The Night in Tierra Fima | Acuzar Empire Series 1 | COMPLETED

Kabanata 26

Kabanata 26

Midnight

2:17 AM. I try to sleep but my mind refuses to let me. Even if I feel so tired, my mind is wide awake and seems to be just waiting for a miracle. Na sana panaginip na lang ito at bigla na lang akong magising. But no. This is not a dream dahil halos magsugat na ang ibabang labi ko sa kakakagat no'n kanina pa.

Tiningnan kong muli ang lalaki na patay pa rin sa tulog. He's sleeping now in my room dahil basa ang sofa at hindi siya puwede roon, kaya nagpatulong muna ako sa dalawa na ilipat siya. Kanina ko pa iniisip na tawagin si Jaxon pero hindi ko rin magawa dahil sigurado akong malaking gulo ito.

Marahas akong napabuntong-hininga at tahimik na lumapit sa kaniya. I sat down beside him. Mahimbing na ang tulog nito matapos ko siyang palitan ng damit at short. Hindi ko na inintindi ang kung ano mang makikita ko dahil wala naman akong choice kung 'di gawin iyon. Bwisit kasi ang dalawang 'yon!

"Lumiere..."

Napapitlag ako nang marinig ko iyon. Mahina lang iyon pero sobrang linaw sa pandinig ko kaya naman mas lalo akong napatitig sa kaniya. His expression is somewhat... full of agony and pain. Nakakunot ang noo nito at hindi maaliwalas tingnan. Hindi ko alam pero parang may iba sa itsura niya.

I suddenly felt something. Ngayon ko lang ulit siya natitigan nang ganito kalapit. Pakiramdam ko ay miss na miss ko siya. His scent, his facial expression, his eyes, lips, and all. I feel like hugging him. Noong huli kaming mag-usap ay pilit kong pinatay ang nararamdaman ko sa kaniya dahil gusto kong makaramdam ng galit pero alam kong hindi ako nagtagumpay noon. And now, he's here in front of me, I feel like I want to betray myself and just claim him again. I fucking miss his hugs and kisses and this is so wrong.

"Hey..."

I blinked twice when he suddenly woke up and uttered a word. Wala akong ideya kung kailan siya nagising dahil pakiramdam ko ay napatagal ang titig ko sa labi niya... sa kaniya.

I could hear nothing else, only the loud throbbing of my chest. It was loud and I feel like he could also hear that. The surroundings were quiet amidst the dim light.

I smiled but that never reached my eyes.

"Hi." I replied to him and immediately stood up.

NgUnit bago pa ako tuluyang makatayo ay mabilis niyang nahuli ang kamay ko at marahang hinila pabalik sa kaniya.

"Did I come here after I got drunk?" He asked me in his raspy voice, still holding my wrist.

I can always tell that his sleepy voice is the sexiest thing in this world.

"Rafa and Yerim brought you here because you were so drunk," I told him as I was trying to forcibly removing his hold on me.

Iniwas ko ang tingin ko sa kaniya nang dahan-dahan siyang umupo mula sa pagkakahiga niya. Ramdam na ramdam ko pa rin ang matinding pagkalabog ng dibdib ko dahil sa presensya niya. Sumisingaw pa rin ang amoy ng alak sa kaniya, ngunit mas nangingibabaw ang amoy niyang 'yon.

"Is this your room? Hindi ka pa natutulog?" marahan niya pa ring tanong sa akin kaya marahas akong bumuntong-hininga.

The way he was softening his voice is making me sore and tender. Pakiramdam ko ay gusto kong kalimutan kahit saglit ang mga nangyari noon at hayaan siyang ikulong ako sa yakap niya.

"Lumiere..."

"It's Astraea," mariin kung sambit sa kaniya at pilit na itinatago ang panlalambot sa boses ko.

"You can sleep here and just leave early in the morning. Sa kabilang kuwarto na lang ako," I coldly said to him at mabilis na iniwan na siya roon.

Nang makalabas ako ay habol-habol ko na ang hininga ko dahil pigil na pigil ko iyon sa loob kanina. I can feel my heart beating faster and I couldn't even calm down lalo pa't nasa kabilang kuwarto lang si Ria at malaki ang chance na magkita sila kapag hindi pa siya umalis. Hindi puwedeng mangyari iyon.