Een vurige kerst

304 13 5
                                    

Pov: Fleur
We komen eindelijk aan bij de Burrow. We lopen naar de deur en kloppen aan. Dan doet Molly open. "Ah, jullie zijn er eindelijk" zegt ze blij. Ze laat ons binnen en geeft ons allemaal een knuffel. Dan lopen we naar de woonkamer en terwijl ik de vraag van Molly hoe het met me gaat beantwoord, schrik ik van iemand die me opeens om de hals vliegt. Ik herken hem al snel en sla mijn armen om hem heen. Dan laat hij me los. "Sorry, schrok je?" Vraagt hij. "Een beetje" zeg ik. "Sorry, ik ben gewoon zo blij dat ik je eindelijk weer zie. Ik heb je gemist" zegt hij. Ik zie zijn vrolijke oranje haar, de spijt in zijn prachtige bruine ogen en mijn hart smelt. "Geen zorgen Fred, het is al goed. Ik ben allang blij dat ik je eindelijk weer zie. Ik heb jou ook gemist" zeg ik. Dan zie ik een ander bekend gezicht, ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. "Hey Remus" zeg ik. "Hey" zegt hij. Ik zie dat hij moe is en realiseer me dan waarom: het is weer bijna volle maan. Ik kijk hem even betekenisvol en medelijdend aan en hij geeft me een kleine glimlach. Dan gaan we zitten. Jess en ik zitten tussen Fred en George in, ik uiteraard naast Fred en Jess naast George. We kletsen de hele avond. Dan komt Remus naar ons toe. "Hey, ik ga zo weg, maar ik wilde jullie dit nog geven" zegt hij terwijl hij Jess en mij cadeautjes aanreikt. We pakken ze aan. Jess heeft een groot maar redelijk zacht en vormloos pakket, ik iets wat me een klein doosje lijkt. Jess pakt die van haar meteen uit. Ik besluit even te wachten zodat ik kan zien wat ze krijgt.

Pov: Jessica
Ik pak het cadeau aan en begin het meteen uit te pakken. Het is een leren jasje. "Cool, dank je" zeg ik. "Dat is niet zomaar een jasje. Kijk eens op het label" zegt Remus. Ik kijk hem verbaasd aan en kijk op het label. Mijn mond valt open en ik krijg tranen in mijn ogen. Op het label zie ik 'S.O.B' staan, de initialen van mijn vader. Ik kijk op naar Remus. "Die was van je vader toen we nog op Hogwarts zaten. Hij heeft hem een keer bij mij laten liggen en aangezien hij hem toch niet meer paste, hoefde hij hem niet meer. Ik heb hem bewaard, en ik vond dat jij hem moest hebben" zegt hij. Ik sta op en geef hem een knuffel. "Dank je" zeg ik en ik trek hem meteen aan.

Pov: Fleur
Als Jess weer zit pak ik mijn cadeautje uit. Het is inderdaad een klein doosje.Als ik hem opendoe zie ik een armbandje. Het is een zilver armbandje met eenbloemetje.

 Het is een zilver armbandje met eenbloemetje

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

(Ongeveer deze)

"Wauw, hij is prachtig" zeg ik. "Kijk eens achter op het bloemetje" zegt Remus. Ik haal het armbandje eruit en kijk achter op het bloemetje. Ik hoor vaag stemmen maar het komt niet binnen omdat ik alleen met open mond naar de tekst kan kijken die achter op het bloemetje staat: 'voor mijn lilyflower'. Dan voel ik opeens een hand op mijn schouder wat me weer terug naar aarde brengt. Het is de hand van Fred. "Wat staat erop?" Vraagt hij nieuwsgierig. "Er staat 'voor mijn lilyflower'" zeg ik terwijl ik ernaar blijf staren. "Die heeft je vader aan je moeder gegeven" zegt Remus. Ik krijg tranen in mijn ogen. Ik sta op en geef hem een knuffel. "Dank je" zeg ik nog steeds met tranen in mijn ogen. Ik probeer hem om te doen, maar het wil niet echt lukken. "Hier, ik help je wel" zegt Fred. Hij helpt me het armbandje om te doen en ik kijk hem dankbaar aan. "Dank je" zeg ik. Dan komt Tonks naast Remus staan. Ze heeft kennelijk de hele tijd staan kijken. Ze glimlacht even naar hem. Remus zucht. "Wij moeten maar eens gaan" zegt hij. "Ah, waarom?" Vraagt Jess teleurgesteld. "Jess" zeg ik. Ik kijk haar recht in de ogen en knik licht met mijn hoofd naar buiten naar de maan. Ze kijkt naar buiten en zegt: "oh, oké." We geven Remus allebei een knuffel en ik zeg zo stil dat de tweeling het niet kan horen: "succes met de volle maan." "Dank je" zegt hij zachtjes.

