ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် ) Book 2

Arc.12.1

ပံုရိပ္ေယာင္နယ္ေျမ ..

အခ်ိန္စီးဆင္းမႈ - သာမန္ထက္ 100 ဆ

ၾကယ္တာယာျပကၡဒိန္ - ၃၀၄၂ ခုႏွစ္

" မင္း ငါတို ့ကို အဲ့လိုလုပ္လို႔မရဘူး .. မရဘူး .. " နာက်င္စြာ ရုန္းကန္ေနသၫ့္ လူတို႔အား လစ္လ်ဳရႈထားသၫ့္ ပုဂၢိုလ္တစ္ေယာက္ ။ သူတို႔သည္ ဤလူအား တစစီလုပ္ပစ္ခ်င္သည္အထိ မုန္းတီးေသာ္လည္း မတတ္ႏိုင္ ။ သူတို႔ဘဝက ဤလူ၏ လက္ထဲတြင္သာ ရိွသည္ေလ ။

[ ဤကမ႓ာတြင္ ေနထိုင္ႏိုင္သၫ့္ အကန႔္အသတ္ကို ေရာက္ရိွပါၿပီ .. ေက်းဇူးျပဳျပီး တာဝန္ကမ႓ာမွ ထြက္ပါ ]

ခြမ္း !!

လက္ထဲက ဖန္ခြက္ဟာ ဆုပ္ကိုင္ခံလိုက္ရသၫ့္ အားကို မခံႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ တစစီေၾကမြကာ ပ်က္စီးသြားရသည္။ 

ၾကယ္တာယာျပကၡဒိန္ - ၃၀၅၆ ခုႏွစ္

သဘာဝလြန္နယ္ေျမ

" နတ္ဆိုးေကာင္ .. မင္းက ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမၾကီးကို အေလးမထားဘူး .. လူေတြကို စိတ္ထင္တိုင္းသတ္တယ္ .. တစ္ေန့ မင္း အျပစ္ေပးခံရလိမ့္မယ္ "

ငရဲမွ ေအာ္ျမည္သံေတြဟာ နာက်ည္းခ်က္အျပၫ့္ျဖင့္ တြယ္တက္လာၾကတယ္ ။ သူတို႔က ဒီလူကို ဘာမွမလုပ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ပါးစပ္ကေနသာ ေသေအာင္ က်ိန္ဆဲပစ္မည္ ။

[ တာဝန္ကမ႓ာမွ ထြက္ပါ ]
.
.
[ အခ်ိန္အကန႔္အသတ္ ျပၫ့္ပါၿပီ ]
.
.
[ ဇာတ္ေကာင္သက္တမ္းကုန္ဆံုးပါေတာ့မည္ ]
.
.
.
[ တာဝန္ကမ႓ာမွ ထြက္ပါ ]

.
.
.
ေျမာက္ျမားလွေသာ ကမ႓ာမ်ားသည္ သူ႔လက္အတြင္း ဖ်က္ဆီးခံရသည္ ။ ေရာက္ရိွခဲ့ေသာ ကမ႓ာေပါင္းမ်ားစြာမွာ သူသည္ တာဝန္ၿပီးဆံုးတာေတာင္ ခ်က္ခ်င္း ျပန္ထြက္ဖို႔ အလိုမရိွေခ်။ သူတို႔ ျပန္ေတြ ့ဦးမယ္ဆိုတဲ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ တစ္မ်ွင္ေလးေၾကာင့္ တခ်ိန္လံုး ရွာေဖြခဲ့ေပမဲ့ အစအနေတာင္ ရွာမရပါေခ် ။

ဒီႏွစ္မ်ားအတြင္း သူသည္ ယခင္ကထက္ ပိုေအးစက္လာသည္ ။ ဟန္ေဆာင္မႈကင္းမဲ့စြာ ရက္စက္လာသည္ ။ အက်ိဳးအျမတ္မရိွဘဲနဲ႔ေတာင္ ဖ်က္ဆီးပစ္တတ္တဲ့ အက်င့္တစ္ခု ရခဲ့သည္ ။ ၿပိဳလဲပ်က္စီးသြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ အရာတစ္ခုကို ေတြ ့တိုင္း သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္ျမင္ေနရသလိုဘဲ ။ ျဖစ္ခဲ့သမ်ွေတြကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္သတိရေစတယ္ ။ သတိရတိုင္း ေသလုေအာင္ နာက်င္ရတယ္ ။ သူလက္နဲ႔ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ေနာင္တရစရာေတြကို သူ ေမ့လို႔မျဖစ္ဘူး ။