His sister

Te laat

Pov: Fleur
Het is de laatste dag van de zomervakantie. Morgen beginnen we alweer aan ons 3e jaar. Jess en ik gaan ons omkleden om naar bed te gaan. Als we in bed liggen vraagt Jess: "zullen we nog even lezen?" "Oké, maar we moeten wel op tijd stoppen, morgen moeten is de ceremonie en dus ook weer het begin van het nieuwe schooljaar" zeg ik. We pakken onze boeken. Ik lees in een boek over verdedigingsspreuken. Na voor mijn gevoel een uurtje kijk ik op de klok. "Shit, Jess het is al half 1" zeg ik. "O nee niet alweer" kreunt Jess. We leggen snel onze boeken weg en gaan slapen.

Het is de volgende ochtend. Ik word wakker. Ik kijk op de klok. Het is al half 11! Het is niet de eerste keer dat we tot veel te laat lezen en dan te laat wakker worden. Ik maak Jess wakker. "Jess, wordt wakker!" Roep ik. Het lukt niet. Ik zucht en pak mijn toverstok. "Aquamenti" zeg ik en er komt een straal water uit die recht in haar gezicht spat. Ze schrikt wakker. "Wat?" Vraagt ze geïrriteerd. "We hebben het ontbijt gemist" zeg ik. Ze kijkt op de klok. "Ah nee hè" zegt ze met een zucht. Ik ben zo moe" zegt ze zeurend. "Of je komt zelf je bed uit of ik doe het" zeg ik dreigend terwijl ik mijn toverstok op haar richt. Dat zou trouwens niet de eerste keer zijn. In alle jaren die waarin we in dezelfde kamer slapen heb ik haar al heel vaak met locomotor uit bed moeten halen. Ze zucht en komt uit bed. Dan gaan we ons aankleden en lopen naar de keuken. Ik kietel de peer. "Zouden we een ontbijtje kunnen krijgen?" Vraag ik aan een huiself. "Tuurlijk, komt er aan madam" zegt die en ze rent snel weg. Na 5 minuten zitten we al te eten. Nadat we het op hebben zeg ik nog snel "bedankt" en gaan we weg. "Jess, wat gaan we die laatste paar uurtjes nog doen?" Vraag ik. "Lezen?" Vraagt ze. "Ja, kamer of bieb?" "Kamer" zegt ze en we lopen naar onze kamer. Na wat voelt als anderhalf uur kijk ik op de klok. Shit! De ceremonie is al begonnen! Waarom hebben we altijd dat we tot veel te laat doorlezen en dan te laat zijn? Jess, de ceremonie is al begonnen!" Roep ik. "Shit!" roept ze en we leggen snel onze boeken weg. We rennen keihard naar de grote zaal. Ondertussen roep ik: "we moeten echt ophouden met lezen als we nog ergens heen moeten!". "Ja" roept Jessica. We komen aan bij de grote zaal. "Gaan we gewoon naar binnen?" Vraag ik. "Ja natuurlijk" zegt Jess. Ze gooit de deur open. We lopen naar binnen. Iedereen kijkt ons aan. Professor McGonagall kijkt ons heel streng aan. "Jullie zijn te laat dames" zegt ze streng. "Ja sorry hoor. We waren aan het lezen en hadden niet door dat het al zo laat was" zegt Jessica brutaal. "Jess, wees niet zo brutaal" zeg ik. "Sorry Minerva" zeg ik. "Het is al goed. Maar wees voortaan op tijd" zegt ze met een glimlach. "En het is professor McGonagall nu" zegt ze er streng achteraan. Jess en ik lopen snel naar de Ravenclaw tafel en gaan zitten. Iedereen kijkt ons aan. Een paar andere Ravenclaws kijken ons aan. Sommige met een blik van dat ze weten hoe het is omdat ze het zelf ook hebben meegemaakt. Andere met een blik van 'hoe kan je nou te laat komen'. Ze gaan verder met de ceremonie aangezien wij hem hadden onderbroken. Daarna eten we nog wat. "Zie jij Harry ergens?" Vraag ik aan Jessica. "Nee, en nu ik eens goed kijk zie ik Ron ook niet" zegt ze. We lopen naar Hermione. "Weet jij waar Harry en Ron zijn?" Vraag ik. "Nee, ik zag ze ook nergens in de trein" antwoordt ze. "Hmm, vreemd" zegt Jessica. "Waar gaan professor McGonagall en pap naartoe?" Vraag ik als ik ze zie weglopen. "Laten we het vragen" zegt Jess. We rennen naar ze toe. "Waar gaan jullie heen?" Vraagt Jess. "Dat zijn niet jullie zaken" zegt McGonagall. "Harry en Ron zijn met een vliegende auto hierheen gekomen en ze zijn gezien door 7 muggles. En ze waren nog te laat ook" zegt Dumbledore. "Dus daarom zijn ze er niet" zeg ik. "En we zijn dus niet de enige die te laat waren" zegt Jess met een lach. "Ga nu maar weer terug naar binnen, jullie mogen toch niet mee" zegt hij. Ik trek een beetje betreurd gezicht. Hij kijkt me streng aan. "Oké" zeg ik met een zucht. Ik had graag mijn broertje weer gezien. We lopen terug naar de Ravenclaw tafel. "Moeten we het niet aan Hermione vertellen?" Vraag ik. "Nee, die hoort het vanzelf wel van Harry en Ron" zegt Jessica. We eten nog een beetje en gaan dan naar de Ravenclaw commonroom.

We zitten in een stoel in decommonroom. "Hoe konden jullie nou te laat komen?" Vraagt eentweedejaars aan ons. "We zaten te lezen en hebben niet op de tijdgelet" antwoord ik. "Ja, dat is mij ook al een paar keeroverkomen" zegt een derdejaars. "Mij ook" zegt een vijfdejaars."Als je leest en niet vaak op de klok kijkt denk je dat je nog niet zolang aan het lezen bent maar dan ben je eigenlijk al best wel lang aan hetlezen. Ik ken het probleem" zegt een vierdejaars. "Ik snap dat niethelemaal hoor. Je hebt toch wel door hoe lang je aan het lezen bent?" Zegteen tweedejaars. We blijven hier nog even over discussiëren. Dan gaan weallemaal naar bed.