A Gangster's Lover: Series Book 9; Gord Lyndon

KABANATA 35

Kabanata 35

HAVING DINNER underneath the moon and stars was the best feeling, Brix, ever had. Naka-upo silang dalawa sa magkatapatang upuan na pinagigitnaan ng mesa dito sa loob ng yate. Finally taking their dinner after spending their precious time together.

Brix can't get enough of Gord's cooking. The food was so tasteful and delicious. Para tuloy silang nasa sikat na restaurant dahil sa mga pagkaing hinain ng binata sa mesa.

"Ang sarap mo talagang mag-luto, Gord. Thank you.. for filling my tummy once again..
Gord on the other hand, smiled perfectly. "It's an honor, you're welcome by the way."

Matapos nga nilang kumain ay napagpasiyahan nilang panoorin ang buwan kasama ng nagniningningang mga bituin sa alapaap. Napaka-ganda ng panahon ngayon. Payapa ang bawat paghampas ng alon, maging ang lamyos na hampas ng hangin. This is a perfect place to relax.

Kapwa sila naroon sa dati nilang pinag-p'westuhan kanina. 'Yung lugar na pinagganapan nila ng kanilang pagtatalik.

Medyo nakakahiya man at dahil sariwa pa sa alaala ng isa't-isa ang mga nangyare sa kanila. Gayonman. Napagpasiyahan parin nilang doon umupo.

"May kukunin lang ako." sambit ni Gord matapos ay umalis na.

Hindi na nagawang tanungin ni Brix kung ano ang kukunin ng binata. Itinuon na lang niya ang atensyon sa alapaap, sa pag-admire sa mga bituin at sa buwan. It was an amazing scenario. The beautiful one.

Maya-maya pa, habang nagmu-muni-muni si Brix ay sakto namang pagdating ni Gord. May dala 'yong hard rum. He can tell.

"Want to drink? Pantunay ng kinain?"

"Yes, please."

Umupo na si Gord katabi si Brix inabot niya ang baso dito at inilapag naman niya ang kaniya. Binuksan ang rum at sinalinan ang baso ni Brix maging ang baso niya.

They both shouted "cheers" then they both drink and swallowed it.

"You know what..?" paninimula ni Brix. "I'm so happy.., so fucking happy right now." Brix showed his wide smile. Expressing how happy he is.

Tumitig lang si Gord at hinayaan niya si Brix na magsalita, hinanda niya ang tainga upang pakinggan ang mga sasabihin nito.

"I lived with my parent in New York.." paninimula ni Brix.. "I'm an only child.. so they gave everything i needed, i wanted. They spoiled me too much to the point i felt I'm their king. They obeyed to what everything I said. Bigay nila lahat sa'kin.. as in everything." sumilay ang mapait na ngiti sa mga labi ni Brix, matapos. "I thought it will last longer. I thought, they'll give me my freedom to love and to choose whom i loved.. but they didn't."

"Because of greediness to fame and wealth, they fixed my marriage. Agad nila akong itinali sa anak ng isa sa pinaka-mayamang businessman, without considering my feelings."

"The hell! Ni hindi ko nga kilala 'yung babaeng pakakasalanan ko. I don't even know her name, her background, everything about her. Wala akong alam." sinimsim ni Brix ang natitirang alak sa kaniyang wine glass bago muling nagsalita. "So I have no choice but to leave them.. to leave my parents alone. Ayokong magpakasal, kung gusto nila. Sila na lang. I want to enjoy life, i'm not yet ready to face that fucking marriage."

"With the help of my cousin, Caleb Hunter, I leaved them undetected. Kaya habang hindi pa nila ako natatagpuan.. ginagawa kona ang mga bagay na gusto kong gawin. Alam ko namang hindi magtatagal, matatagpuan din nila ako. Limitado lang ang kalayaan ko. Hindi ko alam kung hanggang kailan magtatagal at kung hanggang saan matatapos."

Tumingin si Brix kay Gord ng mga ilang saglit. Bago muling ibinaba ang tingin at nagsalita. "Maybe if my parents found me. Susundin kona ang kasal na inihanda nila para sa'kin. Napag-isip-isip ko kasi na mas'yado ng maraming nagawang kabutihan ang mga magulang ko sa'kin. Siguro panahon na para ako naman ang magbalik ng pabor. Siguro sa pagpapakasal ko, doon magiging masaya ang pamilya ko. If that makes them happy, then i'll do it." muling itinapat ni Brix ang kaniyang mga mata kay Gord. Mapait at malungkot ang sumilay na ngiti sa mga labi ni Brix. Ipinagdikit pa niya ang pang-itaas at pang-ibabang labi, animo'y kinakalma ang kaniyang sarili na huwag lumaglag ang luha sa kaniyang mga mata. "That's enough. Let's just drink."