Dan lopen Molly en Arthur met ze mee naar de deur."Willen jullie wat van onze nieuwe testproducten zien?" VraagtGeorge. "Natuurlijk" zegt Jess enthousiast. We lopen de trap op naarhun kamer. Terwijl we de trap op lopen krijg ik een raar gevoel. Ik kijk uithet raam waar ik langs loop en zie opeens vlammen ontstaan en dan een donkereschim. Ik hoor iemand rennen en zie een paar seconden later Harry buitenrennen. Hij gaat achter het donkere figuur aan die het veld in rent. "Harry!" Roep ik. Ik ren zo snel als ik kan de trap afen ren naar buiten. Ik zie Ginny nog met tussen de vlammen door rennen achterHarry aan. Remus en Tonks proberen ondertussen de vlammen af te weren. Ik renrichting de vlammen die steeds groter en wilder worden. "Stop! Het is tegevaarlijk" Roept Remus. Maar ik blijf doorrennen en haal ondertussen mijnstaf uit mijn zak. Als ik bij de vlammen ben zwaai ik met mijn staf in mijnhand mijn armen opzij terwijl ik door blijf rennen en de vlammen gaan opzij."Wow, hoe deed ze dat?! Ze moet wel erg krachtig zijn!" Roept Tonksverbaasd uit maar ik hoor het al niet meer, want ik ren het veld in. Ik rentussen de planten door terwijl ik Harry's naam roep. Dan hoor ik hem"stupefy" roepen en ik ren snel in de richting van het geluid. Danzie ik hoe een spreuk van achteren op ze afkomt en roep "kijk uit!"terwijl ik de spreuk afweer. We weren alle spreuken die op ons afkomen af. Dankomen Remus, Tonks en Arthur erbij staan. We richten onze stokken om ons heenen proberen de Death Eaters te vinden. Dan vliegen ze opeens weg. Opeens hoorik achter me een geluid. Ik draai me om en zie dat de Burrow wordt aangevallenen nu in brand staat. Vaag hoor ik Arthur: "Molly" zeggen en hij rent erheen, maarik heb het niet echt door want ik kan alleen aan Fred denken. Ik ren snel naarde Burrow. Als ik daar aankom kijk ik in paniek rond om Fred te vinden. Dan zieik hem staan en ik ren naar hem toe en vlieg hem om de hals. "Godzijdankdat je in orde bent" zeg ik. Hij zegt niks terug. Ik laat hem los en ziehoe hij kijkt naar hoe zijn huis in vlammen opgaat. Ik pak zijn hand en knijper zacht in. Ondertussen zijn de anderen ook aangekomen. Ik kijk om me heen enzie dat iedereen er is. En zo te zien is niemand gewond. Gelukkig is iedereenongedeerd. Maar ze kwamen veel te makkelijk bij Harry. Ik maak me zorgen omhem... en Fred... en Jessica... en George... en iedereen eigenlijk...

A/N: Hey. Eindelijk is het niet meer dan een maand geleden dat ik voor het laatst heb geüpload. Het is gewoon nog maar een paar dagen geleden! Maar ik wilde graag verder schrijven door de comments die vroegen of ik weer verder kon schrijven. O ja, ik kwam er pas toen ik begon met dit hoofdstuk schrijven achter dat ze naar de Burrow gingen en niet naar Grimmauld Place, wat ik vorig hoofdstuk zei, dus dat heb ik meteen aangepast. En het meervoud van staf is toch staffen? Want volgens autocorrectie bestaat dat woord niet🤔. Anyway, ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden!

His sisterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu