The Night in Tierra Fima | Acuzar Empire Series 1 | COMPLETED

Kabanata 18

Kabanata 18

+/-

Blangko akong nakatingin sa dalawang pulang guhit na ito na kanina pa nakalatag sa paningin ko. I don't know what to think first right now; this new situation where I am right now or Levi. He left the city yesterday to go to Tierra Fima and he wants me to come with him pero hindi ako pinayagan ng sitwasyon. And now, I don't know what to do. Should I tell him right away or just wait for him to come back nang sa gano'n ay sa personal na kami mag-usap?

"What are you gonna do right now? I told you, you should've use protection!" Rafa hissed right when she arrived at my unit with Yerim.

Napatakip na lang ako sa mukha ko dahil sa lakas ng boses niya.

"Paano pa sila makakagamit ng protection, e biglaan nga lahat. Duh!" Yerim said to her at nakita ko pa ang pag-irap nito sa kawalan.

Sinundan ko lang siya ng tingin nang kunin niya ang limang pregnancy test na iyon at pinakatitigan nang maayos.

"Sasabihin mo na ba, Rae? Hindi ba dapat sa personal kayo mag-usap," kaswal na sinabi niya sa'kin nang hindi ako tinitingnan.

Problemado akong tumayo at kinuha ang cellphone ko nang tumunog iyon dahil sa isang tawag. When I saw who the caller is, I immediately answered it. Sinenyasan ko muna ang dalawa na huwag mag-ingay.

"Hey," he called me with his raspy voice that made me heave a deep sigh.

Pakiramdam ko ay bigla ko siyang namiss nang sobra.

"Hi, kumusta ka?" I asked him.

Napatingin ako sa pregnancy test nang ilapag iyon ni Yerim sa round table. Lalo akong napabuntong-hininga dahil roon.

"What's wrong? Bakit parang problemado ka?" Balik niyang tanong sa'kin.

I went to my room dahil nadi-distract ako sa dalawang 'to na panay ang senyas sa'kin na sabihin ko na. Gumapang ako sa kama at inilubog ang sarili ko sa kutson nang makaramdam na naman ako ng hilo.

"I just missed you. Matagal ka ba riyan?" Hindi ko na naitago ang lungkot sa boses ko nang tanungin ko iyon.

I suddenly want to slap myself for sounding like a needy girlfriend to him. Alam kong naiipit din siya sa sitwasyon ng farm nila at ang nangyari kay Tatay Henry, at heto ako dumadagdag pa sa mga iniisip niya.

"I honestly don't know. Tatay Henry is in critical condition as well as our farm. I don't even know what to do anymore. I'm so tired," tamad niyang paliwanag sa'kin at nahihimigan ko rin sa boses niya kung gaano na siya kapagod.

Nagdadalawang-isip tuloy ako kung sasabihin ko na ba sa kaniya ngayon ang kondisyon ko o saka na lang.

"Rest first, Levi. Everything's gonna be alright," I told him as I closed my eyes and take a deep breathe.

"I wish you were here with me right now. You're my strength, Lumiere. Ano nga pala iyong sasabihin mo sa'kin?" pag-iiba niya ng usapan kaya agad akong napamulat.

I stared blankly at the ceiling of my room and think about it clearly. Maybe, next time will be fine. Babalik naman siya o kaya'y puwede namang ako na lang ang pumunta roon pag naging maayos na si mama.

I bit my lower lip and closed my eyes again. It's still 5 o'clock in the afternoon, yet I'm so sleepy. Hindi naman ako ganito.

"Wala 'yon. Please, take care of yourself there. Mahal kita, Levi."

Right after I said that, I heard him whispered some curses kaya nangunot ang noo ko. Tumagilid ako ng higa at niyakap ko ang sarili ko habang naririnig ko pa rin ang mabibigat na paghinga niya.