"ေဟ့ .. မင္း ပေရာ္ဖက္ဆာ တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ေျပာၿပီးသားစကားကို ျပန္မ်ိဳမခ်နဲ႔ေလ .. အစကတည္းက ငါတို႔ သေဘာတူၿပီးသားကို "
" မင္းတို႔ကို အသြင္ေျပာင္းခါနီးေနတဲ့ဟာ ဒါမွမဟုတ္ သႏၶေျပာင္းတဲ့ အေကာင္ ကို ရွာခိုင္းတာေလ .. ဒီလို ရိုးရိုးဇြန္ဘီကို ငါတို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္စမ္းသပ္ၿပီးသား ထပ္မလိုေတာ့ဘူး "
" ၿပီးေတာ့ ဒီလိုရိုးရိုးဇြန္ဘီကို ခံတပ္အျပင္မွာ ႀကိဳက္သေလာက္ အလကားယူလို႔ရတယ္ .. အဲ့ဒါကို မင္းက မုန႔္အေျခာက္ေလးဖာ ေတာင္းတယ္ .. ဟမ့္ အရင္က်ိဳးေၾကာင္းမဆီေလ်ာ္တာ ဘယ္ဘက္ကလဲ "
" မင္း !!! "
ပေရာ္ဖက္ဆာဆိုသူႏွင့္ အႀကိတ္အႏွယ္ ၫွိႏိႈင္းေနသူမွာ လူေျခာက္ေယာက္ပါ အဖြဲ႔ေလး၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေလသည္ ။ သူတို႔က စခန္းက ထုတ္တဲ့ သိပ္အႏၲရယ္မမ်ားေလာက္တဲ့ တာဝန္ေတြကို လုပ္ကာ ဆုေၾကးယူေလ့ရိွသည္ ။ ဒီတစ္ခါ သူလက္ခံထားတာက သုေတသန အဖြဲ႔အတြက္ ဇြန္ဘီတခ်ိဳ႕ ဖမ္းေပးရန္ပင္ ။ သူ က ဒီေလာက္ လက္ေပါက္ကပ္တဲ့လူမ်ိဳး တစ္ခါမွ မေတြ ့ဘူးေပ ။ သူတို႔သည္လည္း ဤဇြန္ဘီမ်ားကို အမိဖမ္းႏိုင္ဖို႔ လြယ္ကူတာမဟုတ္ေပ ။ အနည္းငယ္ ျခစ္ရာေလးျဖစ္တာနဲ႔တင္ အမ်ိဳးတူမ်ား ျဖစ္သြားႏိုင္ေသာေၾကာင့္ နည္းနည္းေတာင္ သတိလြတ္၍မရေပ ။
သို႔ေသာ္လည္း မတတ္ႏိုင္ ။ ပ်က္ကပ္က သူတို႔အား ေရြးခ်ယ္စရာႏွစ္ခုသာ ေပးထားသည္ ။ ငတ္ေသမလား ဇြန္ဘီအျဖစ္ခံမလား ဆိုတာဘဲ ျဖစ္သည္။ သူတို႔တြင္ တတ္ေျမာက္ထားသၫ့္ ပညာလဲ မရိွသလို အဆက္အသြယ္ေကာင္းေကာင္းလဲ မရိွေပ ။ စစ္တပ္ထဲဝင္ကာ ေရ႔ွတန္းထြက္ရသည္အထိလည္းသတၲိမရိွေခ် ။ သူတို႔ရဲ့ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ေလးနဲ႔ ေရ႔ွတန္းတြင္ အေျမာက္စာေလးမ်ားသာ ျဖစ္ႏိုင္သည္ ။
ပေရာ္ဖက္ဆာသည္ သူ႔မ်က္မွန္အား ပင့္တင္လိုက္ၿပီး လက္ေဝ႔ွယမ္းကာ ဆိုလိုက္သည္ ။ " ဘီစကစ္မုန႔္ေျခာက္ ႏွစ္ဖာ ေပးမယ္ .. လက္ခံခ်င္လက္ခံ မခံခ်င္ေန "
ေဘးနားက လက္ေထာက္ေလးသည္ ေဒါသတႀကီးျဖင့္ အေပးအယူအား လက္ခံကာ ထြက္သြားသၫ့္ အဖြဲ႔အား ၾကၫ့္လိုက္ သူ႔ပါေမာကၡအား ၾကၫ့္လိုက္ျဖင့္ " ပေရာ္ဖက္ဆာ .. အဲ့လိုလုပ္လို႔ အဆင္ေျပပါ့မလား .. ေနာက္တစ္ခါအလုပ္ရိွလို႔ သူတို႔ လက္မခံေတာ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ "
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် ) Book 2
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
