ပိုင္လင္သည္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲက ပိန္ပါးလွေသာ ကိုယ္ေလးအား ေပြ ့ဖက္ထားရင္း နာက်င္မႈက သူ႔ႏွလံုးသားအား ဆက္တိုက္ထိုးႏွက္ေနသည္ ။ ဒီက်ိဳးပဲ့လြယ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ျဖစ္သြားေလာက္တဲ့အထိ ခံစားခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡေတြက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နာက်င္ေနရမလဲ ။
" ကိုယ္ မင္းကို အေစာႀကီးရွာေတြ ့ခဲ့သင့္တာ .. ကိုယ္အခ်ိန္မဆြဲခဲ့သင့္ဘူး .. ကိုယ္မေကာင္းခဲ့တာ .. ကိုယ့္အမွားေတြေၾကာင့္.."
" မင္းအခုလို ခံစားေနရတာ ကိုယ့္ေၾကာင့္ .. ကိုယ္သာ ေစာေစာေရာက္လာခဲ့ရင္ .. "
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဆက္မျပတ္အျပစ္တင္ေနသၫ့္ အသံမ်ားၾကားမွ ထြက္လာသၫ့္ " ရွန္ " ဟူသၫ့္ အမည္နမက ပိုင္လင္အား တိတ္သြားေစခဲ့သည္ ။ ခုဏက သူသည္ အနည္းငယ္ သတိလြတ္သြားခဲ့ကာ သူခ်စ္သူက မွတ္ဉာဏ္မရိွဘူးဆိုတာ ေမ့သြားခဲ့သည္ ။
သို႔ေသာ္ ဤ အမည္က သူ႔ခ်စ္သူသည္ မွတ္ဉာဏ္မ်ား ျပန္ရေနျပန္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနသည္ ။ ပိုင္လင္သည္ ဖက္ထားရာမွ အသာေလးခြာလိုက္ေလသည္ ။
သူ႔အား ဖြဖြေလးၿပံဳးလ်က္ ေခါင္းေလးခါျပလာသၫ့္ ရွီးယြမ္က အလြန္ အားနည္းေနပံုေပါက္ေနသည္။ ေဖ်ာ့ေတာ့သၫ့္ အသံႏွင့္ ေျပာလာသၫ့္ စကားက သူ႔အား စကားဆက္မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ရင္ႏွင့္သြားေစသည္ ။
" မ..ဟုတ္ဘူး .. မင္း .. အမွား မဟုတ္ဘူး "
ပိုင္လင္ ရွီးယြမ္၏ ပါးျပင္ေလးအား အသာအုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး " အရမ္း နာေနလား "
ရွီးယြမ္၏ အရိုးေပၚ အေရတင္ေနသၫ့္ လက္ေလးက ပိုင္လင္၏ လက္အေပၚသို႔ ထပ္လိုက္ၿပီး အားတင္းကာ ေျပာလာသည္ ။ " တန္တယ္ "
ရွီးယြမ္သည္ စကားတစ္ခြန္းေျပာဖို႔ကို အလြန္အားစိုက္ရေၾကာင္း သတိထားမိၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား ေလထုကအလြန္တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့သည္ ။
ကုက်င္းဟန္ ပိုင္လင္အား ရွာေတြ ့သၫ့္အခ်ိန္တြင္ ျမက္ခင္းေပၚတြင္ ထိုင္လ်က္ တစ္ေယာက္လက္အား ႏူးညံ့စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားသၫ့္ ပိုင္လင္ကိုပင္ ။ ထိုလက္မ်ားသည္ ရႈံ႔တြကာ အရိုးမ်ားသိသာစြာ ျမင္ေနရၿပီး ပိုင္လင္၏ ရွည္သြယ္သၫ့္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္ေနေသာ္လည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ နမ္းရိႈက္ေနသၫ့္ ပိုင္လင္သည္ အလြန္ျမတ္ႏိုးေနပံုရသည္ ။
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် ) Book 2
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
