The portraitist [Completed]

4

_ واقعا کنجکاو شدم بک... دقیقا چطور چنین فکری به ذهنت رسید؟

لی روی مبل لم داده بود و ازش سوال میپرسید. دوست عزیزش بالاخره صبح بهش زنگ زد و گفت برگشته سئول و لوکیشن خونه ی جدیدش رو ازش گرفت. شاید بعد از چندین روز زجر کشیدن تو این شهر گرفته حالا دیدن دوستش تا حدی میتونست حالش رو بهتر کنه. از لحظه ی ورودش به سئول تا شام دیشب تمام اتفاقات رو براش تعریف کرده و حالا هر دوشون روی مبل نشسته و درمورد اتفاقات اخیر صحبت میکردن.

+ تو اون لحظه تنها راه فراری که جلوی پام بود همین بود. رسما داشتن دختره رو بهم میچسبوندن.

_ باورم نمیشه... شرکت کردن تو یه مراسم که به افتخار برگشتت تدارک دیده شده قطعا خیلی بهتر از سه ماه زندگی کردن تو بوسانه. حالا فوقش میجو یکم بهت میچسبید.

چهره اش تو هم شد و گفت:

+ اصلا بهش که فکر میکنم کهیرمیزنم.

_بخاطر اینکه تو اون لحظه حرف دیگه ای نزدی قراره تا سه ماه بری بوسان بک هیچ میدونی این یعنی چی؟

با بیخیالی یه مشت چیپس چپوند تو دهنش و مشغول جویدن شد.

+ مگه قراره چه اتفاق مهمی بیوفته؟ همینکه از اون دو نفر دور میشم خودش خیلی چیز خوبیه. باورت نمیشه مین هیون روزی صد بار میپرسه آدرس خونه ی جدیدم کجاست. آه حتی نمیتونی تصور کنی تو این چند روز چقدر خودمو کنترل کردم که به جرم قتل نیوفتم زندان.

لی تکخندی زد و سرش رو به نشونه ی تاسف تکون داد.

_ مشکلت اینجاست که هنوز خودت نمیدونی چه گندی زدی.

+ چه گندی زدم؟

_ بک... تو کسی هستی که حاضر نشدی برای یک هفته تو شهر نانسی طاقت بیاری چون میگفتی شهر کوچیک و کم امکاناتیه. رسما داشتی افسرده میشدی. الان بهم بگو ببینم. حست به سئول چیه؟ امکاناتش نسبت به پاریس بهتره یا بدتر؟

بک بلافاصله جواب داد:

+ افتضاحه. دقیقا مثل تفاوت بهشت و برزخ میمونه.

_ بفرما. تازه اینجا سئوله. پایتخت کره و کلی هم بهش میرسن. اون وقت بوسان کجاست؟ یه شهر خیلی خیلی کوچکتر و محدود تر. اگه اینجا در مقایسه با پاریس برزخ باشه اونجا قطعا جهنمه.

بک تا چند ثانیه با تعجب نگاهش کرد و بعد پوزخند حرصی ای زد و دستش رو تو موهاش فرو برد.

+ شت. همه چیز لحظه به لحظه داره بدتر میشه.

از روی مبل بلند شد و سمت آشپزخونه رفت. در یخچالش رو باز کرد و وقتی هیچ چیزی داخلش به چشم نخورد در رو محکم به هم کوبید.

+ البته میتونیم امیدوار باشیم. با این وضع قبل از رفتن به بوسان قطعا از گرسنگی میمیریم.