoon even goedrusten. Dus na een tijdje val ik in slaap.

His sisterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu